Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Idealna na weekend! Szybko się czyta do tego książka pisana z perspektywy kota. Najbardziej podobał mi się wątek migracji polskiej rodziny do Wielkiej Brytanii.

Idealna na weekend! Szybko się czyta do tego książka pisana z perspektywy kota. Najbardziej podobał mi się wątek migracji polskiej rodziny do Wielkiej Brytanii.

Nie spodziewałam się ze ta książka będzie az tak dobra. Moje ulubione fragmenty: "Była wolna od wstydu" Nie znająca wstydu namiętność wstrząsnęła nia az do rdzenia duszy, rozbierała ja az do absolutnej nagosci, czyniła z niej inna kobietę. Nie była to prawdziwa milosc. Nie byla to rozkosz. Była to zmyslowosc, ostra, piekąca jak ogien, zmyslowosc, w ktorej dusza spalala sie na popiol. W zmyslowosci tej spalał sie caly wstyd, najglebszy, najstarszy wstyd najtajemniejszych miejsc. Ów wstyd, ktory jest lekiem, najglebiej zakorzeniony organiczny wstyd, stary, fizyczny lęk, który czyha w naszych korzeniach cielesnych moze byc wypedzony tylko przez ogien zmysłów. Nie było w człowieku nic, co musiałby ukrywac, czego musiałby się wstydzic. Dzieliła swoją najgłębszą nagość z mężczyzną, z obcą istotą. Nie można się ubezpieczyć przed przyszłością inaczej, jak tylko wierząc naprawdę w najlepszą cząstkę siebie samego i w jakaś moc poza sobą."

Nie spodziewałam się ze ta książka będzie az tak dobra. Moje ulubione fragmenty: "Była wolna od wstydu" Nie znająca wstydu namiętność wstrząsnęła nia az do rdzenia duszy, rozbierała ja az do absolutnej nagosci, czyniła z niej inna kobietę. Nie była to prawdziwa milosc. Nie byla to rozkosz. Była to zmyslowosc, ostra, piekąca jak ogien, zmyslowosc, w ktorej dusza spalala sie...

Książka utkana ze wspomnień Olgi głównej bohaterki książki wszystko było ładnie opisane i wgl tylko czegoś mi brakowało

Książka utkana ze wspomnień Olgi głównej bohaterki książki wszystko było ładnie opisane i wgl tylko czegoś mi brakowało

Tematyka niewolnictwa. Opowiada o stracie i nadziei na lepsze jutro.

Tematyka niewolnictwa. Opowiada o stracie i nadziei na lepsze jutro.

Całkiem spoko młodzieżówka
Moje ulubione fragmenty
Przypomniałam sobie, jak to być sama, jedynie obserwować ludzi z daleka- dokładnie tak, jak robiłam teraz. Przed nimi (bo tak nazywałam okres swojego życia przed poznaniem Wielkiej Czwórki) spędzałam czas głownie w domu. Dopóki żyła mama, niekiedy wyjeżdżaliśmy na rodzinne wyjazdy, ale to wszystko. Skłamałabym, mówiąc, że po jej śmierci straciłam swoje życie towarzyskie. Ja nigdy nie miałam życia towarzyskiego. Pisałam wiersze, czytałam horrory i dużo spacerowałam, słuchając podcastów kryminalnych i muzyki. Nic innego nie miało dla mnie znaczenia. To było coś, do czego uciekałam za każdym razem, kiedy ludzie mnie zwodzili.
Nigdy wcześniej nie widziałam siebie w lustrze, bez spojrzenia pod tytułem: Co dzisiaj będzie mnie boleć? Albo: Jak przetrwam dzisiejszy dzień bez płaczu i myślenia o tym, co mi się nie udało?

Całkiem spoko młodzieżówka
Moje ulubione fragmenty
Przypomniałam sobie, jak to być sama, jedynie obserwować ludzi z daleka- dokładnie tak, jak robiłam teraz. Przed nimi (bo tak nazywałam okres swojego życia przed poznaniem Wielkiej Czwórki) spędzałam czas głownie w domu. Dopóki żyła mama, niekiedy wyjeżdżaliśmy na rodzinne wyjazdy, ale to wszystko. Skłamałabym, mówiąc, że...

Najbardziej podobała mi się okładka książki🦋

Najbardziej podobała mi się okładka książki🦋

Nie znalazłam w tej książce nic interesującego dla siebie.

Nie znalazłam w tej książce nic interesującego dla siebie.

