Wszyscy jesteśmy mordercami

Czy w każdym z Nas drzemię uśpiony morderca?

🔗 Wciągająca, pełna nieprzewidywalnych zwrotów akcji fabuła, napisana w sposób, że po prostu nie można sie oderwać by zaczerpnąć oddechu. Każdy z kolejnych "odcinków" przyprawiał mnie o kolejne ciarki na skórze. Zdecydowanie autor potrafi poprowadzić fabułę w taki sposób, że nie jesteśmy w stanie przewidzieć zaserwowanego przez niego przebiegu wydarzeń. A do tego do wywołania grozy, wcale nie potrzebuję brutalnych, krwawych zbrodni.

🔗 Autor świetnie wodzi Nas za nos, zwracając sie do Nas bezpośrednio z pytaniami, które momentami pozastawialy mnie w osłupieniu. Dlaczego? Bo sama byłam zaskoczona odpowiedziami jakie przychodziły mi do glowy. To właśnie jest w tej książce najlepsze, to te egzystencjalne pytania, trudne wybory. Wywołują one zamęt w naszej głowie.

🔗 Poza świetnie napisanym, trzymającym w napięciu thrillerem psychologicznym pełnym zwrotów akcji, autor dosłownie wsunął do mojej głowy pytanie czy tak na prawdę wszyscy jesteśmy mordercami? Czy człowiek rodzi się z cechami typowego mordercy? Czy to jednak życie kształtuje w Nas takie cechy? Czy zwykły spokojny człowiek, nagle może popełnić morderstwo z zimną krwią i nie mieć wyrzutów sumienia? To właśnie te pytania skłaniają do przemyśleń na temat moralności i konsekwencji podejmowanych przez Nas decyzji.

🔗 Zaskoczenie jakiego doznałam poznając zakończenie tej książki, az ciężko ubrać w słowa. Chociaż może jedno pasuje, szok. Chociaż to słowo pasuje do całej treści, a nie tylko zakonczenia. A czy wyniosłam jakieś wnioski? Chyba najwiekszy taki, że niekiedy głupi żart potrafi zmienić Nasze życie całkowicie i nieodwracalnie. I nigdy nie możemy być pewni tego ile czasu tak na prawdę Nam zostało, ani tego co los szykuje dla Nas tym razem. Autor zostawił mnie w totalnym osłupieniu.. I szczerze nie ma tutaj brutalnych opisów zbrodni, jednak ta książka dotknęła mnie chyba najbardziej ze wszystkich napisanych przez autora.

Czy w każdym z Nas drzemię uśpiony morderca?

🔗 Wciągająca, pełna nieprzewidywalnych zwrotów akcji fabuła, napisana w sposób, że po prostu nie można sie oderwać by zaczerpnąć oddechu. Każdy z kolejnych "odcinków" przyprawiał mnie o kolejne ciarki na skórze. Zdecydowanie autor potrafi poprowadzić fabułę w taki sposób, że nie jesteśmy w stanie przewidzieć zaserwowanego przez...

Nigdy tak naprawdę nie możemy być pewni tego co drzemie w drugim człowieku. Okoliczności życia mogą każdego popchnąć do okrutnych czynów. Zrodzony ból, strach, nienawiść niszczą ludzkie umysły, wypaczają je i powodują powstanie nienaturalnych, mrocznych potrzeb. Wynikają z życiowego zapętlenia, zagubienia, gwałtownych spiętrzeń emocji. Różne sytuacje mogą je wygenerować. Każdy człowiek pod wpływem tych silnych doznać może zabić. Nikt nie rodzi się zbrodniarzem, ale bez wątpienia może się nim stać. Od morderstwa dzieli nas czasami tylko jeden epizod. Krzywda potrafi zrodzić potężną nienawiść. Prowadzi do zemsty, a ta i tak nigdy nie przyniesie ulgi.
"To jedynie wściekłość na moment zabija gnębiące nas przerażenie i rozpacz".
Stajemy przed wyborami. Dylematy, które jak wiertło świdrują w czaszce, nie dając chwili wytchnienia. Moralność jest wątpliwa dopóki motyw nie stanie się rzeczywisty. Pragnąc zagłuszyć własne sumienie, usiłujemy się oszukiwać. W pewnym momencie prawda wali się nam na głowę i padamy pod jej ciężarem.

Wykładowca akademicki, profesor etyki, Klaus Martin, wiedzie spokojne, szczęśliwe życie. Jeden wieczór, jedna chwila, młodzieńczy wybryk pociąga za sobą falę drastycznych zdarzeń i zmienia życie mężczyzny w koszmar. Chęci odwetu nie da się powstrzymać. Wzbierające się trudne emocje muszą znaleźć wyzwolenie.

