Thunderhead

Drugi tom "Żniw śmierci" daje radę co najmniej tak dobrze, jak pierwszy. A może nawet i lepiej. Owszem, zdarzają się zwroty akcji są spod znaku "zabili go i uciekł", gdzie myślimy, że sytuacja jest już kompletnie bez wyjścia, a wtedy wyjście nagle się objawia, ale co tu się czepiać. To nie literatura faktu czy reportaż, ale fantastyka...
Dalej pochłania się to rozdział po rozdziale, nie mogąc się doczekać, co dalej z Citrą i Rowanem. A zamknięcie tej historii sprawia, że zaraz po zamknięciu książki, człowiek od razu zaczyna się rozglądać za trzecim tomem... 🙂

Drugi tom "Żniw śmierci" daje radę co najmniej tak dobrze, jak pierwszy. A może nawet i lepiej. Owszem, zdarzają się zwroty akcji są spod znaku "zabili go i uciekł", gdzie myślimy, że sytuacja jest już kompletnie bez wyjścia, a wtedy wyjście nagle się objawia, ale co tu się czepiać. To nie literatura faktu czy reportaż, ale fantastyka...
Dalej pochłania się to rozdział po...

Muszę przyznać że z początku, po przeczytaniu Kosiarzy miałam pewne obawy co do Thunderhead bo z doświadczenia wiem że drugie tomy często są dużo słabsze i trochę naciągane ale tutaj moje obawy okazały się absolutnie niepotrzebne. Ta książka jest ŚWIETNA i w niczym nie ubiega pierwszej części tej CUDOWNEJ trylogii <3 Bawiłam się świetnie zwroty akcji nie dawały się nudzić. Myślę jednak że troszkę odbiega od pierwszej części ale absolutnie nie jest zły bo wciąż jest to jedna z najlepszych książek jakie czytałam nie jest poprostu aż tak wybitna. Właściwie jedyne do czego mogłabym się doczepić jest element fabuły którym jest zakończenie książki... nie chcę nikomu spojlerować więc nic nie powiem ale jednak nie tak to sobie wyobrażałam i mogło się to potoczyć inaczej. Nie umniejszam jednak książce która jest tak samo świetna zwyczajnie mi osobiście nie spodobał się obrót wydarzeń aczkolwiek może znajdzie się jakiś amator tego zakończenia. W każdym razie gorąco polecam KAŻDEMU serię Kosiarzy bo jest arcydziełem <3

Muszę przyznać że z początku, po przeczytaniu Kosiarzy miałam pewne obawy co do Thunderhead bo z doświadczenia wiem że drugie tomy często są dużo słabsze i trochę naciągane ale tutaj moje obawy okazały się absolutnie niepotrzebne. Ta książka jest ŚWIETNA i w niczym nie ubiega pierwszej części tej CUDOWNEJ trylogii <3 Bawiłam się świetnie zwroty akcji nie dawały się nudzić....

Przyznam się, że trochę obawiałam się tego drugiego tomu, ale ta obawa była zupełnie nie potrzebna. Drugi tom jest REWELACYJNY. Ja kilka razy zbierałam szczękę z podłogi i próbowałam otrząsnąć się po kolejnych zwrotach akcji. Owszem czasami były przestoje, ale one nie przeszkadzały mi i według mnie bardziej budowały napięcie i oczekiwanie jak dalej rozwiną się pewne rzeczy. To była taka pozorna chwila oddechu przed naprawdę wielkimi wydarzeniami.

Postać Rowana wywarła na mnie ogromne wrażenie, to nie uległo zmianie po pierwszym tomie. Wątek Citry myślałam, że mnie nie zaskoczy w tej części a jednak, Shusterman wymyślił dla niej świetną historię. Citra podejmuje próby walczenia z szerzącym się zepsuciem. W tym samym czasie Rowan staje się mrocznym Kosiarzem Lucyferem i wymierza sprawiedliwość walcząc z Kosiarzami którzy nadużywają władzy i przynoszą hańbę Kosiarzom.

Nie mogłam wymarzyć sobie lepszego zakończenia. Uważam, że jest ono idealne, trzyma w napięciu i natychmiast chce się sięgnąć po kolejny tom. Jestem bardzo ciekawa finału tej serii i jak najszybciej muszę ją przeczytać.

