Jesteśmy społecznością, która kocha książki

✨️ „(…)choć jestem splamiona i toksyczna, pewnego dnia ktoś może mnie pokochać. Niemal czuję, jakby już tak było".

Droga autorko,

Juliet jako młoda osoba doświadczyła wiele zła, te sytuację ją ukształtowały na bardzo lękliwą i podporządkowaną osobę. Zamieszkała z rodziną pastora, która była dla niej wszystkim i związała się z Dannym, synem duchownego – była pewna, że znalazła swoje miejsce na świecie, choć musiała wiele ukrywać, a przede wszystkim swoje uczucia, emocje i aspiracje. Starała się być taką, jaką chcieli widzieć ją inni – i to totalnie mi się nie spodobało...

Nie spodobało się to też przyjacielowi jej chłopaka, bo Luke dostrzegł jej wnętrze. Chciał, żeby zaczęła gonić za marzeniami…

I ja również tego chciałam.

A ona? Ona była skomplikowana.
Dosłownie SKOMPLIKOWANA.

Jej niektóre decyzje sprawiały, że rwałam sobie włosy z głowy. Jej podporządkowana postawa, i to kiedy tłamsiłaś swój ból sprawiało, że byłam rozgoryczona, zła i zawiedziona. Z jednej strony starałam się ją rozumieć, z drugiej nie potrafiłam pojąć, dlaczego się rani. Strach przed nowym życiem ją paraliżował… i ja totalnie tego nie pojmuje..

Wykreowałaś bohaterkę, która niszczyła samą siebie, a ja mogłam się tylko bezradnie przyglądać i łudzić się na duży zwrot akcji.

Czy się pojawił? Niestety nie.

Choć dałaś mi szansę poznania tej historii w perspektywy” przed „i” po", Juliet nie zmieniała się. Dalej mnie irytowała. A czas, który upłynął nie pozwolił mi ich zrozumieć.

Męskie charaktery, które wykreowałaś niesamowicie się różniły. Danny to bohater, o którym chce zapomnieć. Naprawdę. Nie wniósł nic pozytywnego do tej powieści, żadnego żaru, uśmiechu. Czułam zażenowanie jego postawą wobec Juliet. Równie dobrze mogło go nie być. 🙈 Luke był nieco inny, bardziej otwarty, ale długo musiałam czekać na jakikolwiek zwrot akcji z jego udziałem.

Bohaterom zabrakło wsparcia z zewnątrz. Mieli swoje marzenia, cele – ale spełniały się one tylko w ich głowach… A później… Nie było efektu wow.

Zastanawiam się gdzie podziały się fundamenty relacji bohaterów? Nie było, ja ich nie znalazłam. Gdzie podziała się chemia? Rozwinięcie? Zaufanie? Wszystko się pogubiło. Całkowicie. Całość oceniam 6/10. Do połowy dobrze się czułam, miałam duże pokłady cierpliwości co do wszystkich dziwnych sytuacji, ale w pewnym momencie szala goryczy się przelała i do końca pozostał niesmak. Twoje pióro nie zawiodło, stworzeni bohaterowie totalnie.

Z ciekawości zajrzę do innych twoich książek, jedna, która mi się nie spodobała nie przekreśla kolejnej szansy, absolutnie.

Ściskam, M.

✨️ „(…)choć jestem splamiona i toksyczna, pewnego dnia ktoś może mnie pokochać. Niemal czuję, jakby już tak było".

Droga autorko,

Juliet jako młoda osoba doświadczyła wiele zła, te sytuację ją ukształtowały na bardzo lękliwą i podporządkowaną osobę. Zamieszkała z rodziną pastora, ...

Rozwiń

Zwiń

✨️ „Milo, skup się na celu. Tfu. Holly! Jesteś Holly Moore. Kobieca. Pewna siebie. Wiesz, po co tu przyleciałaś, a piepr 😶‍🌫️ony Sakai będzie jadł ci z ręki. Za rok będziesz milionerką”.

