Chcę Wam przedstawić chłopaka idealnego. Czuły, opiekuńczy, zabawny, uroczo arogancki, przystojny, uważny, rodzinny i... piecze ciasteczka (i nie tylko) ❤️. Oto Cameron Hamilton. I już tylko po tym opisie wiecie, że warto sięgnąć po książkę "Zaczekaj na mnie" @jennifer_l_armentrout. Książka pierwotnie wydana w 2013 roku, gdzie autorka podpisywała się jako J. Lynn wróciła dzięki wydawnictwu Akurat, marki @wydawnictwomuza. Wspaniała historia pierwszej miłości młodych, ale doświadczonych przez życie ludzi.
Cama już Wam przedstawiłam. Drugą bohaterką jest Avery Morgansten. Uciekła tysiąc kilometrów od swojego miasta, rodziny i znajomych by zacząć nowe życie i studia. Pięć lat wcześniej przeżyła tragedię, która zmieniła ją i jej całe życie na zawsze. Z popularnej nastolatki stała się cichą, nieśmiałą, nieufną i samotną dziewczyną. Nie pozwala nikomu się do siebie zbliżyć, bo boi się odrzucenia i potępienia. Jednak Cam się nie poddaje i zaprasza ją na randkę średnio dwa razy w tygodniu. A do tego współpracuje w parze na astronomii, co niedzielę szykuje śniadania w jej kuchni i robi wszystko, żeby spędzać z nią jak najwięcej czasu. Żeby zburzyć jej mur i dostać się do jej serca. Avery pozwala mu na to pomału, a przeszłość cały czas sprawia, że w najważniejszych chwilach odpycha od siebie chłopaka.
Piękna książka, nie tylko o miłości, ale też o radzeniu sobie traumami. Pokazuje, jak ważne jest wsparcie rodziny i bliskich, i co się dzieje gdy tego brakuje. Jak opinia publiczna może zniszczyć człowieka i jak ciężko się po tym podnieść. Ale czasem wystarczy jeden człowiek, który cię zauważy i wyciągnie do ciebie rękę. Bo przecież, jak powiedział Jase, "nie może być tak źle, skoro jeszcze świeci słońce." ❤️

Chcę Wam przedstawić chłopaka idealnego. Czuły, opiekuńczy, zabawny, uroczo arogancki, przystojny, uważny, rodzinny i... piecze ciasteczka (i nie tylko) ❤️. Oto Cameron Hamilton. I już tylko po tym opisie wiecie, że warto sięgnąć po książkę "Zaczekaj na mnie" @jennifer_l_armentrout. Książka pierwotnie wydana w 2013 roku, gdzie autorka podpisywała się jako J. Lynn wróciła...

Bardzo lubię książki Jennifer L. Armentrout, dlatego z zainteresowaniem podchodziłam do lektury „Zaczekaj na mnie”. Początek zapowiadał się dość intrygująco, ponieważ sekrety ukrywane przez Avery wydały mi się dość istotne dla całej fabuły i nie pomyliłam się. Również przyjazd bohaterki do nowego miasta, odnalezienie swojego miejsca w zupełnie innym otoczeniu, radzenie sobie na studiach i życie z trudnymi wspomnieniami to dość poważne problemy dla młodej dziewczyny. Avery została przedstawiona jako nieufna postać, wrażliwa, ale zdecydowana na uwolnienie się od brzemienia przeszłości i z postanowieniem, że już nigdy nie zwiąże się z facetami. Autorka wraz z rozwojem akcji sabotuje wszystkie postanowienia Avery, ponadto stawia na jej drodze także niezwykle atrakcyjnego mężczyznę, który jest wręcz zahipnotyzowany młodą kobietą. Armentrout stale podsyca konflikt pomiędzy relacją Avery, a Cameronem, który stara się zdobyć jej zaufanie, jednak nie jest to proste w przypadku kogoś, kto ma za sobą trudne przeżycia.
Tyle mogłabym napisać o samej fabule. Według mnie nie była jakoś szczególnie wyszukana, akcja prowadzona jest na zasadzie wymiany dialogów pomiędzy bohaterami, opisem uczuć, czy też czasem wspomnień. Autorka skupiła się na relacjach Avery z ludźmi i to na podstawie pewnych utarczek i poważnych uraz tworzy napięcie, zachęcając do poznawania dalszych losów pary. Prócz zagadki związanej z przeszłością Avery moim zdaniem nie pojawiło się nic wartego głębszej uwagi. Sporo wątków jest oklepanych, a akcja do bólu przewidywalna. Najbardziej nie podobał mi się też wątek Camerona, który został ukazany jako pozytywny bohater, a jednak jego naciski na Avery, by powiedziała mu prawdę o sobie, stawianie ultimatum, obrażanie się i tym podobne zachowania sprawiły, iż nie do końca byłam przekonana do tej postaci.
Ogólnie spodziewałam się znacznie więcej po tej historii. Miałam nadzieję na większą ilość absorbujących wątków, rozwinięcia pewnych wydarzeń, udziale pobocznych postaci w rozwój fabuły. Tymczasem autorka skupiła się na relacji Avery i Camerona, co w pewnym momencie stało się po prostu nudnawe. Zakończenie także mnie nie porwało, a raczej odebrałam je jako przewidywalne do bólu, nie zrobiło na mnie żadnego wrażenia. W mojej ocenie jest to jedna ze słabszych powieści od Armentrout. Dlatego mam problem z poleceniem tego tytułu. Bardziej nadaje się jako lekka lektura na wieczór, jeśli szukacie pogodnego romansu bez głębszej treści. Dla bardziej ambitnych czytelników książka raczej się nie sprawdzi.