Czytajcie kosiarzy!

Przyznam się, że trochę obawiałam się tego drugiego tomu, ale ta obawa była zupełnie nie potrzebna. Drugi tom jest REWELACYJNY. Ja kilka razy zbierałam szczękę z podłogi i próbowałam otrząsnąć się po kolejnych zwrotach akcji. Owszem czasami były przestoje, ale one nie przeszkadzały mi i według mnie bardziej budowały napięcie i oczekiwanie jak dalej rozwiną się pewne...

Kolejne czytanie po prawie 6 latach.
Fabula wciaga, ciezko sie oderwac od lektury i w koncu moge siegnac po kontynuacje.

Kolejne czytanie po prawie 6 latach.
Fabula wciaga, ciezko sie oderwac od lektury i w koncu moge siegnac po kontynuacje.

“Thunderhead” jest kontynuacją historii osadzonej w świecie, gdzie śmierć została pokonana, a społeczeństwo kontrolowane jest przez Thunderheada - sztuczną inteligencję nadzorującą wszystkie aspekty życia ludzkiego, z wyjątkiem jednego: zadawania śmierci. Tę funkcję pełnią kosiarze, którzy selektywnie "zbierają" ludzi, dbając o odpowiednią liczebność populacji.

Jest to druga część serii "Żniwa śmierci", dlatego nie zdradzę zbyt wiele na temat fabuły. Chciałabym jednak podzielić się moją subiektywną opinią na jej temat. Mam do tej książki dość specyficzne podejście. Z jednej strony była dla mnie interesująca i naprawdę dobrze się przy niej bawiłam, z drugiej jednak trudno było mi się w pełni zaangażować w historię, co sprawiło, że jej ukończenie zajęło mi więcej czasu. Z tego powodu pierwszą część serii wspominam znacznie lepiej.

Niezmiennie, Neal Shusterman doskonale balansuje między dynamiczną akcją a głęboką introspekcją, prezentując zarówno złożone wydarzenia, jak i filozoficzne rozważania na temat ludzkiej natury, moralności oraz przyszłości naszego świata.

Postacie w tej serii zdumiewają swoją złożonością; są świetnie skonstruowane i z przyjemnością śledziłam ich przemiany.

Jeśli chodzi o moje dalsze plany związane z tą serią, mój entuzjazm nieco opadł, choć trudno mi dokładnie określić dlaczego. Planuję zrobić sobie przerwę, jednak w przyszłości na pewno będę chciała wrócić do tego świata i poznać dalsze jego losy.

“Thunderhead” jest kontynuacją historii osadzonej w świecie, gdzie śmierć została pokonana, a społeczeństwo kontrolowane jest przez Thunderheada - sztuczną inteligencję nadzorującą wszystkie aspekty życia ludzkiego, z wyjątkiem jednego: zadawania śmierci. Tę funkcję pełnią kosiarze, którzy selektywnie "zbierają" ludzi, dbając o odpowiednią liczebność populacji.

Jest to...

Opowieść o ludzkiej naturze i jej okrutnym współistnieniu ze sztuczną inteligencją. Człowiek nigdy nie odda władzy innemu bytowi.

Opowieść o ludzkiej naturze i jej okrutnym współistnieniu ze sztuczną inteligencją. Człowiek nigdy nie odda władzy innemu bytowi.

Budowa świata, mimo ciekawego założenia, jest skrajnie nielogiczna, jeszcze gorzej wyglądają bohaterowie i ich relacje.

Budowa świata, mimo ciekawego założenia, jest skrajnie nielogiczna, jeszcze gorzej wyglądają bohaterowie i ich relacje.

Książkę mogę podzielić na 3 części. Pierwsza wciągnęła mnie bez reszty i był to początek. Środek mnie niesamowicie wynudził, bo akcja jak dla mnie strasznie zwolniła. Zakończenie mnie zaskoczyło, kompletnie się takiego nie spodziewałam.

