Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słuchajcie a co powiedzie na BOSKI romans? 😎

„Wszystkie noce Zeusa” czyli książka, która mnie zaintrygowała, ale do której podchodziłam bez żadnych oczekiwań. Jednak kojarzę już Gosię Lisińską z genialnego humoru i lekkiego, przyjemnego stylu więc musiałam sprawdzić romans z Zeusem w roli głównej.

I powiem wam… no przepadłam! Pochłonęłam ją w mniej niż dwie godziny jak szalona. 🙈

Zaliczam ją do takich książek bardziej guilty pleasure. Momentami głupawa, trochę powywracałam przy niej oczami, a jednocześnie mocno się wkręciłam, nieźle się uśmiałam. Romans? Trochę szybki i w niejednym momencie oklepany, a z drugiej strony… do całości pasuje idealnie.

Ogólny zarys fabuły jest taki, że Zeus jest pod wpływem klątwy, gdzie żyje uwięziony w posągu z brązu, a tylko raz na stulecie odzyskuje władzę i część swoich mocy. A żeby zdjąć tą klątwę… musi w tym czasie rozkochać w sobie śmiertelniczkę, sam się zakochać, a przede wszystkim… się do niej nie dobrać. Dla takiego casanowy to trochę wyzwanie, a klątwa jest zemstą wieluuu, naprawdę wielu, kochanek.

Wtedy na jego drodze pojawia się ona… niczego nie świadoma, nie znająca świata, który tętni na równi z naszą zwyczajną rzeczywistością.

Mocne zaskoczenie, dobra rozrywka - lubię takie książki, potrzebowałam takiej historii i zdecydowanie polecam, ale tak wiecie do podejścia na luzie i do dobrej zabawy. 😁

Słuchajcie a co powiedzie na BOSKI romans? 😎

„Wszystkie noce Zeusa” czyli książka, która mnie zaintrygowała, ale do której podchodziłam bez żadnych oczekiwań. Jednak kojarzę już Gosię Lisińską z genialnego humoru i lekkiego, przyjemnego stylu więc musiałam sprawdzić romans z Zeusem w rol...

Rozwiń

Zwiń

„Mroczny kochanek” to wielki powrót po latach gorącej serii o wampirach.

Przyznam szczerze, że o ile słyszałam o Bractwie Czernego Sztyletu, tak nie miałam wcześniej okazji czytać tej serii i był to mój pierwszy raz.

Jak wrażenia? Jestem mile zaskoczona, i to naprawdę wieloma elementami tej historii.

Wiadomo, co najważniejsze to wampiry! Ale podejście do wampiryzmu przez autorkę odbiega tutaj od dobrze znanego nam schematu. I to było coś co naprawdę mnie zafascynowało. W tym świecie tworzenie wampirów praktycznie nie istnieje. Tutaj wampirem trzeba się urodzić, a przemiana następuje w określonym wieku. Idealnym przykładem jest główna bohaterka, która poznajemy jako człowieka, ale okazuje się, że czas jej przemiany nieubłaganie się zbliża. Pewnie nikogo nie zaskoczę tym, że ona nie ma o tym bladego pojęcia i w sumie nawet nie wie, że wampiry istnieją?

Druga kwestia wampiryzmu w „Mrocznym kochanku” jest taka, że ludzka krew nie jedyne stanie wystarczająco wampiry nasycić - pożywiają się głównie swoją krwią.

Przejdźmy do klanu zabójców, czyli Bractwa Czarnego Sztyletu, który prowadzi już od lat wojnę z martwiakami - ludźmi bez dusz. To jest naprawdę ciekawy wątek i mam nadzieje, że w kolejnych tomach będzie jeszcze bardziej rozwinięty.

Najważniejsza fabuła ✨Wrath✨ gorący król wampirów. Postrach całego klanu i władca, który tej korony nie chce. Charakterny, mrukliwy, ale totalnie urzekający bohater.

Jest to spicy romansik z wampirami w rolach głównych i tajemniczymi morderstwami. Przy okazji będą momenty przy których nieźle się ubawicie bo humor też jest świetny.

