Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zupełnie niedawno swoją premierę miała druga część tryptyku kryminalnego Marty Guzowskiej z serii Trzy cnoty pod tytułem Zabójcza nadzieja.
Główna bohaterka, czyli Franka Kruk prywatna detektywka, która po tym jak jej mąż zginął w wypadku samochodowym, samotnie wychowuje nastoletnią córkę mieszkając w starym domu swojego ojca. Franka nie radzi sobie dobrze ani finansowo, ani jako matka. Nie radzi sobie też z żałobą po mężu tym bardziej, że w jej życiu pojawiła się kobieta, która miała romans z Marcinem. Powrót do rodzinnego miasteczka to kolejna rzecz, której nienawidzi, bo wiecie jak to jest w tych małych miasteczkach. Wszyscy wszystko widzą, wiedzą, a nie każdy odnajduje się w takim miejscu.
Do Franki zgłasza się żona byłego komendanta policji w Brwinowie, który kilka dni wcześniej popełnił samobójstwo. Jednak kobieta upiera się, że został zamordowany. Franka nie chce wziąć tej sprawy tym bardziej, kiedy Jankowska sugeruje, że śmierć Marcina to nie był zwykły wypadek.

Jednak wkrótce ginie kolejna osoba, a tata Franki zostaje porwany ze szpitala, a tego detektywka podarować już nie może. Kruk dociera pomału do wszystkich skrywanych głęboko tajemnic i brudnych sekretów mieszkańców miasteczka i z każdą chwilą przekonuje się, że pieniądze mają tu ogromną władzę, a małą społeczność jest bardzo łatwo zastraszyć.
Zdaję sobie z tego sprawę, że Guzowska stworzyła bohaterkę, która nie spodoba się każdemu.Postać taką, do której czytelnicy mogą nie pałać sympatią. Ja jednak cały czas uważam, że to jaką osobą jest Franka ma podłoże w tym, co wydarzyło się w jej życiu. Od straty męża po samotne macierzyństwo i odkrycie romansu Marcina z dużo młodszą kobietą, która teraz mieszka razem z nią w domu jej ojca.Do tego kłopoty wychowawcze z nastoletnią córką powodują, że Franka cały czas jest zła, poirytowana, ciągle podnosi głos i jest w niej mnóstwo negatywnej energii.
To za dużo jak na jednego człowieka, jak na jedną głowę i jak na jedną kobietę.Tyle się dzieje złego w jej życiu, że każdego dnia kobieta czuje jakby zapadała się w grząskim bagnie. Złość jest jej tarczą, krzyk jest jej bronią, choć w głębi duszy wie, że nie powinna się tak zachowywać. Jednak ze swoim buntowniczym charakterem bardzo często robi to czego robić się nie powinno. Zdążyłam zaakceptować ją z wszystkimi słabościami i wadami, bo wiem też, że jest dobrym człowiekiem. Martwi się o przyszłość swojej córki.To zamartwianie się wieloma rzeczami wygląda tak, jakby próbowała cały czas się utrzymać na powierzchni nie umiejąc pływać.
Mam nadzieję, że w trzeciej części cyklu autorka będzie dla niej duża łaskawsza i wyprostuje kręte ścieżki jej życia na każdym polu. Za to będę trzymać kciuki, bo przecież nie może być cały czas źle, prawda?

Zupełnie niedawno swoją premierę miała druga część tryptyku kryminalnego Marty Guzowskiej z serii Trzy cnoty pod tytułem Zabójcza nadzieja.
Główna bohaterka, czyli Franka Kruk prywatna detektywka, która po tym jak jej mąż zginął w wypadku samochodowym, samotnie wychowuje nastoletnią córkę ...

Rozwiń

Zwiń

Nie jestem doświadczonym górskim łazikiem, ale bardzo lubię oglądać górskie widoki i tematyka książek z górami w tle zawsze mocno mnie pociągała.Bardzo fajnie się złożyło, że trafiła do mnie "Za szczytem".
Z autorem miałam okazję spotkać się podczas jego debiutu i byłam bardzo ciekawa, w jakim kierunku rozwinie się jego pisanie. Przyznaję, że poszło mu bardzo dobrze.