Kochana autorko,

twoje pióro jest mi bardzo dobrze znane. Zawsze mnie zaskakujesz, potrafisz napisać porywające i niesamowicie gorące historię.

„Skradziona tożsamość” dokładnie taka jest. Niegrzeczna.
Nieprzewidywalna.
Totalnie gorąca i uwodzi swoją niepozorną okładką...

Postawiłaś główną bohaterkę w bardzo niekorzystnej sytuacji, a zarazem dałaś jej szanse, być kimś innym. Teoretycznie tą „lepszą” siostrą, której wszystko się udawało. Zaintrygowałaś mnie już od pierwszych stron.

Mila to postać, która wzbudziła we mnie wiele emocji, od samego początku byłam ciekawa czy podda się, czy wręcz przeciwnie będzie walczyć o swoje. O pieniądze. Prawdę. Nową wersję samej siebie. Niektóre jej decyzje były pochopne, ale jej los był nieprzewidywalny i nie dziwi mnie to, że różnie reagowała na niektóre sytuacje. Kolejna główna postać w tej historii to oczywiście jej nowy szef Shin. Totalnie intrygujący, władczy, zaborczy i baaardzo pewny siebie mężczyzna. Na początku trochę mnie przerażał, wykreowałaś wokół niego taką niebezpieczną, lodowatą otoczkę i ja to kupiłam. Całkowicie. Był bardzo nieprzewidywalny i zarazem fascynujący, z czasem zaczęłam go lubić. Mnóstwo sekretów. Ponury świat, który go otaczał wsiąkł we mnie, chciałam więcej.

Ich relacja 💥💥 cóż… skazana na namiętność, pożądanie i przekraczanie granic. Jak zwykle bawiłam się świetnie, a sceny 18+ są po prostu niezwykle. Pobudzają wyobraźnię! Było cholernie gorąco… 😉 Bardzo szczegółowy research, przyznam szczerze - bałam się japońskich słów, imion czy znaczeń, ale nie pozwoliłaś mi się pogubić. Chłonęłam ten świat. Strukturę, którą stworzyłaś. To bardzo porywająca historia pełna namiętności, niebezpieczeństw, rodzinnych rozterek, a zakończenie wprawiło mnie w osłupieniu. Mam nadzieję, że nie dasz mi długo czekać na ciąg dalszy. Wyczekuje!

Ściskam, M.

✨️ „Milo, skup się na celu. Tfu. Holly! Jesteś Holly Moore. Kobieca. Pewna siebie. Wiesz, po co tu przyleciałaś, a piepr 😶‍🌫️ony Sakai będzie jadł ci z ręki. Za rok będziesz milionerką”.

Kochana autorko,

twoje pióro jest mi bardzo dobrze znane. Zawsze mnie zaskakujesz, potrafisz napisa...

Rozwiń

Zwiń

✨️ „Nie mam pojęcia, co się stało z moim mężem, gdzie jest, dlaczego zniknął i czy w ogóle żyje, ale wiem jedno: policja nie ma racji”.

Droga autorko,

od pierwszych stron wzbudziłaś moje zainteresowanie tą historią. Od dawna kocham twoje thrillery medyczne, i to, co przekazujesz między wierszami. Kolejną swoją powieścią udowadniasz jak dobrze się w nich czujesz! 😶‍🌫️

Ta historia jest absolutnie wciągająca, a główna bohaterka sprawiała, że wariowałam razem z nią. I cóż mogę powiedzieć – kocham to! Uwielbiam te niepewność, zakłopotanie i wszystkie inne uczucia, kiedy czytam pokręcone książki. 😊

Pierwszy raz czytałam historię, w której byłam niemal pewna (tak wtedy dałabym sobie odciąć palec), że wiem, kto za tym wszystkim stoi, wszystkie poszlaki i dowody mówiły mi, że to ta osoba. Oszalałam i byłabym bez palca. 😁

Ależ to było mylące. Genialnie mylące. I za to uwielbiam twoje pióro.

