Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sława Żmijan wraca do rodzinnego miasteczka. Poczucie porażki jej nie opuszcza. Ale jak dobrze znaleźć się w znanym miejscu, wśród kolegów z dzieciństwa i oczywiście ukochanej babci. Co zrobić kiedy okazuje się, że jednak babcia, już nie jest tą samą babcią co była? Sława i spółka próbują rozwikłać zagadkę fińskiej dzielnicy oraz odkryć sekrety babć.

„Mała draka w fińskiej dzielnicy” to świetna fantastyczna książka autorstwa Marty Kisiel. Styl i humor autorki jest mi dobrze znany, jednak nie czytałam jeszcze nic z fantasy, ale jestem bardzo zadowolona z tego spotkania. Narracja pierwszoosobowa, ale bohaterka zwraca się też bezpośrednio do czytelnika, co jest fajnym urozmaiceniem. Historia zawarta w powieści wprawia w dobry nastrój i otula jak kocyk. Cudowna historia o przyjaźni w obliczu straty i ciężkich chwil, niecodziennych sytuacji, o relacjach rodzinnych, trudach dorosłości albo nie radzenia sobie z nią. Powieść łączy ze sobą wątki obyczajowe i fantastyczne z dużą dawką humoru. Wszystko ze sobą świetnie współgra, skłania do refleksji. Zagadka jest wciągająca od samego początku, a wartka akcja nie pozwala na oderwanie się od książki. Mamy małomiasteczkowy klimat, fińskie domki, babcie żywe i te mniej ze swoimi tajemnicami, zorze polarne, krwiożercze kiwi, wierzenia ludowe, obrządki pogrzebowe, mitologię fińską. Bohaterzy wykreowani cudowni, wyraziści, każdy swoją osobowością nadaje kolorytu tej historii. Jednak najlepsze są babcie! Do czego są w stanie się posunąć żeby im bliskim żyło się lepiej? Musicie to sprawdzić sami! Polecam zanurzyć się w tej nietuzinkowej, ciepłej lekturze, zadowolenie gwarantowane!

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Mięta.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

Sława Żmijan wraca do rodzinnego miasteczka. Poczucie porażki jej nie opuszcza. Ale jak dobrze znaleźć się w znanym miejscu, wśród kolegów z dzieciństwa i oczywiście ukochanej babci. Co zrobić kiedy okazuje się, że jednak babcia, już nie jest tą samą babcią co była? Sława i spółka próbują ...

Rozwiń

Zwiń

Olga Soboń, żyje w zawieszeniu. Przed pięcioma laty zaginął jej mąż, oskarżony o uprowadzenie pacjentów ze szpitala w którym pracował. Po tych pięciu latach, znowu znika pacjent tego szpitala, a wszyscy twierdzą, że Soboń wrócił i znowu atakuje. Olga, nie zachwianie od pięciu lat, nie wierzy w winę męża.

„Pod dachem z mordercą” to doskonały thriller psychologiczny. Mamy rzadki temat poruszany w książkach, a chodzi o rodzinę oskarżonego. Za sprawą narracji pierwszoosobowej możemy wejść w skórę Olgi, gdzie jest żoną człowieka oskarżonego o uprowadzenie i doprowadzenie do paraliżu swojej ofiary. Mierzy się z ostracyzmem ze strony społeczeństwa. Nie rzadko spotkały ją akty zniszczenia mienia, wyzwiska, niechęć ze strony sąsiadów, znajomych. Media i wszyscy wokół wydali już wyrok, bez oskarżonego i dowodów. Zawsze mnie zastanawia to, jak rodzina oskarżonego jest piętnowana za jego grzechy, przecież nie są za nie odpowiedzialni...
Olga, mimo że cierpi, jest twardą i silną kobietą, która postanawia odkryć kto tak na prawdę stoi za porwaniami pacjentów i dowiedzieć się co dzieje się z jej mężem, czy w ogóle żyje. Nie tylko mierzy się z prywatnym śledztwem, ale i też obawia się, że jej sekret wyjdzie na jaw. W powieści poruszany jest też bardzo ważny temat jakim są toksyczne relacje z rodzicami. Przemoc psychiczna również ma destrukcyjny wpływ na psychikę dziecka i dalsze radzenie sobie z traumą w dorosłym życiu.