Mistrzowski thriller, który odkrywa skrawki człowieczej duszy, ukazując piętrzące się emocje pod naporem bolesnych doświadczeń. Uciekając od rzeczywistości można zatracić się w szaleństwie.
Autor wplata w fabułę rozważania nad życiem i śmiercią, moralnością, wyborami, nadając powieści głębi i wzbudzając refleksje. Z historii pełnej bólu wyłania się filozoficzna układanka.

Misternie utkana sieć intryg. Ciężko wyplątać się z tego natłoku zdarzeń. Osacza skraj bezradności i obezwładniająca codzienność. Złe przeczucie tkwi gdzieś głęboko w trzewiach i nie opuszcza ani na chwilę.

Biały pluszowy miś spogląda czarnymi oczami. Znają się prawie dwadzieścia lat. Fragment historii. Chce zapomnieć, ale wydrążone korytarze cierpienia nie pozwalają. Wspomnienia mimowolnie powracają i wyświetlają obrazy jak w kalejdoskopie.

Historia człowieka, którego dopadło życiowe zapętlenie. Opętany szaleństwem zemsty, pełen determinacji kroczy z niepojętym bólem duszy i utraty tego co najcenniejsze. Los wystawia go na najcięższe prośby. Budzi się gniew "jeśli zerwę z iluzją świata, w którym jestem panem życia i śmierci znowu trafię do przerażającej rzeczywistości".
.
Emocje buzują prowadząc na skraj przepaści. W wąwozie ludzkich spraw wybrzmiewa obłęd. Rozpoczyna się przewrotna gra. Wszystkie dotychczasowe sprawy wydają się mało istotne. Perspektywy i priorytety zmieniają się w ułamku sekundy. Realizacja planu zamyka w kokonie samotności. Irytacja na system, zależności i układy polityczne.
Max Czornyj porusza ważne tematy społeczne.

Powieść naszpikowana emocjami, które niszczą wewnętrzny świat. Nie wszystko jest takim, jakim się wydaje, nie wszystko w życiu jest oczywiste i zrozumiałe. Jedno jest pewne. Życie jest okrutne i rodzi mnóstwo zła i niepewności.
Polecam bardzo. Czytajcie!

Nigdy tak naprawdę nie możemy być pewni tego co drzemie w drugim człowieku. Okoliczności życia mogą każdego popchnąć do okrutnych czynów. Zrodzony ból, strach, nienawiść niszczą ludzkie umysły, wypaczają je i powodują powstanie nienaturalnych, mrocznych potrzeb. Wynikają z życiowego zapętlenia, zagubienia, gwałtownych spiętrzeń emocji. Różne sytuacje mogą je wygenerować....

Dająca do myślenia i niepozwalająca się odłożyć, do tego z akcją gnająca na przód z prędkością światła, czyli cały Czornyj. Do tego wzbogacony swoim ulubionym wątkiem dotyczącym moralności choć w nowym wydaniu. Dla mnie książka trochę podobna do jego Obcych, ale stanowiącą jakby rozwinięcie myśli. Lubię tę konsekwencję i „to coś więcej” co daje ten autor. A za postawione pytania oraz ból brzucha z emocji dziękuję. W końcu każdy ma jakąś perwersje.

Dająca do myślenia i niepozwalająca się odłożyć, do tego z akcją gnająca na przód z prędkością światła, czyli cały Czornyj. Do tego wzbogacony swoim ulubionym wątkiem dotyczącym moralności choć w nowym wydaniu. Dla mnie książka trochę podobna do jego Obcych, ale stanowiącą jakby rozwinięcie myśli. Lubię tę konsekwencję i „to coś więcej” co daje ten autor. A za postawione...

Nie klei mi się ta fabuła. I sam autor nie wie, ile lat ma jego bohater - raz 39, a raz "grubo po czterdziestce".

Nie klei mi się ta fabuła. I sam autor nie wie, ile lat ma jego bohater - raz 39, a raz "grubo po czterdziestce".