Mąż Olgi Soboń od lat jest brany za tego złego, popełnił zbrodnie i zniknął bez śladu. Media, policja, sąsiedzi – wszyscy byli przeciwko niemu, a Olga musiała to dzielnie znosić. I ciągle nie wierzyła, że tak bliska jej osoba może okazać się złą w tej historii. Kiedy ponownie zaczynają znikać ofiary, sprawa zostaje odświeżona… A kobieta mierzy się z bólem od nowa, uparcie, wierząc w jego niewinność. Ma rację?

Byłam pełna podziwu dla Olgi i jej zawziętości. Jej wiara w niewinność i dobre zamiary męża sprawiała, że chciałam w to wierzyć. Chciałam, żeby się nie myliła i nie mogłam doczekać się finału.

„Pod dachem z mordercą” to tytuł, który mnie bardzo zmylił, czułam niepokój, miałam ciarki na plecach. I choć nie ma tutaj brutalności, czy wielkiego rozlewu krwi, od strony psychologicznej było to tak niepokojące i wstrząsające, że można było zwariować. Perspektywa oprawcy znakomicie podsycała napiętą atmosferę. Przypominało to zabawę w kotka i myszkę. A ja totalnie się wkręciłam.

Chylę czoło. Kolejny raz sprawiłaś, że nie mogłam oderwać się od lektury, dopóki nie poznałam odpowiedzi. To było nieprzewidywalne, znakomity thriller, którego długo nie zapomnę. Gratulacje!

Z pozdrowieniami, M.

✨️ „Ktokolwiek mnie tu zwabił, nie ma wobec mnie dobrych zamiarów”.

✨️ „Nie mam pojęcia, co się stało z moim mężem, gdzie jest, dlaczego zniknął i czy w ogóle żyje, ale wiem jedno: policja nie ma racji”.

Droga autorko,

od pierwszych stron wzbudziłaś moje zainteresowanie tą historią. Od dawna kocham twoje thrillery medyczne, i to, co przekazujesz między...

Rozwiń

Zwiń

„Jest dla mnie domem. Zawsze będzie domem. A ja jestem teraz jego obrończynią. Będę walczyć, dopóki ciało, które dał mi Bóg, się nie podda. Nie ma niczego, czego bym dla niego nie zrobiła ani jednej cholernej rzeczy”.

Jak bardzo potrafimy poświęcić się dla innych? „Aukcja” to książka bardzo niegrzeczna. Historia, przy której momentami przewracałam oczami, było kontrowersyjnie. Bardzo kontrowersyjnie. Uwielbiam motyw aranżowanego małżeństwa, hate/love i trudną przeszłość bohaterów. Zawiodło mnie trochę to, że było schematycznie i przewidywalnie, była dla mnie odskocznią i potraktowałam ją jak rozrywkę. Bo przy takiej ilości scen 18+ nie mogło być inaczej. Zachowania bohaterów sprawiały, że czułam się czasami zażenowana. Było otwarci, dość toksyczni i niesamowicie napaleni. 😁 On niezwykle dominujący, ona chciała być silna, stawiać się – ale efekt był zawsze ten sam, jednak mieli swoją przeszłość i życie ukształtowało ich motywy postępowania. Ale Lincoln czasami przesadzał, przepraszał, a potem znowu robił po swojemu… Ona zdecydowała się na układ, bo potrzebuje pieniędzy dla chorego młodszego brata. Było widać, że go kocha i zrobi naprawdę wszystko. Jej ciało, jej wybór. Nie potępiam. Plusem jest dynamiczna akcja i lekkie pióro autorki. Dwie perspektywy – uwielbiam. Nie wiem, czy się skuszę na kolejną książkę z tej serii, było gorąco, ale zabrakło mi jakiegoś momentu, w którym pomyślałabym „tak, teraz rozumiem”, bo erotyki nam nie pożałowała. Jeśli lubicie lekkie, przewidywalne, ale gorące historię to na pewno będzie to idealna książka. :)

„Jest dla mnie domem. Zawsze będzie domem. A ja jestem teraz jego obrończynią. Będę walczyć, dopóki ciało, które dał mi Bóg, się nie podda. Nie ma niczego, czego bym dla niego nie zrobiła ani jednej cholernej rzeczy”.

