Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Sekret pacjentki" to bardzo dobrze, a nawet wzorowo napisany thriller. Autorka nie tylko sprawnie włada piórem, ale i potrafi zbudować napięcie, wciągającą fabułę i solidne postaci. Wszystkie elementy mogłyby stanowić wzorzec dla idealnej prozy gatunkowej. Podobało mi się aczkolwiek w tych wszystkich dobrze przemyślanych detalach zabrakło mi odrobiny realizmu. Całość nie wzbudziła we mnie większych emocji, poza wspomnianym napięciem. Wydźwięk był niemal filmowy, mimo, że fabuła bazuje na prawdziwym zdarzeniu. Zakończenie zaskakuje choć nie brakuje w nim ogromnej dawki fantazji ze strony autorki. Podsumowując mogę stwierdzić, że to naprawdę rasowy thriller, szybko się czyta, dostarcza mnóstwa wrażeń, głównie tych powierzchownych. Świetnie się bawiłam, ale inne tytuły autorki porwały mnie bardziej.

"Sekret pacjentki" to bardzo dobrze, a nawet wzorowo napisany thriller. Autorka nie tylko sprawnie włada piórem, ale i potrafi zbudować napięcie, wciągającą fabułę i solidne postaci. Wszystkie elementy mogłyby stanowić wzorzec dla idealnej prozy gatunkowej. Podobało mi się aczkol...

Rozwiń

Zwiń

Świetny reportaż w pełni wyczerpujący temat. Autor nie tylko przedstawia tragiczne zdarzenie w zoo, ale też porusza wiele powiązanych spraw. Czuć ogrom pracy, zebranych materiałów do książki, a także zaangażowanie w ten temat. Reportaż jest napisany w sposób uporządkowany i naprawdę wzbudza zainteresowanie od pierwszych stron. Myślę, że każdy miłośnik przyrody znajdzie tu wiele zagadnień, głównie etycznych, które skłonią do głębszej refleksji. Gdyby pod koniec autor nie próbował przeforsować swoich własnych poglądów to z pewnością wahałabym się nad najwyższą notą. Lubię, gdy reportaż jest napisany w całkowitej bezstronności, a tu niestety się nie udało. Ja po poznaniu okoliczności tej tragedii, jak i innych głośnych wypadków w zoo, jestem w stanie stwierdzić, że zwierzęta nie są niczemu winne. Dzikie zwierzę nigdy nie zostanie w pełni udomowione, a człowiek zakochany w swej wyższości nad innymi gatunkami często o tym zapomina. Reportaż jak najbardziej jest godny polecenia.

Świetny reportaż w pełni wyczerpujący temat. Autor nie tylko przedstawia tragiczne zdarzenie w zoo, ale też porusza wiele powiązanych spraw. Czuć ogrom pracy, zebranych materiałów do książki, a także zaangażowanie w ten temat. Reportaż jest napisany w sposób uporządkowany i naprawdę wzbudz...

Rozwiń

Zwiń

Najlepszy tom od początku tego cyklu. Wstęp i zakończenie to najmocniejsze punkty tego tytułu. Jest śledztwo, seryjny morderca i nawet Harry Hole, który irytuje mniej niż zwykle. Wprawdzie nie zabrakło wielu zbędnych wątków, które wybijały mnie z rytmu oraz erotycznych uniesień głównego bohatera, ale kryminalna intryga spodobała mi się na tyle, że jestem tym razem w stanie przymknąć oko na te mniej przyjemne elementy. Może nie czytałam książki z wypiekami na twarzy i wyczekiwaniem na zaskakujący finał zdarzeń, ale ostatnie momenty były naprawdę emocjonujące. Autor przedstawił zimny i mroczny obraz Norwegii. Nie łudzę się, że główny bohater w kolejnym tomie nie wróci do swych niechlubnych nawyków, ale mogę wreszcie napisać, że choć jeden z tytułów tej serii mi się podobał. Nieco naciągane, ale zasłużone siedem gwiazdek.