Jeśli szukacie tutaj krwistych opisów, krwawej jatki i dosadnych opisów, to tu ich nie znajdziecie.
Max Czornyj stawia nas przed dylematem moralności . Pokazuje jak najbardziej etyczny człowiek pod wpływem impulsu ,może porzucić swoją moralność. A czym jest moralność?
Wszyscy mamy jakieś zasady, wartości i według niech żyjemy. Odróżniamy co jest dobre a co złe, co jest słuszne a co nie jest.
Nasz bohater też je miał. Stał przed dylematem i podjął decyzję, zabił.
Czy tragiczne zdarzenie jest usprawiedliwieniem takiego czynu?
Czy brutalny gwałt i jego konsekwencje są usprawiedliwieniem?
Czy śmiertelna choroba dziecka jest usprawiedliwieniem?
Autor stawia nam pytania ,na które odpowiedzi nie są takie oczywiste, nie są proste . Pokazuje, że każdy człowiek ma mroczną stronę, ukrytą ale ma.
Książka napisana jest w narracji pierwszoosobowej , przez co bardziej emocjonalnie wnikamy w historię. Wciąga od pierwszych stron. Fabuła ciekawa i trzyma w napieciu. Krótkie rozdziały, sarkazm , rozterki moralne i tragizm, sprawiają że czytasz z zapartym tchem. A po lekturze jesteś zostawiony z własnymi przemyśleniami.
Wszyscy jesteśmy mordercami, czyż nie?
Jak sobie odpowiesz?

Jeśli szukacie tutaj krwistych opisów, krwawej jatki i dosadnych opisów, to tu ich nie znajdziecie.
Max Czornyj stawia nas przed dylematem moralności . Pokazuje jak najbardziej etyczny człowiek pod wpływem impulsu ,może porzucić swoją moralność. A czym jest moralność?
Wszyscy mamy jakieś zasady, wartości i według niech żyjemy. Odróżniamy co jest dobre a co złe, co jest...

Macie czasami wrażenie, że cały świat wali się Wam na głowę? Doświadczacie tyle zła, że niemożliwym wydaje się uniesienie kolejnych negatywnych zdarzeń? Tak w pewnym momencie zaczęło wyglądać życie profesora etyki Klausa Martina. Dobre i poukładane dotąd jestestwo bohatera najnowszej książki Maxa Czornyja zatytułowanej Wszyscy jesteśmy mordercami rozsypało się jak domek z kart. Czytając powieść miałam wrażenie, że już nic gorszego nie może się jemu i jego bliskim przytrafić. Autor udowadniał mi do samego końca w jak wielkim błędzie jestem. Max Czornyj igrał z moimi emocjami brutalnie doświadczając Klausa Martina. Co ciekawe nie mamy tu do czynienia z opisami makabrycznych zbrod*ni jak to zazwyczaj bywa w książkach autora. Czornyj tym razem pokusił się o swego rodzaju studium psychologiczne człowieka, któremu wydaje się, że jego zasady etyczne są nie do złamania. Okazało się, że furia jakiej doświadczył doprowadziła go do decyzji, o jakie sam nigdy by siebie nie podejrzewał. Zadało to kłam wszystkiemu co sam o sobie myślał. Bardzo ciekawa pozycja. Chyba nie miałam jeszcze z podobną tematyką do czynienia. Napisana w ciekawy sposób. Akcja jest bardzo dynamiczna, co zawdzięczamy krótkim rozdziałom. Przednio bawiłam się podczas lektury.

Macie czasami wrażenie, że cały świat wali się Wam na głowę? Doświadczacie tyle zła, że niemożliwym wydaje się uniesienie kolejnych negatywnych zdarzeń? Tak w pewnym momencie zaczęło wyglądać życie profesora etyki Klausa Martina. Dobre i poukładane dotąd jestestwo bohatera najnowszej książki Maxa Czornyja zatytułowanej Wszyscy jesteśmy mordercami rozsypało się jak domek z...

