Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ukrywam, że sięgając po „Starość aksolotla”, spodziewałem się czegoś innego. Oczekiwałem zdecydowanie skromniejszej historii, skupiającej się na pojedynczej postaci, uwięzionej w mechanicznym ciele, problemów i pytań o naturę człowieka, jej coraz większe zatracanie, oraz tęsknotę do dawnego ludzkiego życia. Powieść ta okazuje się jednak czymś więcej. Szybko staje się bowiem bujną fantazją autora na temat teoretycznej, postapokaliptycznej przyszłości i wybiega w tych przemyśleniach znacznie dalej, niż mogłem się początkowo spodziewać.

Im dalej w las, tym dziwniej i bardziej obco. Mimo to, sam pomysł mocno stąpa po ziemi, jest spójny i przemyślany. Nazwy, slang, zwroty, legendy które powstały w nowym świecie, czy nawet nowy sposób liczenia przemijającego czasu, wszystko to jest mocne, treściwe, głębokie.
Widać niesamowitą pracę, jaką autor wykonać musiał przy researchu terminów i sensownym wpleceniu ich w historię. Wiele recenzji zarzuca temu; to znaczy licznym wyjaśnieniom zagadnień; utratę dynamizmu i wybijaniu czytelnika z rozgrywającej się fabuły. Ja osobiście je doceniam.

Największym minusem „Starości aksolotla” pozostaje jego ostatnia część. Choć samo zakończenie jest raczej przewidywalne (i w mojej opinii dobre), traci ono wiele przez swoje, momentami przesadne pokręcenie. Skutkuje to tym, że w końcowych rozdziałach czasami trudno zrozumieć, co dokładnie dzieje się w danej scenie.

Mimo, iż trochę boli przekombinowanie końcowych fragmentów i prosi się aż o to, aby było on nieco prostsze i klarowniejsze, to jednak całość broni się niesamowitym, spójnym światem przedstawionym, pomysłowością i odwagą podejmowanych tematów.

Nie ukrywam, że sięgając po „Starość aksolotla”, spodziewałem się czegoś innego. Oczekiwałem zdecydowanie skromniejszej historii, skupiającej się na pojedynczej postaci, uwięzionej w mechanicznym ciele, problemów i pytań o naturę człowieka, jej coraz większe zatracanie, oraz tęsknotę do dawnego ludzkiego życia. Powieść ta okazuje się jednak czymś więcej. Szybko staje się...

Conan z Cymerii, synonim muskularnego mężczyzny, o spalonej słońcem skórze, uzbrojonego w ogromny, dwuręczny miecz z rozwianymi długimi włosami. Bohater kultowy, zakorzeniony w popkulturze na tyle dobrze,
że obecnie trudno szukać osoby, która nie słyszała by o nim w większym lub mniejszym stopniu, nie kojarząc go przynajmniej z sylwetką wykreowaną przez Arnolda Schwarzeneggera w filmowej adaptacji powieści.
Jako wieloletni miłośnik fantastyki nie mogłem przejść obojętnie obok pozycji o takiej renomie.

Mimo fakty, iż teksty Roberta E. Howarda, powstały jeszcze przed
II Wojną Światową, obecnie czyta się je wyjątkowo przyjemnie.
Sama treść zaskoczyła mnie nadzwyczaj pozytywnie. Przedstawione historie są ciekawe, pełno w nich szybkiej akcji, dynamicznych starć i niebezpiecznych krain. Na szczególne wyróżnienie zasługuje przedstawienie barbarzyńskiej natury głównego bohatera, rozwiązującego problemy w najprostszy, ale skuteczny sposób.
Interesująco przedstawione zostały historie poboczne.
Fragmenty w których sam Conan odchodzi na chwilę gdzieś na dalszy plan, a czytelnik, przykładowo śledzi losy żołnierzy podążających za barbarzyńcą.

Cały tom jest wyjątkowo równy, a genialny wstępem stanowiącym idealną podstawę dla zagłębienia się wykreowany świata.
Mimo, że nie wiem czy kiedykolwiek zdołam jeszcze znaleźć czas na kolejne części cyklu, cieszę się, że miałem przyjemność zapoznać się przynajmniej z jego niewielkim fragmentem.

Conan z Cymerii, synonim muskularnego mężczyzny, o spalonej słońcem skórze, uzbrojonego w ogromny, dwuręczny miecz z rozwianymi długimi włosami. Bohater kultowy, zakorzeniony w popkulturze na tyle dobrze,
że obecnie trudno szukać osoby, która nie słyszała by o nim w większym lub mniejszym stopniu, nie kojarząc go przynajmniej z sylwetką wykreowaną przez Arnolda...

"Czasami fajnie jest zrobić coś, co nie współgra z osobowością."
Czasem fajnie jest przeczytać coś, całkowicie innego niż zawsze.

Może i nie jest to książka wybitne. Może posiada swoje wady
i niedoskonałości. Nie zmienia to jednak faktu, że czas spędzony nad nią wspominam bardzo miło.
O książce dowiedziałem się w podobny sposób, jak pewnie zdecydowana większość jej polskich czytelników.
Najpierw zachęcający trailer filmu, potem sprawdzenie jego opisu na Filmweb'ie, znalezienie informacji o istnieniu książki, zaopatrzenie się w treść papierową lub elektroniczną.
Tekst czyta się niesamowicie szybko, akcja praktycznie nie zwalnia, autorka udanie przedstawia kolejne wyzwania, a my zastanawiamy się, jak daleko zdolni bylibyśmy posunąć się sami.
Mamy tu trochę akcji, przemyśleń postaci, wątku miłości i zazdrości. Nie jest to nic odkrywczego, całość przedstawia się jednak stosunkowo przyjemnie. Można przyczepić się do braku rozwinięcia niektórych wątków, chociaż w przypadku zakończenia zagrywka ta dział jak najbardziej korzystnie. Postacie zdają się rozpisane nienajlepiej,
a ich decyzje są dość chaotyczne. Ostatecznie nie zmienia to jednak faktu, że po prostu je polubiłem.

Polecam wszystkim chcącym poczytać coś o tematyce współczesnych social mediów.

To już koniec. Powodzenia obserwatorzy.
[TO_LOG_OUT]...

"Czasami fajnie jest zrobić coś, co nie współgra z osobowością."
Czasem fajnie jest przeczytać coś, całkowicie innego niż zawsze.

Może i nie jest to książka wybitne. Może posiada swoje wady
i niedoskonałości. Nie zmienia to jednak faktu, że czas spędzony nad nią wspominam bardzo miło.
O książce dowiedziałem się w podobny sposób, jak pewnie zdecydowana większość jej...