Cała historia zaczyna się od zamieci, która zmusza cztery niezwiązane ze sobą osoby na postój w odludnej górskiej chacie. Wkrótce wszyscy będą już martwi, a policja postara się wyjaśnić dlaczego doszło do ich śmierci.
W związku z tym do Międzygórza, swojego rodzinnego miasta wraca znana polska himalaistka, Alicja Kantora. Jedną z ofiar w opuszczonej chacie jest jej matka. Czy kobieta naprawdę popełniła samobójstwo? Alicja postanawia dowiedzieć się tego i zaczyna prowadzić śledztwo na własną rękę.Na szczęście może liczyć na pomoc Alberta, swojego dawnego znajomego. Dołącza do nich również świeżo poznany GOPR-owiec Figiel oraz dwóch dość specyficznych stałych mieszkańców, którzy znają wszystkie tajemnice i sekrety Międzygórza. Jak to bywa w takich historiach, nie każdemu spodoba się to, że prawda może wyjść na jaw.
Przed Alicją bardzo trudna walka nie tylko o prawdę dotyczącą śmierci matki, ale również pogodzenie się z przeszłością i z tym, co spotkało ją podczas jednej z wypraw.
Czy życiowa pasja może stać się naszym przekleństwem?

Z pewnością nie nazwałabym tej książki kryminałem, jest tu znacznie więcej cech thrillera.
Autor użył dwóch ram czasowych, ja bardzo lubię ten motyw w książkach, pozwala mi na dogłębniejsze poznanie tego, co działo się w różnych okresach w życiu głównych bohaterów.W tle szalejącej śnieżycy i górskich szczytów możemy obserwować ludzi w przeróżnych sytuacjach. Jest tu spełnianie marzeń, pogoń za sukcesem i wiele trudnych wyborów, których trzeba było dokonać w drodze na szczyt.
Jest tu dużo wewnętrznych emocji i rozdarcia pomiędzy tym, co zrobić należy, co zrobić wypada, a od czego należy się zupełnie odciąć.
Autor nie zapomniał też o miłości i pokazał kilka jej obliczy.

Za szczytem to historia oryginalna, ciekawa, pełna przemyśleń i rozterek. Myślę, że będzie idealna dla czytelnika, który lubi zagłębiać się w przemyślenia bohaterów.

Szczerze polecam.

Nie jestem doświadczonym górskim łazikiem, ale bardzo lubię oglądać górskie widoki i tematyka książek z górami w tle zawsze mocno mnie pociągała.Bardzo fajnie się złożyło, że trafiła do mnie "Za szczytem".
Z autorem miałam okazję spotkać się podczas jego debiutu i byłam bardzo ci...

Rozwiń

Zwiń

W 2007 w Czechach na światło dzienne wyszła przerażająca prawda o znęcaniu się nad dziećmi, została jej nadana nazwę "Dzieci z Kurim". Proces był bardzo głośny i medialny, a wyrok sądu został uznany przez społeczeństwo za wyjątkowo łagodny.
Cała ta tragedia z pewnością mogłaby nie ujrzeć światła dziennego, gdyby nie przypadek. Jeden z sąsiadów obok domu, w którym mieszkali maltretowani chłopcy, na skutek zakłóceń technicznych zobaczył w swoim telewizorze pokój wyglądający jak więzienie dla małego dziecka. Bardzo szybko powiadomił o tym organy ścigania.

