Dołączam do grona rozczarowanych. Całkiem dobry początek, ale im dalej, tym nudniej. Zupełnie przestało mnie obchodzić, co stanie się z bohaterami. Szkoda, miałam duże oczekiwania po cudownym "Cierniu".

Dołączam do grona rozczarowanych. Całkiem dobry początek, ale im dalej, tym nudniej. Zupełnie przestało mnie obchodzić, co stanie się z bohaterami. Szkoda, miałam duże oczekiwania po cudownym "Cierniu".

Druga część książki zdecydowanie lepsza niż początek. Podobał mi się motyw, że bohaterka zbiera drużynę, która pomaga jej w misji. Towarzysze są bardzo ekscentryczni, wydawać by się mogło że totalnie przeciętni w swoich dziedzinach, jednak okazuje się, że w czasie prób są niezwykle pomocni. Niestety spodziewałam się czegoś co mnie bardziej porwie. Mimo tego że autorka próbowała stworzyć klimat grozy i mroku nie do końca dałam się porwać tej opowieści.

Druga część książki zdecydowanie lepsza niż początek. Podobał mi się motyw, że bohaterka zbiera drużynę, która pomaga jej w misji. Towarzysze są bardzo ekscentryczni, wydawać by się mogło że totalnie przeciętni w swoich dziedzinach, jednak okazuje się, że w czasie prób są niezwykle pomocni. Niestety spodziewałam się czegoś co mnie bardziej porwie. Mimo tego że autorka...

Skusiłam się na kolejną książkę autora "Wypieków defensywnych" i niestety troszkę się zawiodłam.

"Pokrzywa i kość" okazała się troszkę nijaką książką. Niby postacie fajne, bo dostajemy tu kościopsa, kurę z demonem w środku, matki chrzestne, gobliny i jeszcze inne stworzenia, to jednak jest to bardzo płytka historia.

Zdecydowanie można było lepiej rozbudować ten świat i bardziej go pokazać. Postacie też można było pogłębić. Główna bohaterka była nikaka i nie polubiłam jej kompletnie. Poza tym zabrakło mi też trochę większej ilości humoru.

Skusiłam się na kolejną książkę autora "Wypieków defensywnych" i niestety troszkę się zawiodłam.

"Pokrzywa i kość" okazała się troszkę nijaką książką. Niby postacie fajne, bo dostajemy tu kościopsa, kurę z demonem w środku, matki chrzestne, gobliny i jeszcze inne stworzenia, to jednak jest to bardzo płytka historia.

Zdecydowanie można było lepiej rozbudować ten świat i...

Zaczęła się rewelacyjnie, później wkradło się jęczybułstwo głównej bohaterki, które mnie zniechęcało przez pewien czas, a jednak po ostatniej kropce w tekście rozumiem dlaczego ta książka zdobyła nagrodę Hugo w 2023 roku.
To jest naprawdę dobre i oryginalne. Piękna, mroczna baśń, nawiązująca do różnych tropów i wątków literackich, pełna magii i tej niepokojącej, chwilami nostalgicznej atmosfery baśni Andersena czy braci Grimm.
A kura i Kościpies, proszę Państwa, RZĄDZĄ🤩🤩🤩

Zaczęła się rewelacyjnie, później wkradło się jęczybułstwo głównej bohaterki, które mnie zniechęcało przez pewien czas, a jednak po ostatniej kropce w tekście rozumiem dlaczego ta książka zdobyła nagrodę Hugo w 2023 roku.
To jest naprawdę dobre i oryginalne. Piękna, mroczna baśń, nawiązująca do różnych tropów i wątków literackich, pełna magii i tej niepokojącej, chwilami...

Podczas zapoznawania się z książką czułam nawiązanie do starych bajek i baśni, a jednocześnie układała się ona od początku w całkiem nową historię. Autorce udało się zbudować świat, który mimo swej powierzchownej normalności, skrywał masę magii i czarów. Pozycja ta była dla mnie niezwykle przyjemna w słuchaniu (znany mi z Cyklu Demonicznego głos lektora) i z chęcią zobaczyłabym jak powstają kolejne części. Bardzo przypadła mi do gustu postać głównej bohaterki, która nie robiła wszystkiego idealnie, ale dążyła do celu i pozostawała w tym wszystkim dobrym człowiekiem. Drugoplanowi bohaterowie również stanowili niezwykle barwną gromadę, której trudno było nie lubić ;)

Podczas zapoznawania się z książką czułam nawiązanie do starych bajek i baśni, a jednocześnie układała się ona od początku w całkiem nową historię. Autorce udało się zbudować świat, który mimo swej powierzchownej normalności, skrywał masę magii i czarów. Pozycja ta była dla mnie niezwykle przyjemna w słuchaniu (znany mi z Cyklu Demonicznego głos lektora) i z chęcią...

