Zakochana zakonnica

„(...) bardzo szanuję wybory, których dokonują ludzie. Nie oceniam, czy są dobre, czy złe. Są ich, a już to stawia granicę, której nie powinno się przekraczać."
Pióro Sylwii Kubik znam i lubię, ponieważ jej powieści dostarczają czytelnikowi sporej dawki wrażeń, a emocje zakradają się do serca przyspieszając jego bicie.Tym razem dzięki BookTourowi zorganizowanemu przez dziewczyny z Czytam dla przyjemności trafiła do mnie powieść „Zakochana zakonnica”. Obawiałam się tej powieści i tego co w sobie skrywa...

„Wiele poświęciłam, żeby robić w życiu to, co uważam za słuszne. Podejmowałam dobre i złe decyzje, ale zawsze szłam za głosem serca. Robiłam to, co ono mi dyktowało, choć rozum i rodzina a mówiły coś zupełnie innego. I teraz też chcę być w zgodzie ze sobą."

Paulina jest najmłodszą z sióstr, która poczuła w swym sercu powołanie.
Jej najbliżsi nie do końca popierają jej wybór jednak dziewczyna idzie za głosem serca.
Czy klasztorne życie konsekrowane jest jej pisane?
Czy tak gdzie powinno być dobro i miłość każdy nosi je w swym sercu?

„Mimo błędów i zawirowań znalazła w swoim życiu miłość, nie gubiąc drogi do Boga."
Sylwia znów to zrobiła, stworzyła opowieść opartą na prawdziwej historii, która trafi od razu do serca czytelnika. Tak jak napisałam na początku obawiałam się tej powieści, wobec tego co aktualnie dzieje się wokół kościoła katolickiego, co dla mnie jako osoby wierzącej jest bardzo ciężkie. Ale prawda jest taka, że kościół tworzymy my wierni, nie tylko księża, czy siostry zakonne. A każdy z nas tworzących tą wspólnotę jest człowiekiem z wszystkimi wadami i zaletami. Ta powieść bardzo mocno uświadamia, że w każdym środowisku może znaleźć się osoba, której egoizm i pycha będzie niszczyć życie drugiego człowieka i tylko przyjazne osoby wokół mogą dać siłę by przetrwać nawet największą burzę. Bohaterowie zróżnicowani z przewagą tych pozytywnych, dialogi świetnie wpisane w opowieść, całość historii świetnie wywarzona. Akcja tej historii płynie nie pozostawiając czasu na nudę i zanim się człowiek obejrzy, powieść dobiega końca… a zakończenie przemilczę, żebyście sami przeczytali ale powiem, że uśmiecham się do niego.

„(...) bardzo szanuję wybory, których dokonują ludzie. Nie oceniam, czy są dobre, czy złe. Są ich, a już to stawia granicę, której nie powinno się przekraczać."
Pióro Sylwii Kubik znam i lubię, ponieważ jej powieści dostarczają czytelnikowi sporej dawki wrażeń, a emocje zakradają się do serca przyspieszając jego bicie.Tym razem dzięki BookTourowi zorganizowanemu przez...

Patrycja to młoda dziewczyna pełna energii,przebojowa,ładna.
Chce zostać zakonnicą wstąpić do zakonu.
Pani Sylwia napisała poruszającą,życiową historię prawdziwą bardzo.
Z wielkim zainteresowaniem czytałam tą cudowną powieść.

Patrycja to młoda dziewczyna pełna energii,przebojowa,ładna.
Chce zostać zakonnicą wstąpić do zakonu.
Pani Sylwia napisała poruszającą,życiową historię prawdziwą bardzo.
Z wielkim zainteresowaniem czytałam tą cudowną powieść.

"Nie, nie jesteś słaba, a uczciwa. Musisz zawsze postępować w zgodzie ze swoim sumieniem. Swoim, nie czyimś. Poza tym pamiętaj, że Boga można kochać wszędzie. Codzienne zwykłe życie poza murami też wymaga poświęceń. Jeśli masz tę iskrę, to i tak będziesz pomagała ludziom i sławiła imię Pana. W habicie lub bez."

Do sięgnięcia po książkę skłoniło mnie to, że nie jest ona wyłącznie fikcją literacką. Autorka, Sylwia Kubik, przy pisaniu oparła się bowiem na historii opowiedzianej jej przez jedną ze swoich czytelniczek. Ponadto Pani Sylwia nie obawiała poruszyć się kontrowersyjnego tematu realiów życia w zgromadzeniach zakonnych.
Patrycja Grajewska, główna bohaterka powieści, to młoda kobieta aktywnie zaangażowana w życie kościelne. Wzorem do naśladowania była dla niej jest pomagająca w jej parafii siostra Hiacynta. Miała ona zawsze dobre słowo dla młodej kobiety, była pomocna, życzliwa i zawsze uśmiechnięta. To pod wpływem osobowości siostry Hiacynty i jej zachowań bliskim sercu dziewczyny, postanawia ona wstąpić do zakonu. Ta decyzja nie spodobała się rodzicom Patrycji, ani jej siostrom. Młoda kobieta była jednak pewna swojego postanowienia, nie dała się namówić na obranie innej ścieżki życia. Była ona przekonana o swoim powołaniu, świadomie chciała poświęcić swoje życie Panu i nieść pomoc bliźnim.
Prawdziwe życie w zakonie nie miało jednak nic wspólnego z wyobrażeniami Patrycji. Okazało się, że wiązało się ono z ciężką pracą fizyczną, licznymi obowiązkami, całą masą zakazów, nakazów i reguł. Siostry zakonne, pod opieką których znalazły się kandydatki na zakonnice, okazały się zimne, bezuczuciowe i bardzo wymagające. Upokarzanie młodych kobiet, karanie ich dodatkowymi pracami, krytykowanie z powodu nawet najmniejszych przewinień było w zakonie codziennością. Patrycja z pokorą, cierpliwością i nadzieją oczekiwała na zmianę atmosfery w zakonie.