Ale zacznijmy od początku... Anička to 13-letnia dziewczynka, która została porzucona przez swoich rodziców narkomanów i wywieziona do Norwegii, do handlarzy ludźmi. Tam dziewczynka przeżywa koszmar. Jednak pewnego dnia udaje się jej uciec i wraca do Czech.Jej rozwój i komunikacja są bardzo zaburzone, wszystko co przeszła od momentu porzucenia zostawiło ogromny ślad i deficyt na jej życiu i zdrowiu. Los stawia na jej drodze Kristinę, pracującą w ośrodku dla dzieci "Promyczek", z Aničką pierwszy kontakt udaje się nawiązać Veronice, siostrze Kristiny i to właśnie jej dziewczynka opowiada o wszystkim co przeżyła. Na dodatek okazuje się, że lekarze zdiagnozowali u niej białaczkę.
Kristina namawia Veronikę na adopcję Anički. Kobieta po rozstaniu z mężem wychowuje samodzielnie kilkuletnich synów. Wtedy zaczyna się koszmar całej rodziny. Anička wymaga 24-godzinnej opieki, nie potrafi samodzielnie się poruszać, jeść i ubierać. Jest dzieckiem bardzo zamkniętym w sobie i słabo się komunikuje.Chłopcy na początku bardzo ją polubili, jednak z czasem zauważają, że cała uwaga ich mamy poświęcona jest dziewczynce. Czują się zazdrośni i zachodzi wielka zmiana w ich zachowaniu.
Wtedy to kobieta z trójką dzieci przeprowadza się do Kurim i tam korzysta z pomocy tajemniczego doktora, który makabryczną terapią obiecuje sprawić, że chłopcy będą grzeczni i posłuszni.
Oszczędzę wam opisów tych drastycznych scen i tego wszystkiego, co przeszły te dzieci. Były to momenty dla mnie bardzo ciężkie, krzywda dzieci jest dla mnie wyjątkowo bolesna.Nie do uwierzenia jest, że w tak bestialski sposób można postępować z istotą, którą powinno się chronić wspierać i kochać ją.Szczególnie boli kiedy to wszystko robią rodzice...
Jacek Piekiełko ma świetne pióro do historii, które napisało życie.W jego wydaniu to zawsze rzetelna, ale mocna i bolesna lektura. Było tak w przypadku Czerwońca czy Dobermana, są to książki, które równie mocno wam polecam. Dla osób wrażliwych kilka scen może być naprawdę trudnych do przebrnięcia, mi samej przychodziło to z trudem.
W normalnym świecie takie rzeczy nie powinny mieć miejsca nigdy wcześniej ani nigdy później .W zdrowym świecie o dzieci się dba, troszczy się o nie i kocha najmocniej. Ci chłopcy jednak nie mieli Tyle szczęścia w swoim życiu...
Autor podkreśla, że przedstawił własną interpretację tego potwornego dramatu, który wstrząsnął współczesnymi Czechami. Tak naprawdę ta sprawa nigdy do końca nie została wyjaśniona, a pomimo wyroku sądu i aresztowań, nie wszyscy winni za nią odpowiedzieli.

W 2007 w Czechach na światło dzienne wyszła przerażająca prawda o znęcaniu się nad dziećmi, została jej nadana nazwę "Dzieci z Kurim". Proces był bardzo głośny i medialny, a wyrok sądu został uznany przez społeczeństwo za wyjątkowo łagodny.
Cała ta tragedia z pewnością mogłaby n...

Rozwiń

Zwiń

Komedie kryminalne muszą mieć w sobie to coś, czym mnie do siebie przyciągną.Tym "czymś" jest poczucie humoru i to takie, które jest kompatybilne z moim. Marek Stelar o tym wie, bo to już kolejna jego pisarska odsłona, która bardzo trafia w moje gusta.

Zastanawialiście się kiedyś, jak to jest wychowywać się i dorastać w rodzinie, w której rodzice są złodziejami? Jak myślicie, kim można zostać gdy już się dorośnie? Odpowiedź nasuwa się sama i tak jest właśnie w przypadku Mikołaja, który jest już złodziejem w drugim pokoleniu. Na dodatek jest mistrzem w swoim fachu, choć jego wygląd całkowicie temu przeczy.Właśnie jego cechy zewnętrzne idealnie sprzyjają warunkom jego "zawodu". Mikołaj pracuje w duecie z kobietą, która udaje sprzątaczkę.Olena dostaje się do domów bogatych ludzi, a potem wspólnie okradają je z wszystkiego co jest cenne.I tak sobie żyją jeżdżąc od miasta do miasta, skrzętnie ukrywając swoje łupy, sprzedając je by pieniądze lokować na kontach. I pewnie wszystko by tak im szło jeszcze przez kolejnych wiele lat, ale na drodze Mikołaja staje Myszowaty, bardzo tajemniczy funkcjonariusz rządowej agencji. Wyjścia są dwa: albo współpracujesz, albo idziesz do więzienia. Znacie już odpowiedź.
To, co dzieje się później sprawia, że Mikołaj Borzym trafia w sam środek ogromnej afery i długo nie potrafi w ogóle pojąć, o co tak naprawdę w tym wszystkim chodzi. A chodzi o najnowszą technologię, która ma zrewolucjonizować przemysł wojenny.Jednak jeśli Borzym chce, aby po tej akcji wszystko wróciło na stare miejsce, musi to dobrze rozegrać.
Naprawdę świetnie bawiłam się przy Kameleonie! Nie raz wybuchałam śmiechem wyobrażając sobie sceny, o których akurat czytałam. Tak jak wspomniałam wcześniej, Kameleon jest to historia, która naprawdę do mnie trafia dzięki humorowi Stelara, inteligencji głównego bohatera i jego ogromnej miłości do pewnego psa.
Dla mnie jest to połączenie idealne, a do tego jeszcze akcja kryminalna jak z kasowego kina! No to ja już nie mam więcej pytań.

