Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak, lubię tę tematykę i się nie zawiodłem. Wprawdzie można się spodziewać czego będzie dotyczyć: finanse, wykorzystywanie dzieci, podejrzane operacje pieniężne itp. I właśnie o tym jest. Mnie jednak najbaedziej zainteresowała pierwsza część, w której wiele jest o zamierzchłej historii papiestwa. Jak zwykle wszystko rzetelnie udokumentowane źródłami, bez wywoływania na siłę skandali czy sensacji. Wyważone, a i tak nie pozostawia obojętnym. Warto, zdecydowanie warto.

Tak, lubię tę tematykę i się nie zawiodłem. Wprawdzie można się spodziewać czego będzie dotyczyć: finanse, wykorzystywanie dzieci, podejrzane operacje pieniężne itp. I właśnie o tym jest. Mnie jednak najbaedziej zainteresowała pierwsza część, w której wiele jest o zamierzchłej historii pap...

Rozwiń

Zwiń

Powrót Forsta. Zawsze jestem krytyczny wobec RM i tym razem będę, choć akurat ta pozycja mi się podobała. Może wynika to z osobistej słabości do Bieszczadów, a może to po prostu niezła rzecz. Nie ma w niej nieprawdopodobnych przygód godnych superbohatera, jak to zdarzało się w poprzednich częściach i co niemiłosiernie wkurzało powodując myśl: "No nieeee, Panie Remigiuszu, naprawdę???" Solidny to kryminał i warto poczytać, zwłaszcza, że Mroza czyta się naprawdę dobrze.
Tylko to zakończenie...

Powrót Forsta. Zawsze jestem krytyczny wobec RM i tym razem będę, choć akurat ta pozycja mi się podobała. Może wynika to z osobistej słabości do Bieszczadów, a może to po prostu niezła rzecz. Nie ma w niej nieprawdopodobnych przygód godnych superbohatera, jak to zdarzało się w poprzednich ...

Rozwiń

Zwiń

Czasem mam wrażenie, że gdy już przeczytało się jeden z tomów z p. Erykiem, to de facto przeczytało się wszyskie. Ja rozumiem, że bohater musi mieć swoje cechy szczególne (np. układanie żurawi origami, czy srebrny sesterc), ale ileż można opisywać to wciąż w podpobny sposób? Mam wrażenie, że Autor postawił na swoistą taśmę, a szkoda. A to przerażające okrtucieństwo jakoś po którymś tam tomie przestaje tak razić.
Można przeczytać, ale niekoniecznie.

Czasem mam wrażenie, że gdy już przeczytało się jeden z tomów z p. Erykiem, to de facto przeczytało się wszyskie. Ja rozumiem, że bohater musi mieć swoje cechy szczególne (np. układanie żurawi origami, czy srebrny sesterc), ale ileż można opisywać to wciąż w podpobny sposób? Mam wrażenie, ...

Rozwiń

Zwiń