Mi się bardzo podobała, ma vibe książek, które kiedyś kochałam i wciąż kocham (w sumie nie dziwne to właśnie historia z tamtych lat, ale mam nadzieje, że rozumiecie co miałam na myśli).

Nie mogę się doczekać, aż ponownie zanurzę się w świat Bractwa Czarnego Sztyletu. ❤️

„Mroczny kochanek” to wielki powrót po latach gorącej serii o wampirach.

Przyznam szczerze, że o ile słyszałam o Bractwie Czernego Sztyletu, tak nie miałam wcześniej okazji czytać tej serii i był to mój pierwszy raz.

Jak wrażenia? Jestem mile zaskoczona, i to naprawdę wieloma elementam...

Rozwiń

Zwiń

Drugi tom genialnej Akademi Crookhaven, czyli szkoły dla oszustów, gdzie nauczycie się jak używać zła do… czynienia dobra!

Pomysł? Rewelacyjny! Wykonanie? Cóż… również. 💙

Zawsze jak widzę książkę z jakąś intrygującą szkołą/akademią to nie mogę przejść obojętnie. Pierwszy tom przeogromnie podbił moje serce.

W „Zapomnianym labiryncie” wraz z naszym głównym bohaterem i jego paczką przyjaciół jesteśmy już w drugiej klasie szkoły złodziei. Pomimo, że pierwsze koty za płoty, jak to się mówi to ogrom pracy i trudności wciąż przed nimi.

Co was czeka w tym tomie? Kolejna edycja turnieju „Włamania” i próba przejścia tajemniczego labiryntu ukrytego głęboko pod dnem jeziora. To będzie fascynująca przygoda!

Oprócz tego, bardzo podoba mi się jak ta historia skupia się na przyjaźni - pomimo różnic i przeciwności, które nie raz stają na drodze młodych bohaterów. Bo w przyjaźni ważne jest to żeby się wspierać i po prostu być, pomimo różnic, które według co niektórych są nie do przeskoczenia.

Świetna młodzieżówka, bohaterowie do których z pewnością się przywiążecie, dużo wrażeń i ciekawych treści z ważnymi przesłaniami.

Totalnie polecam i czekam na więcej!

Drugi tom genialnej Akademi Crookhaven, czyli szkoły dla oszustów, gdzie nauczycie się jak używać zła do… czynienia dobra!

Pomysł? Rewelacyjny! Wykonanie? Cóż… również. 💙

Zawsze jak widzę książkę z jakąś intrygującą szkołą/akademią to nie mogę przejść obojętnie. Pierwszy tom przeogrom...

Rozwiń

Zwiń

Topka życia. 🥹💙

Książka, która z każdą stroną po trochę łamie serducho. Zresztą jak miałaby tego nie robić skoro stajemy w obliczu bezdomności młodych ludzi, których nie chcieli rodzice, których nie chciała ciotka, którzy nie mają swojego miejsca na świece, a którzy tak bardzo chcieliby je mieć.

Sam i jego starszy brat, dwaj królowie niczego. Piękna braterska relacja, a jednocześnie tak strasznie trudna. Bo to Sam zawsze opiekował się Averym. Nikt tak jak Sam nie rozumiał, że Avery jest inny, wyjątkowy i że nie widzi świata w ten sam sposób, co on.

Avery w tej historii reprezentuje osoby ze spektrum autyzmu. W obliczach agresji, przemocy czy to fizycznej czy słownej. I w obliczu bezdomności. A obok niego młodszy brat, który robi wszystko, żeby w tej nieszczęsnej sytuacji w jakiej się znaleźli… był bezpieczny.

Sam tak bardzo pragnie gdzieś przynależeć, mieć dom. Tak po prostu dom. Kolekcjonuje klucze, bo tak bardzo chce gdzieś przynależeć. Włamuje się do domów, bo tak bardzo chce gdzieś przynależeć. Okrada je, ale po prostu… potrzebuje przeżyć. Policja? Pomoc? Nie wchodzi w grę bo Sam jest poszukiwany.

Przyszedł dzień, gdzie młody chłopak nie zdążył opuścić domu przed powrotem jego mieszkańców. Trafia w sam środek totalnie chaotycznej rodziny, która też swoje w ostatnim czasie przeszła. Jednak ta wzajemna miłość, ten chaos życia codziennego w dużej rodzinie, przyciąga go, włamuje się powoli do jego serca.

