Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu różnych ocen i "recenzji" zaciekawiła mnie ta pozycja. Przeczytałem i jakie wrażenia? Autor bardzo chciał wpaść w manierę rasowych debunkerów, ale mu nie wyszło (do klasy Klassa daleko). Początek książki to przytoczenie różnych artykułów, co akurat może być przydatne dla zainteresowanych. Im dalej w las, tym gorzej. Kiepski styl, masa przypuszczeń i ad hoc postawiona teza, pod którą dalej idzie narracja. W dużej mierze jest to nieprzekonujące. Plusem reprodukcje dokumentów z archiwów prywatnych. Ciekawi mnie reakcja ludzi, z którymi przeprowadzono rozmowy. Chodzi mi zarówno o ich zapis, jak i kontekst...
Jeśli ktoś pisze, że jest to rzetelnie udokumentowana książka, nowatorska itd. to chyba ostatnio czytał tylko streszczenia lektur ;) Duże rozczarowanie, wiele hałasu o nic i masa zapychaczy, które nic nie wnoszą do sprawy. Szczerze mówiąc gdybym chciał zdyskredytować wydarzenie, postać czy kogoś nie lubił, zrobiłbym to w wiele lepszym stylu niż Tajne operacje. PRL i UFO. I z wykorzystaniem o wiele bardziej różnorodnych źródeł. I nie pogrubiałbym wygodnych dla mnie fragmentów, tylko starałbym się zważyć za i przeciw.
Szkoda potencjału, bo akurat sam fakt powiązania różnych klubów fantastyki, ezoteryki i szeroko pojętego "kroku w nieznane" z ówczesną władzą przy jej cichym lub bardziej namacalnym wsparciu domaga się rzetelnego zbadania (rozdział Z mroków PRL jest najciekawszy). Nie po raz pierwszy traktowano niektóre organizacje i tematy jako swoiste wentyle bezpieczeństwa dla państwa i potencjalnych sojuszników w walce z religią i kościołem... Hipoteza hipnozy przypomina nieco książki Ludluma lub Forsytha i jest niezwykle kusząca, ale trzeba jej dowieść. Nie wystarczy napisać, że sprawa Emilcina została wyjaśniona albo ktoś prowadził "śledztwo". Wątki dotyczące odciętych piór również są interesujące ale co z tego, skoro książka jest niespójna? Przesadzona objętościowo i w sumie lichawa, co widać jeśli popatrzy się na bibliografię. Naprawdę dało się pobuszować w innych archiwach i wyciągnąć lepsze smaczki!

Po przeczytaniu różnych ocen i "recenzji" zaciekawiła mnie ta pozycja. Przeczytałem i jakie wrażenia? Autor bardzo chciał wpaść w manierę rasowych debunkerów, ale mu nie wyszło (do klasy Klassa daleko). Początek książki to przytoczenie różnych artykułów, co akurat może być przyda...

Rozwiń

Zwiń

Kultura Gniewu nadal rozpieszcza fanów twórczości Tadeusza Baranowskiego! Tym razem wydając Porady Praktycznego Pana w wersji powiększonej (to już kolejne powiększone wydanie!). Powiększone wersje są wspaniałe. Lepiej widać szczegóły, kolory i drobiazgi, które normalnie umykają.
https://kmfsagitta.pl/2024/05/27/porady-praktycznego-pana/

Kultura Gniewu nadal rozpieszcza fanów twórczości Tadeusza Baranowskiego! Tym razem wydając Porady Praktycznego Pana w wersji powiększonej (to już kolejne powiększone wydanie!). Powiększone wersje są wspaniałe. Lepiej widać szczegóły, kolory i drobiazgi, które normalnie umykają.
https://km...

Rozwiń

Zwiń

Niby jest wszystko, co daje nam dobre czytadło, ale nie klei się. Trochę naciągane i zwyczajnie nudnawe. A jak już po raz kolejny czytam o "agentach ABW" (typowe w polskiej sensacji) to czuję lipę. Funkcjonariusze, oficerowie, pracownicy... ale nie żadni agenci. Kreacje spiskowców też mnie nie przekonały, jakieś to wszystko mdłe.

Niby jest wszystko, co daje nam dobre czytadło, ale nie klei się. Trochę naciągane i zwyczajnie nudnawe. A jak już po raz kolejny czytam o "agentach ABW" (typowe w polskiej sensacji) to czuję lipę. Funkcjonariusze, oficerowie, pracownicy... ale nie żadni agenci. Kreacje spiskowcó...

Rozwiń

Zwiń