Stelar, niezmiennie Cię uwielbiam!

Komedie kryminalne muszą mieć w sobie to coś, czym mnie do siebie przyciągną.Tym "czymś" jest poczucie humoru i to takie, które jest kompatybilne z moim. Marek Stelar o tym wie, bo to już kolejna jego pisarska odsłona, która bardzo trafia w moje gusta.

Zastanawialiście się kied...

Rozwiń

Zwiń

Nie wiem(nie liczyłam) ile książek napisanych ma za sobą pani Hanna Greń, ale wiem, że na każdą z jej nowych historii kryminalnych czekam z niecierpliwością. Dziś opowiem wam o "Ci, którzy zostali".
Do nadkomisarza Oskara Supersona trafia Jadwiga Radecka i zgłasza zaginięcie swojej córki. Felicja miała nocować u koleżanki, ale okazuje się, że w tym czasie nie było nikogo w domu. Dziewczynka okłamała matkę by spotkać się ze starszym od siebie chłopakiem, do którego dociera Superson, ale w wyniku wypadku na motocyklu chłopak trafia do szpitala i w nim umiera. Jedyny trop w sprawie zaginionej dziewczynki został stracony. Nadkomisarz może i bardziej by chciał zaangażować się w śledztwo, jednak jego przełożony cały czas robi wszystko, aby mu to skutecznie uniemożliwić. W trakcie dochodzenia "wypływa" gang Gepardów, jedynym wyjściem na ich rozpracowanie, jest wejście w ich struktury. Gepardy zajmują się naprawą samochodów i motocyklów, ale czy to nie jest tylko przykrywka? Istnieją poważne podejrzenia że odbywa się tam handel żywym towarem i tylko wstąpienie w szeregi gangu pozwoli na zdemaskowanie jego członków.

Ci, którzy zostali to historia, w której jest bardzo dużo wątków, ale przecież czytelnicy znający wcześniejsze książki autorki wiedzą, że wielowątkowość nie przeszkadza w lekturze, a wręcz nie pozwala się od niej oderwać.
Oczywiście są tutaj motywy, które bardzo lubię, czyli tajemnicza przeszłość, sekrety niedużego miasta, osoby na wysokich stanowiskach i ich hipokryzja. Odkrywanie właśnie tych wszystkich głęboko skrywanych sekretów jest ogromną frajdą podczas czytania tej książki, a uzupełniające się wątki prowadzą do mocnego finału.
Oczywiście, u autorki ogromne znaczenie mają bohaterowie, wspaniale przedstawieni i nakreśleni, z którymi wspólnie przechodzimy przez całą kryminalną intrygę i odnajdujemy się w prowadzonym śledztwie.
To kolejna książka Pani Hanny, którą serdecznie wam polecam. Z pewnością spędzicie z nią bardzo dobry czas.

Nie wiem(nie liczyłam) ile książek napisanych ma za sobą pani Hanna Greń, ale wiem, że na każdą z jej nowych historii kryminalnych czekam z niecierpliwością. Dziś opowiem wam o "Ci, którzy zostali".
Do nadkomisarza Oskara Supersona trafia Jadwiga Radecka i zgłasza zaginięcie swo...