Ci ludzie, ten dom… Coś czego Sam tak bardzo od dawna pragnie.

Ta rodzina, ta dziewczyna… to takie malutkie słońce w całej tej chwytające za serce historii. To przy nich nie raz się uśmiechniecie, to przy nich się zaśmiejecie i to przy nich wychodzi słońce. Mimo, że nie raz obserwując to słońce z boku Samowi pęknie serce.

I mi też pękło.

Piękna, smutna i ważna historia. O rodzinnej miłości, pierwszym zauroczeniu, bezdomność, która tym bardziej chwyta za serce bo dotyczy - dzieci! Trudnej codzienności gdy nie ma się swojego miejsca na świecie. Gdzie nie ma miejsca, które można nazwać domem i nikogo, kto by w tym domu witał nas z uśmiechem.

Ta historia pozwala docenić to co się ma, pomimo niekiedy wielu trudności. Bo niektórzy, nawet tego nie mają choć bardzo by chcieli.

Poruszająca tematy przemocy i agresji.

Wyciekająca łzy i nie pozwalająca o sobie zapomnieć. Jak mogłabym zapomnieć o dwóch chłopcach, którzy chcieli tylko domu i miłości?

Bardzo mocno do mnie trafiła i bardzo dużo czasu spędziłam nad wracaniem do niej myślami, przeglądaniem niektórych fragmentów.

Z całego serca polecam!

Topka życia. 🥹💙

Książka, która z każdą stroną po trochę łamie serducho. Zresztą jak miałaby tego nie robić skoro stajemy w obliczu bezdomności młodych ludzi, których nie chcieli rodzice, których nie chciała ciotka, którzy nie mają swojego miejsca na świece, a którzy tak bardzo chcieliby ...

Rozwiń

Zwiń

Jeżeli tak to dobra książka alert! Co powiecie na elitarną szkołę magii, zakazaną miłość i tajemniczą smierć do rozszyfrowania? A przy okazji mord3rcę do powstrzymania?

„Róże i fiołki” to świetna książka, która zabierze was do magicznej rzeczywistości i magicznej Akademii Rosenholm. Roztacza wokół siebie mroczny, ale i tajemniczy klimat.

Kupiła mnie ta historia tak naprawdę już od pierwszych stron. Intrygujący sposób rekrutacji uczniów, świetni bohaterowie i dodatkowa perspektywa czyhającego w mroku mord3rcy, która nadaje całości małej dramaturgii. W okole cała akademia ma bardzo restrykcyjne zasady, które zakazują chociażby kontaktów pomiędzy uczennicami i uczniami, a już o bliższych relacjach nie wspominając.

Początek roku w nowym miejscu, w którym trzeba się odnaleźć. Magia istnieje… a to dla niektórych wydaje się wręcz szokujące. Cztery dziewczyny, które muszą przyswoić nową sytuacje, odkrywają swoje moce i tajemnice zamknięte za szkolnymi murami. Tajemnicę, która mami i sprawia, że wszystko jest jeszcze bardziej intrygujące. I mroczne!

A takim smaczkiem w całej tej magicznej otoczce jest zakazane uczucie, które łamie jedną z najważniejszych zasad akademii.

Genialny klimat dark academi, magia i moc fascynujących wrażeń! To zdecydowanie zafunduje wam pierwszy tom tej niezwykłej trylogii. Z łatwością przywiążecie się do tego miejsca i bohaterów. Świetna młodzieżówka, która podbije serca również starszych czytelników.

Potrzebuje drugiego tomu na wczoraj.🥹

Jeżeli tak to dobra książka alert! Co powiecie na elitarną szkołę magii, zakazaną miłość i tajemniczą smierć do rozszyfrowania? A przy okazji mord3rcę do powstrzymania?

„Róże i fiołki” to świetna książka, która zabierze was do magicznej rzeczywistości i magicznej Akademii Rosenholm. Rozt...

Rozwiń

Zwiń

Cztery świetne historie, cztery genialne autorki - jedna książka!