Najlepszy tom od początku tego cyklu. Wstęp i zakończenie to najmocniejsze punkty tego tytułu. Jest śledztwo, seryjny morderca i nawet Harry Hole, który irytuje mniej niż zwykle. Wprawdzie nie zabrakło wielu zbędnych wątków, które wybijały mnie z rytmu oraz erotycznych uniesień głównego bo...

Rozwiń

Zwiń

Historia nie jest szczególnie porywająca. Bohaterowie mocno trzymają się ram gatunkowych. Nie jestem pewna czy książka jest w stanie zaciekawić współczesnego młodszego czytelnika. Mimo nienagannego stylu ciężko było mi wczuć się w zdarzenia i przebrnęłam przez nie bez większych emocji. Nie jest to tytuł, który będę wspominać, w przeciwieństwie do Doktora Jekylla i pana Hyde'a tego pisarza.

Historia nie jest szczególnie porywająca. Bohaterowie mocno trzymają się ram gatunkowych. Nie jestem pewna czy książka jest w stanie zaciekawić współczesnego młodszego czytelnika. Mimo nienagannego stylu ciężko było mi wczuć się w zdarzenia i przebrnęłam przez nie bez większych emocji. Nie...

Rozwiń

Zwiń

Autor po raz drugi mnie nie zawiódł. Świetny, mroczny i emocjonujący thriller. Uwielbiam sposób autora na prowadzenie akcji i przedstawianie zdarzeń. Jest prosto, ale też wystarczająco skomplikowanie, by lektura nie była nużąca. Napięcie rośnie z każdą stroną do samego końca, które jest jak najbardziej zaskakujące. Nie ma zbędnych opisów, zbędnego okrucieństwa. Wszystko ma swój cel i motyw i ja to doceniam podwójnie, bo czasem pisarze kryminałów i thrillerów lubią popaść w przesadę, zasypując czytelnika tanimi sztuczkami. Tu czegoś takiego nie ma. Książka ma świetny klimat i po prostu można wczuć się w policyjną robotę. Jedynie zawiodłam się na sylwetkach głównych bohaterów, bo liczyłam na pogłębienie, a autor nie wiedzieć czemu jakoś spłycił zarówno ich cechy, jak i budzące się relacje. Wątek z poprzedniego tomu został za to sprawnie kontynuowany i już zacieram ręce na trzecią część. Podsumowując krótko - podobało mi się i to nawet bardzo, choć to pierwszy tom skradł totalnie moje serce.

Autor po raz drugi mnie nie zawiódł. Świetny, mroczny i emocjonujący thriller. Uwielbiam sposób autora na prowadzenie akcji i przedstawianie zdarzeń. Jest prosto, ale też wystarczająco skomplikowanie, by lektura nie była nużąca. Napięcie rośnie z każdą stroną do samego końca, które jest ja...

Rozwiń

Zwiń

Książka jest dobra, a po tylu zachwytach chyba spodziewałam się czegoś co porwie mnie bez reszty, a lektura okazała się bardzo przeciętna. Styl jak i sama historia są przyjemnie. Niestety nie zaangażowałam się ani na chwilę. Przez to bohaterowie wydali mi się nijacy, a to co miało zaskoczyć, nie zrobiło na mnie wrażenia. Książkę po prostu przeczytałam bez większych emocji. Ponadto zapomniałam o ogromnym spoilerze Dziwnych losów Jane Eyre. Nie czytałam tej książki, a mam w planach, a autorka streszcza tu w skrócie całą fabułę, co dla mnie nie wniosło akurat nic do treści jej książki i można było to obejść. Wychodzi na to, że książka o książkach to nie jest w pełni trafiony pomysł jeśli chodzi o moją osobę. Podczas lektury naprawdę byłam bliska znużenia i nie miałam motywacji by do niej powracać. Przeczytałam, było dobrze i tylko dobrze. Pozostałam z uczuciem sporego niedosytu.