Bardzo lubię książki Jennifer L. Armentrout, dlatego z zainteresowaniem podchodziłam do lektury „Zaczekaj na mnie”. Początek zapowiadał się dość intrygująco, ponieważ sekrety ukrywane przez Avery wydały mi się dość istotne dla całej fabuły i nie pomyliłam się. Również przyjazd bohaterki do nowego miasta, odnalezienie swojego miejsca w zupełnie innym otoczeniu, radzenie...

Wiedziona cudownymi opiniami, recenzjami i ocenami, sięgnęłam po tę książkę z wielkimi oczekiwaniami. I okropnie się zawiodłam. Znaczy historia zła nie jest, ale nie tego się spodziewałam po wszystkim, co słyszałam. Miałam za wysokie wymagania, stąd rozczarowanie.
Otóż mamy Avery, która jest tak irytująca, tak głupiutka, że ciężko się to czytało. Te jej głupie domysły, decydowanie na podstawie 'wydaje mi się' - jak można być tak durnym?
Cameron - cóż, idealny ideał. Tak idealny, że aż ciężki do strawienia, bo zwyczajnie nierealny. Gdyby miał jakieś wady, mógłby być faktycznie świetnie napisaną postacią. Ale nie ma.
Przeszłość Avery. Właściwie od razu idzie się domyślić, co skrywa pod bransoletką oraz co jej się przytrafiło wiele lat temu - są reakcje i znaki. Sam temat tego wszystkiego został potraktowany po macoszemu. Właściwie ledwie liźnięty, byle dać tylko Avery możliwość kolejnego snucia domysłów.
A najbardziej drażniły mnie rozmowy o niczym! Ot, wrzucone sceny, by sobie coś pogadali, co kompletnie nie miało żadnego znaczenia dla fabuły.
No nie wiem. Nie przekonała mnie ta książka do siebie. Przeczytam drugą część, bo jestem ciekawa przemyśleń Camerona. Może bez irytujących myśli Avery będzie lepiej?

Wiedziona cudownymi opiniami, recenzjami i ocenami, sięgnęłam po tę książkę z wielkimi oczekiwaniami. I okropnie się zawiodłam. Znaczy historia zła nie jest, ale nie tego się spodziewałam po wszystkim, co słyszałam. Miałam za wysokie wymagania, stąd rozczarowanie.
Otóż mamy Avery, która jest tak irytująca, tak głupiutka, że ciężko się to czytało. Te jej głupie domysły,...

To nie jest żadne romantasy. Jest to zwykła młodzieżowka o studentach. To jedna z tych książek, od których nie możesz się oderwać i zarywasz noc, jednak za 2 tygodnie nie możesz sobie przypomnieć imion bohaterów. Ponadto poruszono tutaj baaaardzo ważny problem, jednak można było z nim zrobić więcej. Wiem jednak, że książka nie jest najświeższa więc rozumiem dlaczego tak wyszło. Jedno jest pewne - Cam to wymarzony materiał na chłopaka!! Kazda młoda dziewczyna powinna tę książkę przeczytać, żeby wiedzieć, jak powinien zachowywać się wartościowy chłopak, a nie niedowartościowany toksyk.