Książka o stracie, bardzo wzruszająca, skłania do refleksji.
Podobały mi się również odwołania do Sto lat samotności i Dziwne losy Jane Eyre, oraz twórczości Fridy.
Moje ulubione fragmenty z książki:
" Zakończ dzień i już do niego nie wracaj. Zrobiłeś, co mogłeś. Bez wątpienia wkradły się jakieś pomyłki i absurdy; zapomnij o nich jak najszybciej".
"Tymczasem Dziwne losy Jane Eyre sprawiały, ze serce mi się ściskało. Jane była taka samotna. Ale też silna, szczera i uczciwa.
"Myślę o Jane Eyre i panu Rochesterze, o tym jak bardzo go kochała i jak bardzo była przekonana ze nigdy nie będą mogli być razem." Rochester nie zasługuje na nią, ale ją kocha.
"Dziwne uczucie. Zupełnie jakbym od lewego żebra przywiązaną miał linę, która łączy mnie z tobą. Jeśli odejdziesz, ten sznur pęknie. A ja będę krwawił. Jak ta żyła w dwóch Fridach. Jane odpowiada "Jestem wolną kobietą, mam wolną wolę, która każe mi teraz pana opuścić".
Mój ulubiony obraz to Dwie Fridy. Są na nim 2 Fridy, siedzą, jedna obok drugiej na ławce. Jedna ma na sobie długą białą suknie z koronką, a druga jest ubrana zwyczajnie. Na obrazie widać serca obu Frid. Serca są połączone cienką czerwoną linią. Żyłą, która krwawi na Fridę w białej sukni. Ta Frida trzyma nożyczki. Druga Frida trzyma w dłoni mały portret Diego Rivery. Namalowała go podczas ich rozwodu. A więc chodzi o to ze go straciła. Wcześniej stanowiła jedną osobę. Miała serce i mężczyznę, którego kochała. Była spokojna. A potem coś się stało i to ją zmieniło. I teraz jest zraniona. Może obie Fridy są wciąż złączone. Nawet jeśli ona się zmieniła, to nadal jest tą samą osobą. Może kompletna Frida stara się przyciągnąć tą poranioną z powrotem do siebie, jakby próbowała cofnąć to co się stało. A może ta zraniona prowadzi tę dawną siebie do swojego życia. Albo odzieliły się od siebie i trzymają się za dłonie w ostatniej chwili połączenia, zanim się zupełnie rozdzielą.."

Książka o stracie, bardzo wzruszająca, skłania do refleksji.
Podobały mi się również odwołania do Sto lat samotności i Dziwne losy Jane Eyre, oraz twórczości Fridy.
Moje ulubione fragmenty z książki:
" Zakończ dzień i już do niego nie wracaj. Zrobiłeś, co mogłeś. Bez wątpienia wkradły się jakieś pomyłki i absurdy; zapomnij o nich jak najszybciej".
"Tymczasem Dziwne losy...

Szybko się czyta. Typowy romans dziewczyny do gangstera. Nie podobał mi się wątek tego ze prawie każdy facet, którego poznała Marta się do niej dobierał.. Trochę brakowało jeszcze więcej Rosji w tej książce coś więcej niż tylko imiona rosyjskie i tytuły rozdziałów napisane cyrylicą.
I jak zwykle te wątki z dziewictwem czy w mafii to naprawdę to takie ważne?

Szybko się czyta. Typowy romans dziewczyny do gangstera. Nie podobał mi się wątek tego ze prawie każdy facet, którego poznała Marta się do niej dobierał.. Trochę brakowało jeszcze więcej Rosji w tej książce coś więcej niż tylko imiona rosyjskie i tytuły rozdziałów napisane cyrylicą.
I jak zwykle te wątki z dziewictwem czy w mafii to naprawdę to takie ważne?

Wspaniała książka. Moje ulubione fragmenty to: Oczekiwania
"Ponoć cierpienie jest wprost proporcjonalne do oczekiwań. Tylko wydaje nam się ze wiemy czym jest miłość. To co nam się przytrafia, a co nazywamy lekko miłością jest transakcja. Mam tu serce na dłoni, a teraz ty mi pokaz swoje. Kocham cię a ty mnie? Ja bym ci wszystko dala, pokaz, co masz dla mnie. Musisz, powinieneś, powinnaś. Te rozkazy słyszymy od zawsze i dzięki nim oczekiwania znajdują w nas silne umocowanie. Frustracja i cierpienie musza osiągać niemal niemożliwy do udźwignięcia poziom, byśmy dopuści myśli, ze może od początku błądziliśmy, ze program w umyśle jest raczej wirusem, który należałoby z centralnego komputera usunąć."
Lajki-"Ciągłe zerkanie w telefon, sprawdzanie, czy piszą, jak piszą, czy lubią, czy nie lubią. Zablokować, opowiedzieć, wytłumaczyć. Zrobić lepszy plan. Lepsze foty."
Wstyd-"Jebać wstyd. On zawstydza miłość, która nie lubi gościć w przestrzeniach przez niego opanowanych. Czy nie wstyd mi przeklinać? Już nie."
Soloseks-"Samość tak to czasem nazywam, nie ma nic wspólnego z gwałtem. Akt jest dobrowolny, pełen szacunku i czułości, doskonałego wyczucia i uważności. Samość jest wtedy, gdy szykujesz się na spotkanie ze sobą. Można nie trzeba każda para wie. Myślę ze nie można zabraniać i zawstydzać".
Bogumił i Brabara-"Wolność i szacunek dla Barbary i Bogumiła Chciców takich, jacy są, to dla mnie przejaw miłości własnej, bez której łatwo wpaść w pułapkę mylenia Miłości ze wszystkiego, co nią nie jest."