Jeżeli lubicie sięgać po antologie (a może dopiero chcecie się do nich przekonać?) to koniecznie weźcie pod uwagę „Cztery żywioły magii”. Znajdziecie w niej cztery opowiadania, każde o innym żywiole, i każde spod pióra naprawdę świetnej autorki.

🌪️Milena Wójtowicz przejęła powietrze i opowiada historie wietrzycy Majki, w której życiu ostatnio działy się porządne zawirowania. Choć ona nie koniecznie z początku zdaje sobie z tego sprawę. To krótka opowieść o tym, że są takie momenty w życiu, które chcielibyśmy wymazać z naszej pamięci. I cóż… to doprawdy mocno wietrzna historia!

🌿Marta Kisiel zajęła się żywiołem ziemi. I to opowiadanie jest jednocześnie moim ulubionym. Cóż mogę rzec? Mam słabość do pióra autorki, tego jak tworzy swoje historie i jej genialnego poczucia humoru. To zabawna historia, w której ziemia upomni się o swoje, a bohaterowie zapadną na dłużej w waszej pamięci. No rewelacja!

🔥Magdalena Kubasiewicz wzięła pod swoje władanie ogień. I jest to intrygująca historia o czarownicy ognia, która pracuje w straży pożarnej. Tajemnica sprzed lat, seria podpaleń… i towarzyszące bohaterce nieustannie uczucie niepokoju. Bardzo lubię pióro autorki, a tutaj jeżeli czytaliście jej historie z uniwersum Polani to znajdziecie kilka smaczków!

🌊 Aneta Jadowska z kolei skupiła się na żywiole wody. To będzie morska opowieść, która zabierze was wprost na bałtyckie wybrzeże. To krótka, ale magiczna opowieść o odkrywaniu prawdy, o tajemnicach i morzu, które skrywa wiele skrętów. Chwyta za serce!

Całościowo? Bardzo mi się podobała! Czuje lekki niedosyt - ale ja już tak przy antologiach mam, że jeżeli jakieś opowiadania mi się bardzo spodobają to chciałabym więcej i więcej. Cóż to jest zdecydowanie minus tych krótkich form.

Czyta się świetnie, jest magicznie i różnorodnie. Polecam!

Cztery świetne historie, cztery genialne autorki - jedna książka!

Jeżeli lubicie sięgać po antologie (a może dopiero chcecie się do nich przekonać?) to koniecznie weźcie pod uwagę „Cztery żywioły magii”. Znajdziecie w niej cztery opowiadania, każde o innym żywiole, i każde spod pióra nap...

Rozwiń

Zwiń

Świetna i komfortowa książka w równie świetnym wydaniu?

„Nie tak miało być” to historia o dziewczynie, która kocha planować wszystko od A do Z i boi się hmmm… niewiedzy. Tak po prostu. Oraz chłopaku, który zawsze myli teksty piosenek, a jednocześnie jest takim bohaterem, który od razu skradnie wasze serca! Jego urok osobisty jest wręcz hipnotyzujący.

To historia o przygotowaniach do balu maturalnego i podróży do przyszłości. Enemies to lovers w młodzieżowym, zabawnym i skłaniającym do refleksji wydaniu!

Zaskoczyła mnie ta historia. I to bardzo pozytywnie. Jednego dnia jesteście nastolatkami kończącymi szkołę, a nagle macie trzydzieści lat, planujecie ślub z osobą, za którą nie bardzo przepadacie i tak po prostu… wpadacie w wir dorosłego życia.

Brzmi abstrakcyjnie? Taka historia przydarzyła się Charlotte i J. T.

To naprawdę świetna młodzieżówka, przy której spędzicie miło czas! Podczas czytania od razu na myśl przyszedł mi film „Dziś 13 jutro 30”.

Urocza, przyjemnie napisana, zapadająca w pamięci i jednocześnie naprawdę dająca do myślenia. Uważam, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie, coś co sprawi, że na chwilę się zastanowi nad momentem w swoim, życiu w którym się znajduje.

Wiecie, ja kończąc liceum nie sądziłam, że w wieku 26 lat będę po ślubie już 5 lat, z dwójką małych dzieci na pokładzie. I w momencie kończenia liceum, taka przyszłość na tym etapie… byłaby dla mnie totalną abstrakcją.