To nie jest żadne romantasy. Jest to zwykła młodzieżowka o studentach. To jedna z tych książek, od których nie możesz się oderwać i zarywasz noc, jednak za 2 tygodnie nie możesz sobie przypomnieć imion bohaterów. Ponadto poruszono tutaj baaaardzo ważny problem, jednak można było z nim zrobić więcej. Wiem jednak, że książka nie jest najświeższa więc rozumiem dlaczego tak...

Podobała mi się ta książka, pomimo że nie jest do końca taka cukierkowa. Porusza trudne tematy, z którymi moim zdaniem, autorka dobrze sobie poradziła. Główna bohaterka jest bardzo autentyczna w swoich zachowaniach wynikających z traumy z przeszłości. Relacja między głównymi bohaterami od początku mnie chwyciła za serce, według mnie przyjaźń zawsze jest świetną bazą do budowania relacji i tak było w tym przypadku. Jest to dobra książka opowiadająca o traumach, przełamywaniu barier i strachu oraz budowaniu zaufania na nowo.

Podobała mi się ta książka, pomimo że nie jest do końca taka cukierkowa. Porusza trudne tematy, z którymi moim zdaniem, autorka dobrze sobie poradziła. Główna bohaterka jest bardzo autentyczna w swoich zachowaniach wynikających z traumy z przeszłości. Relacja między głównymi bohaterami od początku mnie chwyciła za serce, według mnie przyjaźń zawsze jest świetną bazą do...

Jest ok.

Jest ok.

Piękna historia, która daje nadzieję. Pokazuje że pomimo traumy można nauczyć się cieszyć się życiem i odnaleźć nadzieję. Autorka bardzo trafnie opisuje zachowania osoby,która była ofiarą gwaltu

Piękna historia, która daje nadzieję. Pokazuje że pomimo traumy można nauczyć się cieszyć się życiem i odnaleźć nadzieję. Autorka bardzo trafnie opisuje zachowania osoby,która była ofiarą gwaltu

Czy czytanie trzeba zacząć zawsze od pierwszej części?
Może i się powinno, ale w tym przypadku nie trzeba.

Już wcześniej poznałam tę historię z perspektywy Camerona i bardzo mi się spodobała, dlatego postanowiłam wrócić do pierwszej części i poznać ją z punktu widzenia Avery.

Avery to nastolatka, która postanowiła opuścić swoje rodzinne miasto, jakim jest Teksas. Wraz z nim zostawić swoje całe życie, znajomych i rodzinę. Swoje studia zacznie z dala od swojego poprzedniego życia.
Jednak już pierwszego dnia, będąc spóźniona na zajęcia wpada na uczelni na najprzystojniejszego mężczyznę, Camerona. To spotkanie nie przejdzie obojętnie obok nich.
Chłopak będzie spróbował wszystkiego, aby poznać dziewczynę i zaprosić ją na randkę. Jednak jej upartość na to nie pozwoli.
A może to nie chodzi tylko o to, że jest uparta?
Może nie ma zamiaru randkować z ŻADNYM facetem?

Oboje głównych bohaterów ma swoje tajemnice, które najchętniej by zakopały gdzieś głęboko i o nich zapomniały. Tylko czy można zapomnieć o sytuacjach, które odmieniły życie…
To wzruszająca historia, którą warto poznać.
Znajdziemy tutaj wiele wątków, między innymi od przyjaźni do miłości, powolnie rozwijająca się historia, traumy z przeszłości czy studenckie życie. Dla mnie był to naprawdę miły powrót i chociaż już znałam tę historię, pewnie rzeczy jeszcze mnie zaskoczyły.

Miło spędziłam z tą historią czas, także polecam!

Czy czytanie trzeba zacząć zawsze od pierwszej części?
Może i się powinno, ale w tym przypadku nie trzeba.

Już wcześniej poznałam tę historię z perspektywy Camerona i bardzo mi się spodobała, dlatego postanowiłam wrócić do pierwszej części i poznać ją z punktu widzenia Avery.

Avery to nastolatka, która postanowiła opuścić swoje rodzinne miasto, jakim jest Teksas. Wraz z...

"Zawsze była ze mną tylko cisza. Przyzwyczaiłam się, że należy trzymać język za zębami i udawać, że nic się nie stało. No i proszę, świetnie się skończyło"

"- Dziękuję ci.
Szelmowsko się do mnie uśmiechnął.
- Za co?
- Za to, że na mnie zaczekałeś."