Wspaniała książka. Moje ulubione fragmenty to: Oczekiwania
"Ponoć cierpienie jest wprost proporcjonalne do oczekiwań. Tylko wydaje nam się ze wiemy czym jest miłość. To co nam się przytrafia, a co nazywamy lekko miłością jest transakcja. Mam tu serce na dłoni, a teraz ty mi pokaz swoje. Kocham cię a ty mnie? Ja bym ci wszystko dala, pokaz, co masz dla mnie. Musisz,...

Wyjątkowa książka, warta przeczytania. Opowiada o losach Sary żydowskiej dziewczyny, która chcę się pomścić swoją krzywdę zadaną przez niemiecką nazistkę Rosę oraz żołnierzy SS.
Książka porusza także temat eksperymentów medycznych dokonywanych na więźniarkach obozu koncentracyjnego.
Jest to bardzo ważna pozycja literacka gdyż w Argentynie wciąż żyje wielu niemieckich nazistów, którzy nie zostali skazani za swoje zbrodnie.

Wyjątkowa książka, warta przeczytania. Opowiada o losach Sary żydowskiej dziewczyny, która chcę się pomścić swoją krzywdę zadaną przez niemiecką nazistkę Rosę oraz żołnierzy SS.
Książka porusza także temat eksperymentów medycznych dokonywanych na więźniarkach obozu koncentracyjnego.
Jest to bardzo ważna pozycja literacka gdyż w Argentynie wciąż żyje wielu niemieckich...

Bardzo ciekawa książka napisana z perspektywy pół Polki pół Bułgarki.
Ta książka pozwoliła mi przenieść się do Warny mieście w którym studiowałam i mieszkałam. Przypominała mi czasy, które dziś wspominam z nostalgią. Autorka w interesujący sposób opisuje różnice kulturowe między Polską i Bułgarią oraz pozwala dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy o Bułgarii.

Bardzo ciekawa książka napisana z perspektywy pół Polki pół Bułgarki.
Ta książka pozwoliła mi przenieść się do Warny mieście w którym studiowałam i mieszkałam. Przypominała mi czasy, które dziś wspominam z nostalgią. Autorka w interesujący sposób opisuje różnice kulturowe między Polską i Bułgarią oraz pozwala dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy o Bułgarii.

Bardzo dobra książka opisująca wojnę z perspektywy kobiet. Autorka perfekcyjnie oddała uczucia kobiet, które walczyły na wojnie, bardzo cieszę się ze poruszyła ten temat, ponieważ wojna kojarzy się zazwyczaj z światem mężczyzn natomiast kobiet są w niej pomijane przez społeczeństwo co jest zwykłą ignorancją i brakiem poszanowania dla kobiet , które były zaangażowane w wojny i również jej doświadczyły okropności wojny. Mam nadzieję ze powstania jak najwięcej książek takich jak ta.

Bardzo dobra książka opisująca wojnę z perspektywy kobiet. Autorka perfekcyjnie oddała uczucia kobiet, które walczyły na wojnie, bardzo cieszę się ze poruszyła ten temat, ponieważ wojna kojarzy się zazwyczaj z światem mężczyzn natomiast kobiet są w niej pomijane przez społeczeństwo co jest zwykłą ignorancją i brakiem poszanowania dla kobiet , które były zaangażowane w wojny...

Bardzo przewidywalna książka, trochę za dużo scen seksu.
Trudno było mi polubić głównych bohaterów jak dla mnie Aleks była bardzo stereotypowo pewna siebie. A Jeremith był pantoflarzem.

Bardzo przewidywalna książka, trochę za dużo scen seksu.
Trudno było mi polubić głównych bohaterów jak dla mnie Aleks była bardzo stereotypowo pewna siebie. A Jeremith był pantoflarzem.