Czy Patrycji uda się wytrwać w zakonie? Czy rodzina zaakceptuje jej wybór ścieżki życiowej?

Powieść napisana jest prostym, bezpośrednim językiem, dzięki czemu opowiedzianą historię odbiera się bardzo realistycznie. Książkę wysłuchałam z ogromnym zainteresowaniem, nie na co dzień mamy bowiem możliwość podglądnięcia, ukrytego za zamkniętymi drzwiami, codziennego funkcjonowania zakonu.
Książkę gorąco polecam.
Zdjęcie własne

"Nie, nie jesteś słaba, a uczciwa. Musisz zawsze postępować w zgodzie ze swoim sumieniem. Swoim, nie czyimś. Poza tym pamiętaj, że Boga można kochać wszędzie. Codzienne zwykłe życie poza murami też wymaga poświęceń. Jeśli masz tę iskrę, to i tak będziesz pomagała ludziom i sławiła imię Pana. W habicie lub bez."

Do sięgnięcia po książkę skłoniło mnie to, że nie jest ona...

Nie mam się do czego przyczepić - prawdziwa i wiarygodna historia. Cieszę się, że ujrzała światło dzienne. Zdarzyło mi się niejednokrotnie spędzić trochę czasu w paru klasztorach ze względu na zakonnice w rodzinie (już nie żyją) jak również przy okazji rekolekcji przed maturą i to, co mnie uderzało w trakcie tych wizyt i pobytów to coś, co my teraz znamy mając doświadczenie odosobnienia w trakcie pandemii.

Nie mam się do czego przyczepić - prawdziwa i wiarygodna historia. Cieszę się, że ujrzała światło dzienne. Zdarzyło mi się niejednokrotnie spędzić trochę czasu w paru klasztorach ze względu na zakonnice w rodzinie (już nie żyją) jak również przy okazji rekolekcji przed maturą i to, co mnie uderzało w trakcie tych wizyt i pobytów to coś, co my teraz znamy mając doświadczenie...

Po tytule książki spodziewałam się czegoś innego, ale mimo wszystko książka przypadła mi do gustu, przeczytałam ją z przyjemnością.
Opowieść oparta na faktach i takie bardzo lubię.
Główna bohaterka Patrycja pragnie poświęcić się Bogu, wstępując jako młoda dziewczyna do zakonu,
niestety los stawia przeszkody w dążeniu do marzeń.
Czy podjęte decyzje uszczęśliwią Patrycje, mam nadzieję, że tak.

Po tytule książki spodziewałam się czegoś innego, ale mimo wszystko książka przypadła mi do gustu, przeczytałam ją z przyjemnością.
Opowieść oparta na faktach i takie bardzo lubię.
Główna bohaterka Patrycja pragnie poświęcić się Bogu, wstępując jako młoda dziewczyna do zakonu,
niestety los stawia przeszkody w dążeniu do marzeń.
Czy podjęte decyzje uszczęśliwią Patrycje, mam...

Te powieśc czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Gratuluje, Pani Sylwio.

Te powieśc czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Gratuluje, Pani Sylwio.

„ Dobro jest ciche, a zło krzykliwe. To, że go nie widać, nie znaczy, że go nie ma.” (str. 349)

Jest to prawdziwa historia opowiedziana autorce przez jedną z czytelniczek. Bohaterką jest młoda dziewczyna Patrycja, która była osobą głęboko wierzącą. Za namową siostry Hiacynty wyjechała na rekolekcje, którymi była zachwycona. Podobała jej się postawa i nastawienie sióstr zakonnych, ich dobroć, wyrozumiałość i ciepło od nich bijące.

Wizja służenia Bogu w przyszłości, spędzenia życia w gronie sióstr coraz bardziej się urealniała. W końcu podjęła decyzję o wstąpieniu do zakonu. Zrozumiała, że tylko tam może odnaleźć radość i szczęście i pomagać innym. Jej decyzja zaszokowała rodzinę i nie chcieli przyjąć tego do wiadomości. Próbowali odwieźć ją od tego, jednak dokonała już wyboru i była gotowa zrealizować swoje marzenia.

