Książka Sabiny Waszut „Sztuczny miód” przenosi nas do lat 80 w rejony Śląska. Czasy PRL-u znam z opowieści starszych, a dzięki autorce miałam okazję jeszcze bardziej przybliżyć sobie okres, który często był utkany ze strachem, ale także wszelkiego rodzaju absurdów, które dziś wydają się nie do przyjęcia.
Główne bohaterki Marylka i Baśka, to swoje zupełne przeciwieństwa, niemalże w każdej możliwej kwestii różnią się od siebie w sposób wręcz namacalny. Jednak mimo różnic, polubiłam je obie, a z każdym kolejnym rozdziałem moja sympatia do nich rosła.
Sabina Waszut w swoich książka doskonale umie przedstawić klimat minionych lat, w których opisuje fabułę i losy bohaterów. 
W książkach autorki lubię to, że odczuwam emocje, jakie noszą w sobie bohaterowie powieści.  Niejednokrotnie zastanawiałam się, czy decyzje podejmowane przez bohaterki „sztucznego miodu” są dobre, innym razem cieszyłam się wraz z nimi.
Z wielkim zainteresowaniem czytałam tę książkę i cieszę się, że autorka zdecydowała się umieścić fabułę w czasach PRL-u, bo daje to okazję czytelnikowi zbliżyć się do tamtych czasów, lub je sobie przypomnieć.

Książka Sabiny Waszut „Sztuczny miód” przenosi nas do lat 80 w rejony Śląska. Czasy PRL-u znam z opowieści starszych, a dzięki autorce miałam okazję jeszcze bardziej przybliżyć sobie okres, który często był utkany ze strachem, ale także wszelkiego rodzaju absurdów, które dziś wydają się nie do przyjęcia.
Główne bohaterki Marylka i Baśka, to swoje zupełne przeciwieństwa,...

Wyjątkowo dobra pozycja z gatunku obyczajówek. Wbrew tytułowi brak tu sztuczności, lukrowania rzeczywistości i płaskich postaci. Ciekawe , niejednoznaczne bohaterki, ich codzienność w prl-owskich czasach, a w tle przełomowe momenty z historii Polski i nadciągającego upadku komunizmu. Czyta się bardzo dobrze.

Wyjątkowo dobra pozycja z gatunku obyczajówek. Wbrew tytułowi brak tu sztuczności, lukrowania rzeczywistości i płaskich postaci. Ciekawe , niejednoznaczne bohaterki, ich codzienność w prl-owskich czasach, a w tle przełomowe momenty z historii Polski i nadciągającego upadku komunizmu. Czyta się bardzo dobrze.

Książka, która po raz kolejny ukazuje skomplikowaną historię,nie tylko Śląska. Świetnie się czyta, może też dlatego, że miejsca opisywane są bliskie sercu.

Książka, która po raz kolejny ukazuje skomplikowaną historię,nie tylko Śląska. Świetnie się czyta, może też dlatego, że miejsca opisywane są bliskie sercu.

Oto książka, którą pochłonęłam niemalże „na raz”.

„Sztuczny miód” splata losy dwóch pielęgniarek: Basi i Marylki. Basia jest żoną milicjanta i wiedzie dosyć wygodne, niemalże nowoczesne życie. Ubolewa, iż oceniania jest przez pryzmat pracy męża, ceni sobie jednak status majątkowy, jaki jego praca jej zapewnia. Wszystko staje jednak na głowie, gdy na jej drodze pojawi się kolega z pracy, zdecydowanie bardziej zaangażowany uczuciowo aniżeli jej własny mąż. Marylka zaś pochodzi z typowo śląskiej rodziny z tradycjami. Mąż pracuje w kopalni „Wujek” i angażuje się w działalność „Solidarności”. Z chwilą gdy kobieta postanowi pomóc choremu sąsiadowi i zorganizować lekarstwa u krewnego w NRF i jej związek poddany zostanie próbie. Na domowe kryzysy nałoży się dodatkowo gęstniejąca atmosfera na scenie polityczno-społecznej, strajki w kopalni i wzmagająca się potrzeba ustrojowych zmian.