Rozwiń

Zwiń

Z pewnością wielu z was ma takie miejsca, do których wraca zawsze z radością lub sentymentem.Ja, oczywiście też takie miejsca mam, a jeśli chodzi o książkowe lokalizacje, to już na stałe w moim sercu zagościła Pełnia. Kolejny raz Małgorzata Rogala zabiera nas do tego niewielkiego miasteczka i angażuje w kolejne śledztwo i oczywiście, w kolejną zbrodnię. Jak na tak małą miejscowość, trup ściele się tu gęsto i często, a tajemnic jest całe mnóstwo. Myślę, że Monika Gniewosz jeszcze przez długi czas będzie miała co robić, a jej wspaniała ekipa, która towarzyszy jej podczas pracy, z pewnością zaskoczy nas jeszcze nie raz.
Tym razem w Pełni trwa przedwiośnie, a po latach do rodzinnego miasteczka wraca Antoni i jego narzeczona.Młodzi kupują dom i planują wspólne życie.Nadchodzi dzień ślubu, na przyjęciu są obecni jedynie przyjaciele i rodzina Antka, ponieważ jego przyszła żona nie miała nikogo bliskiego. Kiedy już wszyscy wspaniale się bawią w pensjonacie nad jeziorem i goście weselni są w doskonałych humorach, na ich oczach umiera panna młoda.Bardzo szybko okazuje się, że ktoś ją otruł.
Śledztwo prowadzi Monika Gniewosz oraz starszy aspirant Sokół.Jednak pomimo ogromnego zaangażowania w tę sprawę cały czas nie potrafią znaleźć odpowiedzi kto i dlaczego w ten sposób pozbawił życia młodą kobietę.
Pojawiają się również dramatyczne momenty w prywatnym życiu Moniki, ponieważ ktoś porywa jej córkę. Cały czas martwi się też o zdrowie swojej mamy i o to, żeby sprawa, w której będzie zeznawać już się zakończyła, żeby wszystkie w końcu były razem bezpieczne.
Zbrodnia przed północą to historia o obsesyjnej miłości, zazdrości i o chorobliwym wręcz pragnieniu bycia jedyną osobą w życiu drugiego człowieka.To też opowieść o kłamstwach, które potrafią zniszczyć nawet najmocniejsze uczucie.

Zapraszam was do Pełni. Sprawdźcie sami co tam się wydarzyło...

Z pewnością wielu z was ma takie miejsca, do których wraca zawsze z radością lub sentymentem.Ja, oczywiście też takie miejsca mam, a jeśli chodzi o książkowe lokalizacje, to już na stałe w moim sercu zagościła Pełnia. Kolejny raz Małgorzata Rogala zabiera nas do tego niewielkiego miastecz...

Rozwiń

Zwiń

Jeżeli lubicie historie kryminalne, w których dzieje się dużo i cały czas trzeba być mocno skupionym na lekturze to polecam wam najnowszą książkę Wojciecha Wójcika pod tytułem Jęk zamykanych bram.

Arek Maj, ochroniarz w modnym klubie Trzynastka, w wyniku pobicia trafia na oddział chirurgii. Wkrótce pacjent, przebywający na tym samym oddziale odnajduje ciało Arka z poderżniętym gardłem. Dyżurna lekarka z oddziału postanawia, że odnajdzie bliskich ofiary aby powiadomić ich o śmierci Arka. Okazuje się jednak, że osoba wskazana przez ofiarę do kontaktu zaginęła dwa lata wcześniej. Śmierć Maja zaskoczyła również właściciela klubu znanego jako Mecenas. Zleca rozwiązanie zabójstwa byłemu policjantowi, Mateuszowi Krysiakowi. W trakcie tego dochodzenia na jaw wychodzą kolejne niepokojące fakty. Dlaczego Mecenas zlecił tą sprawę Krysiakowi i czego tak naprawdę się boi?
Nie tylko lekarka próbuje odnaleźć bliskich ofiary ,ale również stara się to zrobić Edyta, kelnerka z Trzynastki, której Maj przed śmiercią zostawił znaczną kwotę pieniędzy na przechowanie. Dziewczyna zauważa, że jej działania to jak błądzenie po omacku i pojawia się coraz więcej pytań, na które nikt nie potrafi odpowiedzieć.Przede wszystkim, dlaczego Arek, jej najbliższy przyjaciel miał tyle tajemnic i czy to z ich powodu musiał umrzeć?
Wojciech Wójcik wie jak pisać rasowy kryminał, w którym wszystko jest idealnie dopasowane. Atmosfera cały czas się zagęszcza, pojawiają się nowe tropy i coraz więcej niewiadomych na temat samej ofiary.
Wbrew pozorom, wcale nie jest łatwo odkryć skrywane głęboko tajemnice, a dostęp do przeszłości dla wielu pozostanie i tak zamkniętym rozdziałem w życiu.
Jęk zamykanych bram to książka, przy której nikt nie będzie się nudził, bo tu się dzieje naprawdę b dużo. Dynamika akcji zaskakuje i porywa, a bohaterowie wykreowani przez autora świetnie dopasowują się tutaj wspólnie i wzajemnie uzupełniają.
Jeżeli planujecie lekturę tej książki, przygotujcie się na kryminalną ucztę, na mnóstwo emocji i fabułę, która angażuje czytelnika od pierwszej do ostatniej strony.