"Zaczekaj na mnie" to odrobinę schematyczna, bardzo przewidywalna, ale też naładowana emocjami powieść o bohaterce, która wchodząc w dorosłość dźwiga na swoich barkach bardzo bolesne brzemię doznanej w przeszłości krzywdy. Jennifer Armentrout stopniowo wprowadza czytelników w jej pełnej ostrożności i wycofania świat pokazując jak jedno spotkanie całkowicie zmienia jego bieg. Wykreowana przez nią Avery nie jest bohaterką doskonałą, popełnia błędy, podejmuje pochopne decyzje, nie zawsze zachowuje się dojrzale, jednak kolejno odsłaniane fakty z jej przeszłości naprawdę dobrze tłumaczą jej postępowanie. Cameron natomiast choć na pierwszy rzut oka wydaje się nawet zbyt idealny, cierpliwy, czuły, zabawny i przystojny, skrywa sekrety, które tworzą na jego wizerunku wyraźną skazę jednocześnie wywołując w czytelniku ogromną dozę zrozumienia wobec jego przeszłości. Jego relacja z Avery to bardzo ostrożne pokonywanie kolejnych etapów od uczelnianych znajomych, sąsiadów, przyjaciół do związku, w którym wciąż brakowało zaufania. Autorka pokazała ich historią jak triunfo jest się przełamać, otworzyć tak w stu procentach, wyrzucić z siebie swoje lęki, obawy, by móc się przekonać, że nasz obraz w oczach drugiej osoby daleki jest od naszych wyobrażeń. To książka jednocześnie przyjemna i smutna, choć momentów zabawnych, podnoszących na duchu, czy też namiętnych i zmysłowych było w niej naprawdę sporo. Całość napisana jest lekko i przedstawiona jest z perspektywy głównej bohaterki, która przeszła naprawdę zauważalną przemianę i wreszcie zaczęła żyć i życiem się cieszyć, a nie tylko skupiać uwagę na przetrwaniu. Ze swojej strony polecam

"Zawsze była ze mną tylko cisza. Przyzwyczaiłam się, że należy trzymać język za zębami i udawać, że nic się nie stało. No i proszę, świetnie się skończyło"

"- Dziękuję ci.
Szelmowsko się do mnie uśmiechnął.
- Za co?
- Za to, że na mnie zaczekałeś."

"Zaczekaj na mnie" to odrobinę schematyczna, bardzo przewidywalna, ale też naładowana emocjami powieść o bohaterce, która...

Do tej pory czytałam książki autorki z gatunku fantastyki, to pierwsza pozycja obyczajowa i przepadłam. Uwielbiam sposób pisania autorki, sprawia, że mam dreszcze na skórze, dla jej książek zarywam noce. Tak było też w tym przypadku.

Avery pierwszego dnia studiów z impetem wpada na Cama, najprzystojniejszego chłopaka w całej uczelni. Jego oszałamiający uśmiech wzbudza w niej sprzeczne uczucia. Bolesna trauma nie pozwala jej jednak cieszyć się z codziennych miłych zdarzeń i ukrywa się przed światem. Ich przypadkowe spotkania stają się coraz częstsze, a upór chłopaka jest godzin podziwu. Relacja Avery i Cama jest taka cudowna.

Mogłabym się zakochać w takim mężczyźnie. Pomimo świadomości swojego uroku i wrażenia jakie robi na kobietach, pozostaje niesamowicie dobrym człowiekiem. Ciepłym i współczującym. Ich flirt pobudza wyobraźnię, jest niezwykle gorący i jednocześnie bardzo ostrożny i pełen obaw.

Rodzące się między nimi uczucie jest płoche i ulotne, ale wzmacnia się z każdym kolejnym dobrym gestem Cama. Chłopak marzenie.

Żeby nie było tak uroczo, oboje mają traumy i przeżycia do przepracowania. Szczególnie Avery, która przeżyła najgorsze dla kobiety doświadczenie. Odrzucenie rodziny i wyparcie sprawia, że nie radzi sobie z rzeczywistością.
Tylko wiara w rodzące się uczucie,pogodzenie się z przeszłością i zaufanie do osoby, która ją kocha może to zmienić.

To niezwykła historia i szybciutko sięgam po kolejną część.

Do tej pory czytałam książki autorki z gatunku fantastyki, to pierwsza pozycja obyczajowa i przepadłam. Uwielbiam sposób pisania autorki, sprawia, że mam dreszcze na skórze, dla jej książek zarywam noce. Tak było też w tym przypadku.

Avery pierwszego dnia studiów z impetem wpada na Cama, najprzystojniejszego chłopaka w całej uczelni. Jego oszałamiający uśmiech wzbudza w...