Prozaik, pisarz fantastycznonaukowy, propagator kosmonautyki, futurolog. Autor ponad 60 książek, klasyk literatury SF i wizjoner, który przewidział m.in. powstanie satelitów telekomunikacyjnych i stacji kosmicznych. Publikował od początku lat 50. XX wieku, a już w 1953 r. ukazał się jego bestsellerowy "Koniec dzieciństwa". Jego najbardziej znanym dziełem jest książka "2001: Odyseja kosmiczna" oraz nakręcony przez Stanleya Kubricka film o tym samym tytule, za którego scenariusz Clarke i Kubrick byli nominowani do Oscara. Wraz z Robertem Heinleinem oraz Isaaciem Asimovem byli znani jako "Wielka Trójka" science-fiction.
Zdobył wszystkie najważniejsze nagrody w dziedzinie literatury science fiction: Hugo, Nebula, Nagrodę Campbella, Nagrodę Locusa i Nagrodę Jupitera. Szczególnie uhonorowana została powieść "Spotkanie z Ramą", która zebrała wszystkie najważniejsze nagrody w dziedzinie literatury fantastycznej. W 1985 otrzymał Damon Knight Memorial Grand Master Award. Sam od 1997 r. był patronem innej ważnej nagrody w tej dziedzinie – Nagrody im. Arthura C. Clarke’a, przyznawanej za najlepszą powieść science fiction opublikowaną po raz pierwszy w Wielkiej Brytanii. Był dwukrotnie nominowany do Nagrody Nobla: w 1994 do Nagrody Pokojowej, zaś w 1999 do Nagrody Literackiej, a w 1961 r. otrzymał Nagrodę Kalinga za popularyzację nauki. W 1998 r. otrzymał Order Imperium Brytyjskiego i tytuł szlachecki, a w 2005 także Sri Lankabhimanya najwyższe cywilne odznaczenie Sri Lanki.http://www.acclarke.pl/
Dziwnym zrządzeniem losu w naszej galaktyce, którą jest Droga Mleczna, znajduje się około stu miliardów gwiazd. Tak więc dla każdego człowie...
Dziwnym zrządzeniem losu w naszej galaktyce, którą jest Droga Mleczna, znajduje się około stu miliardów gwiazd. Tak więc dla każdego człowieka, który kiedykolwiek stąpał po Ziemi, świeci jedna gwiazda naszej Galaktyki.
Część s/f czyli tak jakby pierwsza połowa książki jest naprawdę fascynująca...... po czym zaczyna się kompletna sraczkowata telenowela, mam dziwne przeczucie że to za tym stoi Gentry, zapychając strony czymś, co nawet na sajfaj się nie nadaje. Szkoda. Pierwsza Rama była genialna, druga, choć trochę dłużąca się, miała zaskakujące zwroty i genialne rozwiązania s/f. Ogrody miały obiecujący początek...... Mam nadzieję że Tajemnica..... to zrekompensuje.
Druga część Odysei trzyma poziom poprzedniczki. Clarke bardzo ciekawie rozwinął fabułę kontynuując wątek tajemniczych monolitów. Czytelnik nie dowiaduje się znacznie więcej o ich twórcach, aczkolwiek poznaje motyw i cel ich powstania. Oprócz tego autor porusza klasyczne tematy sci-fi jak granice i kierunek ewolucji człowieka, jakie jest nasze miejsce i czy jesteśmy sami we Wszechświecie, co to znaczy istota żywa. Mimo upływu lat od jej napisania, książkę bardzo przyjemnie się czytało.