Jak bardzo potrafimy poświęcić się dla innych? „Aukcja” to książka bar...

Rozwiń

Zwiń

✨️ „(…) w naszych duszach rozgrywa się dramat, który przekłada się na głębię muzyki”.

Po nieudanym rozstaniu z pierwszą miłością życie Billie Bellerose staje się coraz gorsze. Jedna katastrofa goni kolejną, a w tym samym czasie jej były zakłada zespół rockowy nazwany jej imieniem. Wiele lat później dziwny splot wydarzeń sprawia, że ​​Billie ucieka, jej życie ratuje Rhett, jeden z członków tego zespołu…
Choć Jace jej nienawidzi, pozwala jej zostać, a Rhett chcę ją chronić…

Kochani...

Ach! Co to była za historia. Zatraciłam się w niej i nie mogłam oderwać. Było elektryzująco. Główna bohaterka próbuje przetrwać pomimo różnych przeciwności. Będzie dramatycznie, skomplikowane uczucia pojawia się między bohaterami. Wkradnie się namiętność, pożądanie, niebezpieczeństwo. Unikatowe zwroty akcji sprawiały, że wstrzymywałam oddech!

✨️„Była w centrum uwagi nas wszystkich. Czy zdawała sobie z tego sprawę?”.

Mieszanka mafijnych porachunków z życiem gwiazd rocka to naprawdę emocjonujące połączenie. Nie było miejsca na nudę. Billie wprowadziła chaos! I nie tylko ona. Dostałam całą gamę różnych osobowości.

Znakomici, wyraziści, ciężko o nich zapomnieć.

✨️ „Czasami trzeba żyć chwilą, słodziutka, a potem martwić się konsekwencjami”.

Jace, tajemniczy samiec alfa, przepełniony nienawiścią do Billie, nie odkrywa kart. Zaintrygował mnie.

Rhett, troskliwy, twardo stąpający po ziemi, jej ochroniarz i wybawca. Dla mnie nr. 1.

Grayson, duży i niebezpieczny – zagadka, którą chcę rozwiązać. 😈

I Alex… który goni główną bohaterkę, nie znam jego zamiarów i coś czuję, że jeszcze mnie zaskoczy.

Ona. Billie. Powód wszystkich zmartwień. Bardzo silna, ale też słaba, wrażliwa… Gubiąca się w swoim uczuciach. Potrafiła zakładać maskę i udawać, ale w środku była zlękniona i pragnęła stabilizacji. Częściej jednak żyła chwilą.

✨️„Nie mogłam jednak okazać słabości. Wtedy rozerwałby mnie na strzępy”.

W tej książce każdy motyw mi odpowiadał, nie znam żadnej historii z takim klimatem, z taką dynamicznością i totalnie nieprzewidywalnym tokiem zdarzeń. Jestem bardzo zaskoczona i zakochana!

„Poison Roses” to romans pełen niepokoju, napięcia i spicy scen, które rozgrzewają do czerwoności. Rockowy vibe chłonęłam całą sobą. Chcę znowu pojechać z nimi w trasę i przeżyć tę chwilę na nowo. Można poprosić o drugi tom na „już”? Proszę. 😈
Moje serce bije dla nich. 🖤

✨️ „(…) w naszych duszach rozgrywa się dramat, który przekłada się na głębię muzyki”.

Po nieudanym rozstaniu z pierwszą miłością życie Billie Bellerose staje się coraz gorsze. Jedna katastrofa goni kolejną, a w tym samym czasie jej były zakłada zespół rockowy nazwany jej imieniem. Wiele ...