Powieść Sabiny Waszut to sentymentalna podróż poprzez społeczno-polityczne transformacje, jakie miały miejsce we wczesnych latach 80-tych. Cudownie, z detalami oddane zostały realia tamtych czasów. Puste sklepowe półki i kolejki, świniobicie, panierowana mortadela czy paczki z zachodnich Niemiec – to tylko nieliczne odcienie tamtych miesięcy i lat. Schyłek PRL-u i narastająca fala zmian, odrzucająca komunizm i domagająca się demokracji, pacyfikacja kopalni „Wujek” czy zamach na Jana Pawła II – pisarka przywołuje większość kluczowych dla tych lat wydarzeń. Wszystko zaś zaskakująco wiernie, realistycznie, dokładnie, rzeczowo i prawdziwie.

Nie brak w tej powieści emocjonalnej nuty. Historyczna prawda wzrusza i wywołuje rozrzewnienie, ale ważne są tutaj również relacje pomiędzy bohaterami. Bywają osamotnieni, pogubieni, związani pracą ale niepozbawieni marzeń, jak to w życiu – nieustająco poszukują szczęścia i miłości. Czy je odnajdą nie zdradzę. Sięgnijcie po „Sztuczny miód”, by sprawdzić to osobiście. To ujmująca powieść o zwykłym, codziennym życiu w czasach schyłkowego PRL-u, napisana z czułością i wyczuciem, lekko ale solidnie. Historia, która i z którą się płynie.

www.bookiecik.pl

Oto książka, którą pochłonęłam niemalże „na raz”.

„Sztuczny miód” splata losy dwóch pielęgniarek: Basi i Marylki. Basia jest żoną milicjanta i wiedzie dosyć wygodne, niemalże nowoczesne życie. Ubolewa, iż oceniania jest przez pryzmat pracy męża, ceni sobie jednak status majątkowy, jaki jego praca jej zapewnia. Wszystko staje jednak na głowie, gdy na jej drodze pojawi się...

Wspaniała książka, zresztą jak zdecydowana większość książek, które wychodzą spod pióra Pani Waszut. Akcja osadzona na Śląsku w latach 80, Solidarność, kolejki w sklepach , brak towaru, kartki i strajki robotników. Sama jestem pokoleniem stanu wojennego i z wielką nostalgią powróciłam do wspomnień z lat dzieciństwa. Trudne czasy, ale ludzie doceniali wszystko co udało im się zdobyć do jedzenia lub do domu. W książce poznajemy również przyjaciółki, ich rodziny oraz kłopoty z jakimi każda z nich się zmaga, a rozwiązania nie sa łatwe. Serdecznie polecam.

Wspaniała książka, zresztą jak zdecydowana większość książek, które wychodzą spod pióra Pani Waszut. Akcja osadzona na Śląsku w latach 80, Solidarność, kolejki w sklepach , brak towaru, kartki i strajki robotników. Sama jestem pokoleniem stanu wojennego i z wielką nostalgią powróciłam do wspomnień z lat dzieciństwa. Trudne czasy, ale ludzie doceniali wszystko co udało...

W tej książce "sztuczny" jest tylko tytułowy miód. Cała reszta to przepięknie przedstawiona prawda o czasach PRL. Wcześniej znałam ją z opowieści dziadków i rodziców, starych filmów oraz kiepskich lekcji historii. Książka Pani Waszut jest jak wehikuł czasu. Bardzo wartościowa lektura. Serdecznie polecam.

W tej książce "sztuczny" jest tylko tytułowy miód. Cała reszta to przepięknie przedstawiona prawda o czasach PRL. Wcześniej znałam ją z opowieści dziadków i rodziców, starych filmów oraz kiepskich lekcji historii. Książka Pani Waszut jest jak wehikuł czasu. Bardzo wartościowa lektura. Serdecznie polecam.

