Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[współpraca recenzencka]

Witam.😄 Lubicie chińską fantastykę? Dzisiaj przychodzę do Was z nowością o władzy, rywalizacji i tożsamości. Mowa o „Uderz w struny”.❤️

W 414 roku panowania dynastii Xin panuje chaos. Zasiadająca na tronie marionetkowa cesarzowa traci wpływy, imperium rozpada się na trzy części, a możnowładcy zażarcie walczą między sobą o władzę, ziemię i majątki. Osierocona Zefir nauczyła się trudnej sztuki przetrwania. Pomogły jej w tym inteligencja i przenikliwość. Obdarzona talentem strategicznym zawsze jest kilka kroków przed innymi. Zefir służy pod dowództwem Xin Ren, która pozostaje lojalna wobec cesarzowej. Choć podziwia postawę Xin Ren, doskonale wie, że wierność wobec władczyni może oznaczać koniec.
🎼
Przyznam, że mam pewną słabość do fantastyki z Chin. Uwielbiam „Mo Dao Zu Shi” czy „Tian Guan Ci Fu”. Z kolei historia Joan He inspirowana jest Opowieściami o Trzech Królestwach, czyli klasyką. Czy to faktycznie się udało? Jak najbardziej! Klimat mitologii i fantastyki chińskiej jest zachowany i naprawdę można poczuć ten cudowny, hipnotyzujący vibe. Jednak nie należy tego traktować jako źródło wiedzy, bo autorka podeszła do filozofii, mitologii czy samej gry na guqin bardzo swobodnie, raczej jako inspirację i pole do wykreowania własnych realiów świata. Już pierwsze strony mnie porwały, głównie za sprawą głównej bohaterki. Zefir to faktycznie silna postać, nie tylko, bo narrator nam to mówi. Jej siła przejawia się charakterem, umysłem taktycznym i osobowością. Historia przypomina misterną grę w szachy, pełną rywalizacji, taktyk i walki. Jeśli myślicie, że wątki polityczne są nudne, to możliwe, że po lekturze „Uderz w struny” może się to zmienić. Muszę też pochwalić wydanie i przekład. Język tłumaczek dodał obłędnego klimatu do całości, a ilustracje i mapa potęgują wrażenie, że mamy do czynienia z czymś po prostu pięknym.🥰
🎼
„Uderz w struny” wydaje mi się idealną lekturą dla miłośników chińskiej fantastyki w różnych mediach, nie ważne czy mówimy o animacjach, serialach czy komiksach. To poruszająca historia pełna muzyki, boskości, ale i walki. Od początku do końca się nie nudziłam. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom.❤️

[współpraca recenzencka]

Witam.😄 Lubicie chińską fantastykę? Dzisiaj przychodzę do Was z nowością o władzy, rywalizacji i tożsamości. Mowa o „Uderz w struny”.❤️

W 414 roku panowania dynastii Xin panuje chaos. Zasiadająca na tronie marionetkowa cesarzowa traci wpływy, imperium rozpada się...

Rozwiń

Zwiń

[współpraca recenzencka]

Lubicie biblioteki? Dzisiaj przychodzę do was z książką idealną dla wielbicieli tego wyjątkowego miejsca. Mowa o „Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece”.🐈