Myśle, że ta historia pozwoliła mi na to wszystko spojrzeć z zupełnie innej perspektywy. Priorytety się zmieniają, życie zaskakuje. Zaskakuje na każdym kroku, w wielu niespodziewanych momentach - i dla mnie właśnie to przekazywała ta podróż do przyszłości, którą odbywają bohaterowie. Nie wszystko da się zaplanować! I czasami po prostu warto dać się ponieść chwili i uczuciom, nawet jeżeli NIE TAK MIAŁO BYĆ. 💖

Kocham takie historie. 🥰

Świetna i komfortowa książka w równie świetnym wydaniu?

„Nie tak miało być” to historia o dziewczynie, która kocha planować wszystko od A do Z i boi się hmmm… niewiedzy. Tak po prostu. Oraz chłopaku, który zawsze myli teksty piosenek, a jednocześnie jest takim bohaterem, który od razu s...

Rozwiń

Zwiń

Lena Kiefer po raz kolejny rozłożyła mnie na łopatki. „Westwell” było rewelacyjne! Pełne emocji i łamiące serce. Chociaż nie spodziewałam się niczego innego, bo to samo zrobiła ze mną poprzednia seria autorki.

W „Westwell” przenosimy się do Nowego Jorku na Upper East Side i zaglądniemy w życia elity. Cóż klimat totalnie jak z serialu „Plotkara”, a moja wewnętrzna fanka tego serialu piszczy, krzyczy i lubi to!

Dwie wrogo nastawione do siebie rodziny, łączy je wspólna tragedia sprzed dwóch lat - znalezione martwe ciała ich zaręczonych dzieci. Ta wrogość i nienawiść pojawiła się już wcześniej, a to wydarzenie tylko ją nasiliło, zwłaszcza, że Coldwellowie oskarżają o tą tragedię zmarłą Valerie Wetson.

Helena wraca do Nowego Jorku żeby oczyścić imię siostry. Próbuje rozwikłać zagadkę tej śmierci, a jednocześnie na jej drodze staje młodszy Coldwell - Jessiah. Czyżby historia w jakimś stopniu miała zatoczyć koło?

Fani zakazanych związków - zgłoście się to coś dla was. Bo relacja głównych bohaterów… cóż w ich świecie nie ma racji bytu. Wzajemna nienawiść, chemia, oh sporo chemii i wszystkie przeciwności, które stają na ich drodze. No a przede wszystkim zasady, którymi rządzi się świat elity.

Mimo wszystko, pojawia się to coś. Ta iskierka uczucia, która łamie serca bohaterom i czytelnikom.

Wciągająca, świetnie napisana, pełna emocji - kocham to! Polecam! I potrzebuje więcej. ❤️

Lena Kiefer po raz kolejny rozłożyła mnie na łopatki. „Westwell” było rewelacyjne! Pełne emocji i łamiące serce. Chociaż nie spodziewałam się niczego innego, bo to samo zrobiła ze mną poprzednia seria autorki.

W „Westwell” przenosimy się do Nowego Jorku na Upper East Side i zaglądniemy w...

Rozwiń

Zwiń

Czwarty tom totalnie uzależniającej i gorącej serii romansu sportowego z gimnastyczką oraz sporo starszym trenerem.

Co ta seria w sobie takiego ma? Nie mam pojęcia, ale obsesyjnie wracam do niej myślami i lektura każdego kolejnego tomu sprawia, że uwielbiam jeszcze bardziej.

Ogrom emocji, uczuć, pasji, erotyki i toksyczności. Świetne i wybuchowe połączenie. A czwarty tom? To totalna jazda bez trzymanki, która łamie serca. W końcu powoli zbliżamy się do finału serii więc im bliżej (a ten tom jest już przedostatni) tym naprawdę dzieje się więcej, bardziej, intensywniej.

Głowni bohaterowie? Irytujący na maksa! A jednak, wciąż i wciąż wracam do nich myślami, do ich historii… Pomimo, że nie raz miałam ochotę mocno potrząsnąć Adrianną i powiedzieć jej: dziewczyno ogarnij się. A zachowania Kovy uruchamiały we mnie rządze mordu. Ale kocham to jak bardzo sprzeczne emocje we mnie wywołują, jak bardzo w ogóle je wywołują!