Kocham literaturę rosyjską z tego powodu sięgnęłam po książkę Walerego Brusiowa pt." Ognisty anioł". . Akcja powieści rozgrywa się w XVI wieku w Niemczech. Z początku myślałam ze autorem książki jest Niemiec, ponieważ wszystko jest tak dokładnie opisane.
Główną bohaterką książki jest Renata młoda dziewczyna, która jest nawiedzana przez Diabła - pięknego Anioła Madiela, który jest niezwykle piękny ma niebieskie oczy i złote włosy oraz wspaniałą posturę. Pewnego dnia zakochuje się w niej rycerzu Ruprecht. W trakcie ich pierwszego spotkania Renata opowiada mu swoją historię, opowiada mu swojej miłości do hrabiego Henryka von Otterheima. Po pewnym czasie Renata spotyka ponownie hrabiego Henryka i wyznaje mu miłość ten jednak nie odwzajemnił jej uczucia. Zrozpaczona Renata prosi Ruprechta aby zabił Henryka i wezwał go na pojedynek.
W książce najbardziej podobają mi się odwołania do Mistrza i Małgorzaty w obu dziełach mamy motyw sabatu oraz diabła. Co więcej jest również motyw faustowski. Jednakże w powieści Bułhakowa miłość ma siłę uzdrawiającą, stanowiącą podporę dla człowieka w najtrudniejszych chwilach. Natomiast Briusow jest raczej chłodnym racjonalistą. Bardzo ciekawy jest takze wątek w którym Ruprecht poznaje Mesfistofelesa oraz Fausta kiedy wywołują oni piękną Helenę. Książka opisuje także proces sądzenia czarownicy przez inkwizycję.
Mój ulubiony fragment z książki: (słowa Renaty)
"-A może wcale się nie dziwię. A może cieszę się z tego że Henryk mnie nienawidzi. I płaczę nie nad nim tylko nad sobą. Nie żal mi, ze go tracę, lecz wstyd mi i przykro, ze mogłam tak go kochać, tak mu się oddawać. Sama go nienawidzę! Teraz wiem dokładnie to, czego juz dano się domyślałam. Jest tylko człowiekiem, zwykłym człowiekiem, którego można uwieść i którego można zgubić, a ja dotknięta obłędem wyobrażałam sobie ze jest moim aniołem. Nie, nie Henryk to tylko hrabia Otterheim, niedoszły wielki mistrz swego zakonu, a mój Madiel przebywa w niebiosach, wiecznie czysty, wiecznie przepiękny wiecznie niedostępny!"

Kocham literaturę rosyjską z tego powodu sięgnęłam po książkę Walerego Brusiowa pt." Ognisty anioł". . Akcja powieści rozgrywa się w XVI wieku w Niemczech. Z początku myślałam ze autorem książki jest Niemiec, ponieważ wszystko jest tak dokładnie opisane.
Główną bohaterką książki jest Renata młoda dziewczyna, która jest nawiedzana przez Diabła - pięknego Anioła Madiela,...

Przepiękna okładka

Przepiękna okładka

Genialna książka gruzińskiej autorki. Książka opowiada o losach 4 przyjaciółek oraz wojnie w Abchazji.

Genialna książka gruzińskiej autorki. Książka opowiada o losach 4 przyjaciółek oraz wojnie w Abchazji.

Plusem tej książki jest to ze bardzo szybko się ją czyta. Niestety wojna jest tylko tłem do fabuły. Jest to bardziej romans niz literatura wojenna z wątkiem romantycznym

Plusem tej książki jest to ze bardzo szybko się ją czyta. Niestety wojna jest tylko tłem do fabuły. Jest to bardziej romans niz literatura wojenna z wątkiem romantycznym

Piękna historia, która daje nadzieję. Pokazuje że pomimo traumy można nauczyć się cieszyć się życiem i odnaleźć nadzieję. Autorka bardzo trafnie opisuje zachowania osoby,która była ofiarą gwaltu

Piękna historia, która daje nadzieję. Pokazuje że pomimo traumy można nauczyć się cieszyć się życiem i odnaleźć nadzieję. Autorka bardzo trafnie opisuje zachowania osoby,która była ofiarą gwaltu

Bardzo dobra książka francuskiej autorki. Opowiada historię 20letniej Dominiki ,która zakochuje się w dużo starszym od siebie mężczyzna Łukaszem. Dominika ma chłopaka Bertranda jednakże nie jest z nim szczęśliwa. Nie odczuwa przy nim takiej wielkiej namiętności jak z Łukaszem. Łukasz ma żonę(Franicizke) jednak zdradza ją z Dominika. Piękna historia miłości młodej dziewczyny do starszego mężczyzny. Uwielbiam książki ,w których występuje duża różnica wieku. Jest w tym coś takiego zakazanego, zniewalającego, niedostepnego przez to tak pożądanego i pięknego.

Bardzo dobra książka francuskiej autorki. Opowiada historię 20letniej Dominiki ,która zakochuje się w dużo starszym od siebie mężczyzna Łukaszem. Dominika ma chłopaka Bertranda jednakże nie jest z nim szczęśliwa. Nie odczuwa przy nim takiej wielkiej namiętności jak z Łukaszem. Łukasz ma żonę(Franicizke) jednak zdradza ją z Dominika. Piękna historia miłości młodej dziewczyny...