Gdybyście mieli przeczytać w tym roku tylko jedną powieść obyczajową, gdzie tło historyczne pełni bardzo ważną funkcję, to proszę, niech to będzie ta książka. Na rynku jest cała masa książek o II wojnie światowej czy czasach bogatych magnatów, a tak mało o PRL-u, który wielu z nas pamięta czy zna z opowieści najbliższych.

Sztuczny miód to historia o czasach pełnych absurdów, długich kolejek do sklepów z pustymi półkami i kupowaniu nie tego co się chciało, a co zostało akurat „rzucone”. To opowieść o głębokich rozłamach, bezsilności i strachu, ponieważ donosicielem mógł okazać się każdy. Bardzo aktualne wydaje się tutaj powiedzenie, że wiemy o sobie tyle na ile nas wypróbowano. Z perspektywy wygodnego fotela nie jesteś w stanie stwierdzić jak zachowałbyś się w określonej sytuacji i jakich wyborów dokonał.

Sztuczny miód to też godna pozazdroszczenia zapobiegliwość, umiejetność organizowania i tkania życia ze wszystkich dostępnych skrawków w wykonaniu kobiet. Główne bohaterki, Baśka i Marylka, obie pracujące jako pielęgniarki to idealny przykład kobiecej siły i przebiegłości. W tych czasach trzeba było żyć zaradnie, i choć kobiety mają charaktery i system wartości odmienny jak ogień i woda to nie sposób obu ich nie polubić oraz głęboko im nie kibicować.

Sabina Waszut snuje przepiękną i głęboko życiową opowieść o Śląsku u schyłku PRL-u. Historia jest tu ważna, ale jest tylko tłem do prawdziwie realnych losów zwyczajnych ludzi, którzy pragnęli żyć, kochać i być kochanymi. Za pomocą bardzo szczegółowych opisów przywołuje klimat tamtych lat i żywcem przenosi czytelnika do swojej historii. Przeczytałam tę książkę z wypiekami na twarzy, razem z bohaterkami drżałam o najbliższych w czasie wybuchu stanu wojennego, biłam się z myślami podczas podejmowania wyborów, czułam wstyd i smutek. Można napisać, że przeżywałam tę powieść całą sobą, co rzadko zdąża mi się podczas lektury powieści obyczajowych.

To moja druga książka Sabiny Waszut i koniecznie będę musiała szerzej poznać jej twórczość. Dawno nie czytałam równie dobrej, dopracowanej i dopieszczonej książki. Ogromnie polecam!

Gdybyście mieli przeczytać w tym roku tylko jedną powieść obyczajową, gdzie tło historyczne pełni bardzo ważną funkcję, to proszę, niech to będzie ta książka. Na rynku jest cała masa książek o II wojnie światowej czy czasach bogatych magnatów, a tak mało o PRL-u, który wielu z nas pamięta czy zna z opowieści najbliższych.

Sztuczny miód to historia o czasach pełnych...

Powieść utkana z trosk codzienności jakie dręczyły społeczeństwo, zwłaszcza kobiety, w latach 1980-81, aż do wprowadzenia stanu wojennego. Autorka wiernie oddała klimat tamtych czasów: stanie w kolejkach, braki towarów w sklepach, strajki, niepokoje społeczne i w tym wszystkim dwie pielęgniarki, ich przemyślenia i lęki o przyszłość. Lektura warta uwagi, która zostanie ze mną na dłużej.

Powieść utkana z trosk codzienności jakie dręczyły społeczeństwo, zwłaszcza kobiety, w latach 1980-81, aż do wprowadzenia stanu wojennego. Autorka wiernie oddała klimat tamtych czasów: stanie w kolejkach, braki towarów w sklepach, strajki, niepokoje społeczne i w tym wszystkim dwie pielęgniarki, ich przemyślenia i lęki o przyszłość. Lektura warta uwagi, która zostanie ze...