Książka jest dobra, a po tylu zachwytach chyba spodziewałam się czegoś co porwie mnie bez reszty, a lektura okazała się bardzo przeciętna. Styl jak i sama historia są przyjemnie. Niestety nie zaangażowałam się ani na chwilę. Przez to bohaterowie wydali mi się nijacy, a to co miało zaskoczy...

Rozwiń

Zwiń

Po przeczytaniu zaledwie drugiej książki pisarza mogę z pewnością stwierdzić, że jestem zakochana w jego piórze, pomysłach na fabułę i bohaterach. Początek nieco zbił mnie z tropu, choć wiedziałam, że będzie niebanalnie. I tak było. Duszny, gorący klimat Luizjany, lata 30-te z całym swym pięknem i bolączkami Stanów Zjednoczonych z wyraźnymi przede wszystkim podziałami rasowymi. Uwielbiam to jak autor buduje fabułę, napięcie i kreuje swoich bohaterów. Każda z postaci była wyróżniająca i to w sposób naturalny i nienachalny. Czasami było przewidywalnie i ogólnie raczej łatwo domyśleć się od razu do czego będą zmierzać zdarzenia. Jednak końcowe momenty skrajnie mnie poruszyły i czytałam je z wielkim napięciem. Autor po mistrzowsku rozegrał z pozory banalny pomysł. Być może nie dorównuje w moim rankingu Magicznym latom, ale tytuł z pewnością trafi do tych ulubionych. Książka zdecydowanie z tych niepowtarzalnych, unikatowych w wydźwięku, motywach i emocjach.

Po przeczytaniu zaledwie drugiej książki pisarza mogę z pewnością stwierdzić, że jestem zakochana w jego piórze, pomysłach na fabułę i bohaterach. Początek nieco zbił mnie z tropu, choć wiedziałam, że będzie niebanalnie. I tak było. Duszny, gorący klimat Luizjany, lata 30-te z całym swym p...

Rozwiń

Zwiń

Początkowo książka mnie bardzo zaintrygowała. Niestety im dalej tym motywy działania głównej bohaterki stały się dla mnie niejasne i trochę naciągane na potrzeby fabuły. Styl autorki jest jak najbardziej poprawny. Nie czuć, że to debiut, ale to ze względu na pewną przebijającą się ze słów mechaniczną i wyuczoną precyzję. Całość sprawia wrażenie bardzo dopracowanej i napisanej pod linijkę, tak jak uczą tego specjaliści na warsztatach pisarskich. Zdecydowanie zabrakło mi tu lekkości i poczucia, że autorka dobrze bawiła się podczas pisania. Tu po oczach bije ciężka praca. Co nie znaczy, że to źle, ale jednak mało tu prawdziwych emocji. Fabuła, akcja biegnie od punktu A do punktu końcowego według sprawdzonych schematów. Mimo narracji pierwszoosobowej nie udało mi się dobrze ułożyć w głowie sylwetki głównej bohaterki, a pozostałe postaci wypadły także bardzo typowo. Książka ma ciekawy motyw, nie nudzi, dużo się dzieje, ale wszystko jest aż za perfekcyjne, przez co za dużo emocji podczas lektury nie doświadczyłam. Zakończenie raczej przyjęłam z pełną akceptacją, a nie z uczuciem zaskoczenia i wyczekiwania. W ogólnym rozrachunku nie jest źle, ale mogło być lepiej. Wolę jednak kryminały i thrillery bazujące na bardziej realnych motywach z bardziej prawdziwymi postaciami. Tu wszystko pozostało w strefie fikcji i raczej historia na dłużej nie zapadnie mi w pamięć. Do przeczytania i zapomnienia, dla chwilowej rozrywki.

Początkowo książka mnie bardzo zaintrygowała. Niestety im dalej tym motywy działania głównej bohaterki stały się dla mnie niejasne i trochę naciągane na potrzeby fabuły. Styl autorki jest jak najbardziej poprawny. Nie czuć, że to debiut, ale to ze względu na pewną przebijającą się ze słów ...

Rozwiń

Zwiń