Rozwiń

Zwiń

✨️ „(…) nie ma czegoś takiego, jak ideał. Nie istnieje idealne życie, a tym bardziej idealny człowiek. Ale przecież perfekcja wcale nie jest ważna. Nawet najpiękniejsze rzeczy na ziemi mają wady. Bynajmniej nie czyni ich to mniej wyjątkowymi. Istotne, by być sobą, oddychać pełną piersią i nigdy nie dać się zamknąć w klatce”. ✨️

Droga autorko,

ponownie mnie oczarowałaś. Pod tymi pięknymi okładkami skrywa się historia, która przekracza wszelkie oczekiwania. Jej piękne wydanie zachwyca za każdym razem, kiedy na nie spojrzę, ale to właśnie myśl o losach Wiktorii i Kiliana sprawia, że uśmiecham się sama do siebie. I przepełnia mnie radość, bo wiem, przez co przeszli i z jakimi demonami musieli się zmierzyć.

Takie historie są nam potrzebne.

Wiktoria nie chciała zrezygnować z Kiliana. On coś przed nią ukrywał, a jej determinacja udzieliła się i mnie. Byłam ciekawa, dlaczego tak się dystansuje i jak długo swój ból będzie trzymał tylko dla siebie.

W tle mamy rozgrywki, rywalizacja i emocje jej towarzyszące są wręcz oszałamiające! Wiesz jak zbudować napięcie, research robi wrażenie. Wygrana smakuje znakomicie.

Moje myśli buzowały, dopingowałam Wiktorii, bo zmieniła się. Jej osobowością pokazałaś, jak bardzo potrafi człowiek walczyć o to, co kocha i jak wiele potrafi zrobić dla ważnych jej osób. Ujęła mnie jej odwaga i siła, ale zarówno to, że nie straciła swojej wrażliwości i kobiecości. Niesamowita osoba. Zastanawiałam się, czy da radę, czy udźwignie to, co w Kilianie było trudne, bo często poddajemy, kiedy miłość nie wystarcza. Nie walczymy. Idziemy na łatwiznę.

Kilian to mój ulubieniec i powiem szczerze, miałam nadzieję, że szybko stawi czoła swoim lękom i da sobie pomóc. Jego ból był odczuwalny, a mnie było okrutnie przykro. Świeżości dodał nowy bohater – Kamil, miałam nadzieję, że za dużo nie namiesza. 🙈 Moje serce i tak już było bliskie zawału.

Sytuacja między wszystkimi bohaterami była, stresująca, ale nie zabrakło też chwil, gdzie celebrowali swoje sukcesy. Największe komplikacje były między Wiki i Kilianem. Ich uczucia, choć silne – wystawione były na kilka prób. Ja to kupiłam, te niepewność, strach przed odrzuceniem, byciem balastem. Włożyłaś w serce w ich relacje, poczułam to.

Podczas czytania uśmiechałam się i płakałam. Odczuwałam całą paletę emocji. W tej historii postawiłaś na rzetelność i poruszenie wielu istotnych zagadnień, są one bardzo solidne i starannie dopracowane. Losy Wiki i Kiliana nabierają głębi, a wydarzenia pewnej bohaterki przypieczętowują to, co chciałaś przekazać. Ta historia zostanie ze mną na dłużej. Będzie mi przypominać o tym, że nie jestem sama. Mogę znaleźć wsparcie w najbliższych, a nawet obcych osobach. ZAWSZE pojawi się ktoś, kto mnie zrozumie i wystawi pomocną dłoń, jeśli tylko się odważę. Choć trochę stawię czoła swoim lękom. A przecież to jest trudne. Dziękuję.

✨️ „(…) nie ma czegoś takiego, jak ideał. Nie istnieje idealne życie, a tym bardziej idealny człowiek. Ale przecież perfekcja wcale nie jest ważna. Nawet najpiękniejsze rzeczy na ziemi mają wady. Bynajmniej nie czyni ich to mniej wyjątkowymi. Istotne, by być sobą, oddychać pełną piersią i ...

Rozwiń

Zwiń