Świetnie się bawiłam, to około 340 stron świetnie skonstruowanych, pomysłowych, opartych na konkretnej osi, dookoła której dzieją się rzeczy. Poza tym powieść uzbrojona w świetne poczucie humoru, które w zderzeniu z tym fantastycznym światem rozładowuje, stojący po drugiej stronie tej powieści, mrok, magię i nieco straszności. To powieść do pośmiania się, pobania się...świetnie skonstruowane rysy postaci i pomysły na nie, bo "drużyna " w tej powieści składa się z: księżniczki Marry, pożegnuchy, matki chrzestnej, kościanego psa, Niejakiego Fenrisa , a kropka nad i są kura, w której jest demon i kurczątko zwane Odnajdkiem. Świetna rozrywka, nieco mroczna, chociaż( niestety) z zakończeniem nieco przewidywalnym, ale polecam całym sercem, bo przy takiej historii można wybaczyć ten koniec 😄

Świetnie się bawiłam, to około 340 stron świetnie skonstruowanych, pomysłowych, opartych na konkretnej osi, dookoła której dzieją się rzeczy. Poza tym powieść uzbrojona w świetne poczucie humoru, które w zderzeniu z tym fantastycznym światem rozładowuje, stojący po drugiej stronie tej powieści, mrok, magię i nieco straszności. To powieść do pośmiania się, pobania...

cosy fantasy jest zawsze zbyt szczęśliwie jak dla mnie

cosy fantasy jest zawsze zbyt szczęśliwie jak dla mnie

Ujęła mnie oryginalność tej książki i baśniowy klimat w zupełnie nowym wydaniu, jednak nostalgicznie nawiązujący za baśniami, które słuchałam w dzieciństwie.

Początek książki jest bardzo niepokojący i mroczny - zderza się to z naiwnością i słabością głównej bohaterki, jej rozterkami i ciągnącymi się chaotycznymi monologami w głowie. Przez to przez początkowa fazę byłam lekko zdezorientowana i zirytowana, nie mogąc się odnaleźć w tej fabule. Pomogło przerzucenie się na audiobooka, dzięki któremu odnalazłam ten baśniowy klimat, a la Hans Christian Andersen, a jako że weekend majowy spędzałam w rodzinnym mieście, naprawdę dobrze wczułam sie w dalszą narrację, która okazała się historią drogi bohaterki - dosłownie i przenośnie. Bohaterka dąży do realizacji swoich celów, ale też rozwija siebie jako człowieka świadomie uczestniczącego w życiu swoim i ludzi (lub istot) które napotyka.

Bardzo ciekawie wykreowane postacie i świat - autorka ma naprawdę niezwykłą wyobraźnię. Towarzyszy temu niezwykłą lekkość i płynność, brak takiego manieryzmu, co bardzo dobrze wpłynęło na mój odbiór. Pomimo tragicznych i mrocznych wydarzeń, przyjemny humor sprawia, że wątki które powinny zgrzytać przy takim ich łączeniu, dają niezwykłą świeżość tej historii. Dodatkowo muszę przyznać że po słowie autorki niezwykle mnie ujęło i dało dużo do zrozumienia jak udostępniona czytelnikom historia jest odzwierciedleniem jej osobowości.

No i demon w kurze rządzi.

Ujęła mnie oryginalność tej książki i baśniowy klimat w zupełnie nowym wydaniu, jednak nostalgicznie nawiązujący za baśniami, które słuchałam w dzieciństwie.

Początek książki jest bardzo niepokojący i mroczny - zderza się to z naiwnością i słabością głównej bohaterki, jej rozterkami i ciągnącymi się chaotycznymi monologami w głowie. Przez to przez początkowa fazę byłam...

Mam ostatnio bardzo dobrą passę co do książek z gatunku fantasy i ta pozycja zdecydowanie nie jest wyjątkiem. Świeży pomysł i baśniowy klimat sprawił, że bawiłam się naprawdę dobrze. Nie mogę doczekać się kolejnych historii tej autorki, bo mam wrażenie graniczące z pewnością, że staną się moimi komfortowymi książkami, kiedy będę potrzebować porządnej rozrywki.

Mam ostatnio bardzo dobrą passę co do książek z gatunku fantasy i ta pozycja zdecydowanie nie jest wyjątkiem. Świeży pomysł i baśniowy klimat sprawił, że bawiłam się naprawdę dobrze. Nie mogę doczekać się kolejnych historii tej autorki, bo mam wrażenie graniczące z pewnością, że staną się moimi komfortowymi książkami, kiedy będę potrzebować porządnej rozrywki.

Lekka i przyjemna. Momentami zabawna, co w sumie nie zawsze zgrywało mi się z atmosferą opowieści - z uwagi na tematy w niej poruszane tj. śmierć, umarli, magia, dyplomacja, nastawiałam się na mrok i powagę. Tutaj te momenty żartów albo śmiesznych dialogów dla rozluźnienia atmosfery trochę wytrącały z ogólnego nastroju.

Lekka i przyjemna. Momentami zabawna, co w sumie nie zawsze zgrywało mi się z atmosferą opowieści - z uwagi na tematy w niej poruszane tj. śmierć, umarli, magia, dyplomacja, nastawiałam się na mrok i powagę. Tutaj te momenty żartów albo śmiesznych dialogów dla rozluźnienia atmosfery trochę wytrącały z ogólnego nastroju.