Sabina Waszut w swojej najnowszej powieści 'Sztuczny miód' zabiera nas w sentymentalną podróż do serca Śląska, ukazując zmagania i marzenia zwykłych ludzi w niezwykłych czasach. Przenikliwe portrety Baśki i Marylki, dwóch pielęgniarek z Katowic, są niczym malarskie pędzle ożywiające szarość codzienności. Waszut z wrażliwością i subtelnym humorem odsłania przed nami świat, w którym miłość, przyjaźń i solidarność stają się odpowiedzią na trudne realia PRL-u. 'Sztuczny miód' to książka, która nie tylko rozgrzewa serce, ale również inspiruje do refleksji nad wartościami, które kształtują nasze życie. Absolutnie obowiązkowa pozycja na półce !

Sabina Waszut w swojej najnowszej powieści 'Sztuczny miód' zabiera nas w sentymentalną podróż do serca Śląska, ukazując zmagania i marzenia zwykłych ludzi w niezwykłych czasach. Przenikliwe portrety Baśki i Marylki, dwóch pielęgniarek z Katowic, są niczym malarskie pędzle ożywiające szarość codzienności. Waszut z wrażliwością i subtelnym humorem odsłania przed nami świat, w...

Niezwykła opowieść ze Śląska, zabiera nas do Katowic na Górnym Śląsku, do wczesnych lat 80.

Poznajemy losy dwóch pielęgniarek Marylki i Basi, które, choć pracują w tym samym szpitalu, to prowadzą zupełnie odmienne życia. Basia jest nowoczesną kobietą, lubi elegancko wyglądać, mieszka w pięknym M3, spotyka się z koleżankami i chadza do kina. Marylka natomiast jest typową Ślązaczką, z dużą zżytą rodziną i świętami tradycjami i zasadami, których nie można łamać.

To nie jedyna różnica między kobietami, Basia jest żoną milicjanta, a Marylka należącego do Solidarności górnika. Ich światy są politycznie podzielone niewidzialnym murem, jednak one są ponadto i darzą się wzajemnym szacunkiem.

Początek lat 80-tych to bardzo burzliwy okres na Górnym Śląsku i nie tylko. Obie kobiety, choć skrajnie różne zmagają się z dylematami życiowymi, lękiem przed niepewną przyszłością i strachem o dzieci.

Książka w mistrzowski sposób ukazuje nastroje i podziały panujące wśród ludzi w tym okresie. Za pomocą barwnie wykreowanych postaci autorka przybliża nam sytuację przez pryzmat zwykłych ludzi i codziennego życia. Kobiety mimo panujących strajków, bojkotów i zamieszek chodzą do pracy, dbają o rodzinę, wystają godzinami w kolejkach po zakupy. Każda z nich ma inny pomysł na życie i radzi sobie inaczej.

Okraszona wspomnieniami o panierowanej mortadeli i wstawkami ze śląskiej gwary ta powieść to podróż do zupełnie innych, choć wcale nie tak odległych czasów. Czasów trudnych i wymagających poświęceń, które zapisały się na kartach historii. Czasów, o których powinno się pamiętać.

Wyjątkowa, sentymentalna i napawająca dumą powieść. Obyczajowa historia opowiedziana na tle prawdziwych wydarzeń i jak sama autorka mówi w epilogu „upleciona z czyichś wspomnień”.

Polecam ją wszystkim, nie tylko tym, którzy pamiętają te czasy.

To jedna z tych książek, która na zawsze pozostanie w moim sercu.

Polecam najgoręcej, E ♥️

Niezwykła opowieść ze Śląska, zabiera nas do Katowic na Górnym Śląsku, do wczesnych lat 80.

Poznajemy losy dwóch pielęgniarek Marylki i Basi, które, choć pracują w tym samym szpitalu, to prowadzą zupełnie odmienne życia. Basia jest nowoczesną kobietą, lubi elegancko wyglądać, mieszka w pięknym M3, spotyka się z koleżankami i chadza do kina. Marylka natomiast jest typową...