Czas aspiratu i postulatu miała przeznaczyć na dogłębne przemyślenie swojej decyzji. Była ciekawa poznania nowego świata, podekscytowana i zachwycona przebywaniem w towarzystwie sióstr zakonnych. Czuła się otoczona miłością i nadzieją. Szybko wdrożyła się do zakonnego życia. Jedynym problemem było zachowanie milczenia, a ona z natury była osobą gadatliwą. Bolało ją też, że okazywanie radości jest negatywnie postrzegane. Prócz tego tęskniła za rodziną.

Później zaczął się czas nowicjatu. Zaczęły pojawiać się problemy, ale ponieważ była silną osobowością postanowiła wytrzymać. Przetrwała wiele trudnych chwil, szykan, poniżenia, donosów i złośliwości. Dostawała najgorsze zajęcia. Pracowała ponad swoje siły. Przyczyną tego były siostry przełożone.

Prawda o stosunkach w zakonie była zupełnie inna niż jej wyobrażenia o życiu w klasztorze i relacjach między siostrami. W kolejnym miejscu czuła się coraz bardziej wyobcowana, a nadmiar obowiązków przytłaczał ją. Powoli traciła swoje złudzenia. Jej wiara w ludzi zakonu poległa. Często ponosiła karę za coś czego nie zrobiła. Przełożona robiła wszystko, by zatruć jej życie, lecz życzliwość innych osób pomagała jej przetrwać i nabrać dystansu. Później podjęła decyzję, która zaważyła na jej dalszym życiu. Zawsze szła za głosem serca, choć rozum i rodzina uważały inaczej. Klasztor wzmocnił jej psychikę. Chciała żyć w zgodzie ze sobą, z pragnieniami i uczuciami. Wiedziała czego chce od życia.
„ Mimo błędów i zawirowań znalazła w swoim życiu miłość, nie gubiąc drogi do Boga.” (str.341)

Ta powieść jest przykładem jak jedni ludzie mogą zniszczyć życie innych. Wiele się słyszało o złu panującym w kościele. Ich przedstawiciele często daleko byli od poglądów religii, wiary w Boga. Kierowali się własnym interesem i korzyścią uprzykrzając innym życie. Jak ważne w tej sytuacji jest wsparcie, pomoc i życzliwość dobrych ludzi. Pozwala przetrwać najgorsze chwile.

„ Dobro jest ciche, a zło krzykliwe. To, że go nie widać, nie znaczy, że go nie ma.” (str. 349)

Jest to prawdziwa historia opowiedziana autorce przez jedną z czytelniczek. Bohaterką jest młoda dziewczyna Patrycja, która była osobą głęboko wierzącą. Za namową siostry Hiacynty wyjechała na rekolekcje, którymi była zachwycona. Podobała jej się postawa i nastawienie sióstr...

Przede wszystkim tytuł książki jest nieadekwatny do jej treści. Spodziewałam się zupełnie innej historii.
Poza tym książka jest napisana prostym językiem, dialogi są sztuczne i teatralne. Nie ma w niej żadnej głębi, postaci są zero jedynkowe. Taka o zwykła historia dla zabicia czasu. Nie wiem skąd te wysokie oceny. Czyżby polski czytelnik był tak mało wymagający?

Przede wszystkim tytuł książki jest nieadekwatny do jej treści. Spodziewałam się zupełnie innej historii.
Poza tym książka jest napisana prostym językiem, dialogi są sztuczne i teatralne. Nie ma w niej żadnej głębi, postaci są zero jedynkowe. Taka o zwykła historia dla zabicia czasu. Nie wiem skąd te wysokie oceny. Czyżby polski czytelnik był tak mało wymagający?

Patryca ,pomimo sprzeciwu rodziny wstępuje do zakonu. Czy wiara i miłość do Boga pokona przeciwność, jak wygląda życie w klasztorze. Ciekawa pozycja, warta przeczytania.

Patryca ,pomimo sprzeciwu rodziny wstępuje do zakonu. Czy wiara i miłość do Boga pokona przeciwność, jak wygląda życie w klasztorze. Ciekawa pozycja, warta przeczytania.

Patrycja to dziewczyna, która wie czego chce I postananawia zrealizować swoje marzenie. Kiedy dostaje się do zakonu, wydaje się jej, że odnalazła swoje miejsce na ziemi. Jednak szybko okazuje się, że życie we wspólnocie nie jest takie łatwe.
I jak to w życiu bywa,los okazuje się przewrotny I przygotował dla Patrycji zupełnie inny scenariusz na życie. Czy dziewczyna dalej będzie podążać za marzeniami? Przekonajcie się sami.

Super książka z wciągającą, nieprzewidywalną fabułą. Przede wszystkim powieść, która przybliża nam jak wygląda zakonne życie.
Książkę przeczytałam dzięki Book Tour u Czytam dla przyjemności.

Patrycja to dziewczyna, która wie czego chce I postananawia zrealizować swoje marzenie. Kiedy dostaje się do zakonu, wydaje się jej, że odnalazła swoje miejsce na ziemi. Jednak szybko okazuje się, że życie we wspólnocie nie jest takie łatwe.
I jak to w życiu bywa,los okazuje się przewrotny I przygotował dla Patrycji zupełnie inny scenariusz na życie. Czy dziewczyna dalej...