"Czego szukasz?” – pyta odwiedzających bibliotekę Sayuri Komachi, tajemnicza bibliotekarka, która jakimś cudem zawsze wie, która z tysięcy książek najlepiej przysłuży się konkretnej osobie. Młoda ekspedientka nie wierzy we własne siły. Księgowy marzy o otwarciu sklepu z antykami. Redaktorka czasopisma zdegradowana po urodzeniu dziecka do funkcji archiwistki chce spełnić marzenie o pracy w wydawnictwie książkowym. Trzydziestoletni rysownik mangi nie może znaleźć pracy w zawodzie. Emerytowany handlowiec szuka nowego celu w życiu. Jakie książki im pomogą?
📚
Mam wrażenie, że forma opowiadań lub zbiorów historii o wspólnym mianowniku jest dość lubiana przez autorów Japonii. „Grobowa cisza, żałobny zgiełk”, „Miasto kotów” i jeszcze wiele, wiele innych. Co wyróżnia w tej masie książkę Michiko Aoyamy? Przede wszystkim tematyka. Historie bohaterów, nieważne czy ekspedientki czy rysownika mang, łączą dwie rzeczy: biblioteka i szukanie samego siebie. Jest to piękne połączenie Comfort book, ale też pewnego japońskiego klimatu. W Japonii dorosłe życie skupia się wyłączenia na pracy i próbach bycia najlepszym, co jest też widoczne w naszym kręgu kulturowym. Dlatego moment wahania w sens drogi, którą się obrało lub bycie na życiowym zakręcie jest bardzo trudne. Aoyama łączy wszystkie te historie w jedną, zgrabną i finezyjną całość o spokojnym tempie prowadzenia fabuły i trójwymiarowych bohaterach. Jedni się znają, inni nie, jedni może się wydawać, że mają większe problemy niż pozostali, ale finalnie nie da się ich porównywać i każdy tam samo jest interesujący.
📚
„Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece” łączy w sobie wszystko to, co najlepsze. Są książki, biblioteki i miejscami wspomniane kotki. Pełna refleksji i skłaniająca do myślenia odnośnie własnej drogi, pracy i życia. Całość została przełożona świetnym stylem, więc czyta się przyjemnie i można wynieść z lektury wiele dobrego.

[współpraca recenzencka]

Lubicie biblioteki? Dzisiaj przychodzę do was z książką idealną dla wielbicieli tego wyjątkowego miejsca. Mowa o „Wszystko, czego szukasz, znajdziesz w bibliotece”.🐈

"Czego szukasz?” – pyta odwiedzających bibliotekę Sayuri Komachi, tajemnicza bibliotekarka, ...

Rozwiń

Zwiń

[współpraca recenzencka]

O tym tytule słyszałam wiele różnorodnych opinii, w tym wiele negatywnych. Co prawda nie jest to klasyk tak wpływowy i znany jak twórczość Austen lub sióstr Bronte, ale myślę, że większość tytuł kojarzy chociaż z brzmienia. Nowe tłumaczenie wyróżnia się od pozostałych z pewnością trochę archaicznym językiem oraz pięknymi ilustracjami z XIX wieku, autorstwa Mary Hallock Foote. Więc jeśli komuś przeszkadza dawny język to może mieć lekki problem, dla mnie był to atut, bo pomagało mi to wejść w głąb historii i poczuć jej klimat. Nie jest to opowieść prosta lekka i przyjemna, ale pełna ducha romantyzmu, która snuje się niespiesznie i pięknie. No i sama Hester Prynne. To nie jest postać, którą się zapomina, a raczej taka, która zostaje w umyśle na długo i wpływa na czytelnika. Natomiast przesłanie w książce Hawthorne’a wydaje się proste, czyli ukazanie walki kobiety ze społeczeństwem, ale nie tylko. Aspekty moralności, siły społeczeństwa i osobnej jednostki.

„Szkarłatna litera” to historia pełna głębi, która nie jest dynamiczna, ale na brak ciekawych wątków nie można narzekać. Miejscami historia przypominała mi moją ukochaną „Lokatorkę Wildfell Hall” i myślę, że wielbiciele klasyki powinni zdecydowanie zainteresować się tą książką i tym wydaniem zarówno pod względem tłumaczenia, jak i ilustracji.

[współpraca recenzencka]

O tym tytule słyszałam wiele różnorodnych opinii, w tym wiele negatywnych. Co prawda nie jest to klasyk tak wpływowy i znany jak twórczość Austen lub sióstr Bronte, ale myślę, że większość tytuł kojarzy chociaż z brzmienia. Nowe tłumaczenie wyróżnia się od pozost...

Rozwiń

Zwiń