Strasznie mało mi było Rowana. Zżyłam się z nim i nie mogłam przeboleć, że tak mało było z nim rozdziałów. Poznajemy jednak niejakiego Greysona, który ma być ważną postacią w 3 tomie. Postać Citry, kosiarz Anastazji zrobiła na mnie wrażenie, tak samo jak kosiarz Curie, którą pokochałam.

Końcówka książki jest rewelacyjna. Od razu sięgam po kolejną część. Polecam!

Książkę mogę podzielić na 3 części. Pierwsza wciągnęła mnie bez reszty i był to początek. Środek mnie niesamowicie wynudził, bo akcja jak dla mnie strasznie zwolniła. Zakończenie mnie zaskoczyło, kompletnie się takiego nie spodziewałam.

Strasznie mało mi było Rowana. Zżyłam się z nim i nie mogłam przeboleć, że tak mało było z nim rozdziałów. Poznajemy jednak niejakiego...

Nie zawiodłam się. Drugi tom „Kosiarzy” – „Thunderhead” był równie dobry, jeśli nie lepszy, jak pierwszy.

Historia, która trzyma nas w emocjonalnym rollercoasterze, raz przyspieszała, raz zwalniała, ale nie potrafiła przez cały czas wyjść mi z głowy.

Domyślam się, że można tej książce zarzucić to, że jest długa i akcja rozwija się powoli. Dla mnie to zaleta, pozwala mi to na zagłębienie się w ten świat i zastanawianie nad każdym jego szczegółem, zanim nastąpi ostateczny finał.

To coś więcej niż opowieść o kilku głównych bohaterach, bo ciągle pojawiają się kolejni, którzy z początku będąc na trzecim planie, nagle okazują się niesamowicie ważni. No i system rządzący światem, który z każdym rozdziałem staje się coraz większą zagadką, a ilość niewiadomych tylko narasta.

Patrząc zupełnie głęboko jak i banalnie można powiedzieć, że książki rzucają nowe światło na pojęcie śmierci. A całkiem racjonalnie podsumowując – przynajmniej pozwalają się nad nim zastanowić.

Idę czytać trzeci tom, choć boję się poznać zakończenie.

Nie zawiodłam się. Drugi tom „Kosiarzy” – „Thunderhead” był równie dobry, jeśli nie lepszy, jak pierwszy.

Historia, która trzyma nas w emocjonalnym rollercoasterze, raz przyspieszała, raz zwalniała, ale nie potrafiła przez cały czas wyjść mi z głowy.

Domyślam się, że można tej książce zarzucić to, że jest długa i akcja rozwija się powoli. Dla mnie to zaleta, pozwala mi to...

Neal Shusterman w drugiej części cyklu udowadnia swoje niekwestionowane umiejętności twórcze i wyobraźnię, serwując nam wspaniałą kontynuację historii. Powieść pozostawia czytelnika pod wrażeniem, oferując jeszcze więcej emocji i przygód. Wspaniali bohaterowie, których poznaliśmy już w pierwszej części, znów stają w obliczu wyzwań, tym razem w świecie, który staje się coraz bardziej nieprzewidywalny, co sprawia, że lektura jest jeszcze bardziej emocjonująca niż poprzednio. Nieustannie rozwijająca się akcja i świetny styl pisania sprawiają, że książka jest prawdziwą przyjemnością i przynosi nam niezapomniane momenty oraz zaskakujące zwroty wydarzeń. Udział sztucznej inteligencji w narracji dodaje jej interesującego wymiaru.
Autor prowadzi nas przez próby walki głównych postaci z zepsuciem, które zaczyna zżerać ten pozornie idealny świat od środka.
To historia, którą trudno odłożyć, a z każdą kolejną stroną chce się odkrywać więcej tajemnic tego niezwykłego świata. Dlatego gorąco polecam tę książkę wszystkim, którzy lubią wciągające opowieści pełne akcji i niezwykłych przygód.

Neal Shusterman w drugiej części cyklu udowadnia swoje niekwestionowane umiejętności twórcze i wyobraźnię, serwując nam wspaniałą kontynuację historii. Powieść pozostawia czytelnika pod wrażeniem, oferując jeszcze więcej emocji i przygód. Wspaniali bohaterowie, których poznaliśmy już w pierwszej części, znów stają w obliczu wyzwań, tym razem w świecie, który staje się coraz...