Jeżeli lubicie historie kryminalne, w których dzieje się dużo i cały czas trzeba być mocno skupionym na lekturze to polecam wam najnowszą książkę Wojciecha Wójcika pod tytułem Jęk zamykanych bram.

Arek Maj, ochroniarz w modnym klubie Trzynastka, w wyniku pobicia trafia na oddział chirur...

Rozwiń

Zwiń

Nie Anioł to najnowsza książka Mieczysława Gorzka i moje pierwsze spotkanie z twórczością autora.
Czy mi się podobała? Tak.
Czy coś mi przeszkadzało? Tak.

Jedno wrocławskich osiedli, a na nim zwłoki zamordowanego Sawczaka, dawnego kolegi Marcina Zakrzewskiego. Wkrótce po odkryciu zwłok, zabójca dzwoni do Marcina przedstawiając mu się jako Anioł Stróż i zostawia mu dziwnie brzmiącą wiadomość. Zakrzewski ze względu na znajomość z ofiarą zostaje odsunięty od śledztwa. Wkrótce podczas napadu na hurtownię zostaje zastrzelony jeden z włamywaczy. Czy coś łączy obie te sprawy ? Zakrzewski uważa, że wspólnym mianownikiem jest Anioł Stróż. Musi teraz dowiedzieć się kim jest ten człowiek i co nim kieruje? Okazuje się, że wszystko ma związek z daleką przeszłością Zakrzewskiego i teraz to on będzie potrzebował wsparcia i pomocy, bo stał się ofiarą Anioła Stróża...

Sama historia kryminalna i wszystko co się w niej dzieje, od dopasowania bohaterów po opisy ich życia i tego jak pracują, jak prowadzą śledztwo oraz wszelkich relacji między współpracownikami sprawiły, że czytało mi się ten kryminał bardzo dobrze.
Przeszkadzało to, że nie znam wcześniejszych książek z Marcinem Zakrzewskim i tego, co działo się w jego życiu dużo wcześniej. Nie znam spraw, o których wspominał autor na stronach tej książki i przyznam szczerze, że jeżeli ktoś ich nie czytał, może mieć tutaj lekką blokadę.Jeśli chodzi właśnie o głównego bohatera to żałuję, że nie miałam okazji poznać go wcześniej i z pewnością odbiór tej książki byłby znacznie ciekawszy, choć tak jak napisałam wyżej, jestem usatysfakcjonowana. Lubię gdy autor wodzi za nos swoich czytelników. Widać, że jest to historia zaplanowana w najdrobniejszych szczegółach. Kolejny raz też możemy przekonać się, że przeszłość i wszystkie traumy z dzieciństwa mają ogromny wpływ na to jakimi stajemy się ludźmi.
Bardzo ważnym plusem jest dla mnie miejsce akcji, bo Wrocław to najpiękniejsze miasto w Polsce mam do niego ogromny sentyment oraz mnóstwo wspaniałych wspomnień, również związanych z książkami.Tak więc jeśli szukacie kryminalnej historii z ciekawą fabułą i wyrazistym bohaterem, to namawiam do sięgnięcia po tę książkę.
Mi pozostaje nadrobić kiedyś wcześniejsze książki z Marcinem Zakrzewskim w roli głównej.

Nie Anioł to najnowsza książka Mieczysława Gorzka i moje pierwsze spotkanie z twórczością autora.
Czy mi się podobała? Tak.
Czy coś mi przeszkadzało? Tak.

Jedno wrocławskich osiedli, a na nim zwłoki zamordowanego Sawczaka, dawnego kolegi Marcina Zakrzewskiego. Wkrótce po odkryciu zwłok,...

Rozwiń

Zwiń