To również historia, która opowiada o walce z chorobą, która staje na drodze do marzeń. Choć zachowanie bohaterki w tym przypadku jest skrajnie (dodajcie tutaj milion podkreśleń i wykrzykników) nie odpowiedzialne.

Czy ta historia ma wady? A i owszem - i pewnie można by ich wymienić całkiem sporo. Wiele sytuacji jest totalnie abstrakcyjnych. Nie jeden raz łapałam się za głowę. Ale czy mi to przeszkadzało w tym, żeby totalnie zatracić się w tym co stworzyła Lucia Franco? Ani trochę.

Boję się finału, a jednocześnie drżę z ekscytacji, bo jedno jest pewne - będzie to mocny finał.

Czwarty tom totalnie uzależniającej i gorącej serii romansu sportowego z gimnastyczką oraz sporo starszym trenerem.

Co ta seria w sobie takiego ma? Nie mam pojęcia, ale obsesyjnie wracam do niej myślami i lektura każdego kolejnego tomu sprawia, że uwielbiam jeszcze bardziej.

Ogrom emoc...

Rozwiń

Zwiń

Adrianna Szymańska-Zacheja stworzyła wielowątkową powieść YA, która zabierze was w niesamowitą podróż do przeszłości. Analogi? Gadu-gadu? Stare Nokie? Ufo? Kręgi w zbożu? No i nie zapominajmy o rewelacyjnej muzyce. Witajcie w Polsce z 2008 roku!

To jest niesamowite jak wiele można zawrzeć w jednej historii. Jak wiele ważnych tematów można poruszyć i jak wiele emocji może taka powieść z człowieka wycisnąć.

Bo wiecie „Dzwonek na długą przerwę” to bardzo poruszająca i chwytająca za serca historia o życiu w naprawdę pięknych, ale i trudnych czasach. To historia o poszukiwaniu siebie, swojej tożsamości, o pasjach, przyjaźniach, pierwszych miłościach ale również pełna przemocy, homofobi i dręczenia.

Nikt chyba lepiej nie zrozumie koszmaru dzwonka na długą przerwę niż osoby, których dotknęła rówieśnicza przemoc na szkolnych korytarzach. A w tej powieści tak bardzo łatwo wejść w skórę Wagana i jego „Watahy”. Tak łatwo poczuć wszystkie emocje i trudności, z którymi się mierzyli. Tak łatwo się do nich przywiązać…

Autorka napisała całość w taki sposób, że ja… czułam się częścią „Watahy”, czułam jakbym przemierzała te szkolne korytarze razem z bohaterami.

To historia o miłości chłopaka, do kolegi z klasy. W czasach, gdy cóż… istniała „jedna orientacja”, a homoseksualizm to choroba, którą można, a nawet trzeba leczyć. I to jest jednocześnie ta część historii, która mnie osobiście chwytała za serce najbardziej. Bo to co spotyka tych chłopaków… Jest po prostu cholernie niesprawiedliwe. Oni po prostu żyją w świecie, w którym nie mogą być sobą.

Wbrew pozorom tak ciężko wskazać na czym skupia się „Dzwonek na długą przerwę”, bo tu jest poruszone naprawdę sporo problemów, na które warto zwrócić uwagę, a każdy z wątków jest na maksa dopieszczony przez autorkę.

Z tej książki wylewa się rewelacyjny klimat analogowej Polski, genialnej muzyki i szarej codzienności, w której można znaleść też te piękne i radosne momenty.

Do mnie trafiła na maksa, zawróciła mi w głowie, w sercu i na pewno to jest jedna z tych historii, o której nie sposób zapomnieć i obok której nie powinno przechodzić się obojętnie.

Z całego serca - polecam!

Adrianna Szymańska-Zacheja stworzyła wielowątkową powieść YA, która zabierze was w niesamowitą podróż do przeszłości. Analogi? Gadu-gadu? Stare Nokie? Ufo? Kręgi w zbożu? No i nie zapominajmy o rewelacyjnej muzyce. Witajcie w Polsce z 2008 roku!

To jest niesamowite jak wiele można zawrze...

Rozwiń

Zwiń