„Nigdy się to nie zmienia, bo ze skrzywdzonego dziecka wyrasta nieszczęśliwy dorosły”

„Trauma z dzieciństwa nie znika z biegiem lat ani nie rozpływa się w magiczny sposób, gdy stajemy się dorośli. Ona przeradza się w coś znacznie gorszego.”

Mroczny i niepokojący klimat. Zagadka kryminalna dopracowana w każdym calu, autorce udało się mnie wyprowadzić w pole, za sprawą zwrotów akcji i mylenia tropów. W pewnym momencie sytuacja się zagęszcza i nagle wszyscy stają się podejrzanymi. Komu Olga może ufać?

Świetny, wciągający thriller, gdzie mamy dobry rys psychologiczny postaci, ciekawą zagadkę kryminalną, a do tego wątki medyczne, które uwielbiam. Polecam!

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

Olga Soboń, żyje w zawieszeniu. Przed pięcioma laty zaginął jej mąż, oskarżony o uprowadzenie pacjentów ze szpitala w którym pracował. Po tych pięciu latach, znowu znika pacjent tego szpitala, a wszyscy twierdzą, że Soboń wrócił i znowu atakuje. Olga, nie zachwianie od pięciu lat, nie wier...

Rozwiń

Zwiń

„Cieniobójcy. Księga I. Ziarno” to bardzo ciekawy debiut. Świat wykreowany przez autora bardzo intrygujacy, opiera się na mocy kamieni. Kamieni, których moc słabnie i nasi bohaterowie muszą zmierzyć się z tym, jak ocalić swój świat. Mamy narrację z perspektywy trójki bohaterów. Ren, która przez przypadek odkrywa swój dar. Jest on bardzo potrzebny do walki i trafia ona do gildii cieniobójców. Dziewczyna jest niezadowolona z tego, musi opuścić swoje miejsce zamieszkania, dodatkowo dręczona przeszłością musi skupić się na szkoleniu na maga. Rhyan, arogancki cieniobójca, zostaje nagle dowódcą i musi odnaleźć się w nowej roli. Postać ta jest ciekawa, po przez swoją drogę do lepszego siebie, jak z chłopca staje się mężczyzną odpowiedzialnym za swoich ludzi. Tennaer, król Laccii, który próbuje usprawnić swoje królestwo, przygotowuje się na wojnę z cieniami. Atmosfera jest napięta, kamienie słabną, to doprowadza do konfliktów między królestwami, a tuż obok czai się nowe zagrożenie. Jest to pierwszy tom, a więc wprowadza czytelnika w ten świat, pokazuje mechanizmy działania. Nie brakuje spisków, tajemnic. Mamy wojowników, magów, gemomantów i piromantów, jest na prawdę ciekawie. Opis działania kamieni i jak działają na różne osoby, wyzwalając w nich dodatkowe żywioły. Klimat książki jest mroczny, nie brakuje krwawych i brutalnych scen, ale dla równowagi mamy wątek romantyczny, który jest subtelny i nie przysłania głównych wydarzeń. Pióro autora sprawne i lekkie, dzięki czemu szybko się czyta, nie brakuje też zaskoczeń i szokujących zwrotów akcji. Język też zasługuje na pochwałę, nie czuć w ogóle, że to debiut, za to czuć, że powieść jest dopracowana. Zakończenie pozostawia czytelnika z wieloma pytaniami. Cieszę się, że drugi tom już na horyzoncie, jestem bardzo ciekawa dalszych losów bohaterów.

Dla fanów fantastyki idealna pozycja, bardzo dobry debiut z nietuzinkowym pomysłem na konstrukcję świata. Polecam.

Za egzemplarz dziękuję HARDE Wydawnictwo.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

„Cieniobójcy. Księga I. Ziarno” to bardzo ciekawy debiut. Świat wykreowany przez autora bardzo intrygujacy, opiera się na mocy kamieni. Kamieni, których moc słabnie i nasi bohaterowie muszą zmierzyć się z tym, jak ocalić swój świat. Mamy narrację z perspektywy trójki bohaterów. Ren, która ...

Rozwiń

Zwiń