Autor w całej książce zastosował bardzo psychologiczne podejście. Sami wiecie, że o niektórych ludziach mówi się, że muchy by nie skrzywdzili, więc nikt nigdy nie mógłby tym bardziej nazwać go mordercą. Ale czy na pewno? Wyobraźcie sobie nagle coś waszego, czego nikomu nie pożyczycie, ani nikogo nie oddacie. I nagle bach, ktoś wam to odbiera. Zabiera waszą najcenniejszą rzecz na świecie lub ukochaną. Robi jej krzywdę cielesną na waszych oczach. Wiecie, że po czymś takim już nigdy się nie podniesie. I co wtedy? Nadal nikogo nie skrzywdzicie? I nawet gdybym dodała do tych wydarzeń traumę, srogie konsekwencje i wieczne cierpienie wasze i tej osoby, a sprawca wciąż chodziłby wolno. Czy nadal nic byście mu nie zrobili? Wiecie, wydaje mi się, że książka miała tutaj być takim eksperymentem, którego zadaniem było przekonać czytelnika, że istnieją sytuacje, które powodują, że jesteśmy w stanie kogoś zabić. Z początku poznajemy hipotezę głównej postaci, a dalszą opowieść tylko ukierunkowuje jej potwierdzenie. Przyznam, że sprytnie to wykombinował. Udowodnił, że w ekstremalnych warunkach każdy z nas jest zdolny do wszystkiego. Następnie po dokonaniu zbrodni, wracamy do początku, by zobaczyć jak do tego doszło. Porusza sprawy rodzinne pewnej pary oraz pani komisarz. Postacie zmagają się z ogromnymi problemami, które niekiedy utrudniają im codzienne funkcjonowanie. Poruszony zostaje temat problemów rodzinnych oraz miłości do dziecka, które nie czuje się kochane. Jest też wątek uprzedzeń, mierzenia się z wielką krzywdą i chęcią wymierzenia sprawiedliwości. Przyznaję się, że bardzo tą książkę przeżyłam, gdyż dotykała wrażliwych dla mnie tematów. Do tego te opisy były takie prawdziwe, cierpienie wręcz namacalne i krzywda, która by się nie stała, gdyby... Człowiek często się zastanawia, co by było gdyby, ale to niczego nam nie daje. Trzeba zadać sobie pytanie: i co teraz? Jak mogę się z tym problemem zmierzyć? Ja długo zastanawiałam się nad odpowiedzią, czy wszyscy jesteśmy mordercami. I jeśli chodzi o temat z książki, to jak sądzicie, jesteśmy?
Oj dawno mnie tak autor nie zaskoczył. Do tego duży druk oraz historia z perspektywy postaci. Przeszłość do zrozumienia przyszłości. Bardzo dobra książka, naprawdę szczerze ją polecam!

Autor w całej książce zastosował bardzo psychologiczne podejście. Sami wiecie, że o niektórych ludziach mówi się, że muchy by nie skrzywdzili, więc nikt nigdy nie mógłby tym bardziej nazwać go mordercą. Ale czy na pewno? Wyobraźcie sobie nagle coś waszego, czego nikomu nie pożyczycie, ani nikogo nie oddacie. I nagle bach, ktoś wam to odbiera. Zabiera waszą najcenniejszą...

Jeśli Czornyj bierze się za ludzką psychikę wiadomo że książka będzie petarda. Przyznam, że nie spodziewałem się czegoś aż tak mocnego. I nie rzecz w makabrze i krwawych opisach, z których słynie autor, ale w wydarzeniach i tym jak kolejne z nich pociągają następne. Trudno to opisać, aby nie zdradzić fabuły, ale Wszyscy jesteśmy mordercami naprawdę mocno wchodzą. W trakcie lektury czułem konkretny dyskomfort i niepokój jakbym czytał klasowy horror, a przecież nie ma tu nic paranormalnego. Wszystko się mogło zdarzyć i tak… wyższych jesteśmy mordercami.

Jeśli Czornyj bierze się za ludzką psychikę wiadomo że książka będzie petarda. Przyznam, że nie spodziewałem się czegoś aż tak mocnego. I nie rzecz w makabrze i krwawych opisach, z których słynie autor, ale w wydarzeniach i tym jak kolejne z nich pociągają następne. Trudno to opisać, aby nie zdradzić fabuły, ale Wszyscy jesteśmy mordercami naprawdę mocno wchodzą. W trakcie...

Nie jest to pierwsza książka autora, którą czytałam ale pierwsza, która wywołała u mnie aż tyle emocji. Co więcej autor nigdy nie wywołał u mnie łez wzruszenia. A tutaj były momenty, że moje oczy były mokre. Mogę nawet zaryzykować stwierdzenie, że „Wszyscy jesteśmy mordercami” jest zupełnie inna niż poprzednie. Oczywiście nie brakuje w niej zła, brutalności czy kontrowersyjnych tematów. Pierwszy rozdział zabrał mnie w sentymentalną podróż do czasów mojej magisterki i ćwiczeń z etyki. Bohater zadawał podobne pytania swoim studentom, na które kiedyś ja próbowałam odpowiedzieć. Czy można decydować o czyimś życiu lub śmierci? Jeśli masz wybór to kto powinien zginąć? Dziecko czy może starszy mężczyzna? Trudne pytania, na które chyba nie ma odpowiedzi… Niespodziewane wydarzenie może pociągnąć za sobą kolejne i nie będzie już ucieczki. Książka pełna jest zwrotów akcji a zakończenie mimo, że oczywiste wcale takie nie jest.
Klaus Martin, profesor etyki, szczęśliwy mąż i ojciec. Brzmi idealnie? Takie właśnie życie wiedzie bohater aż do pewnego dnia… życie jego rodziny legnie wkrótce w gruzach. Wraz z żoną padają ofiarami brutalnej napaści a uśpiona choroba syna zaczyna dawać o sobie znać. Nic nie jest już takie jakie powinno. Klaus z każdym dniem jest coraz bardziej wściekły - na los, na siebie na państwo. Do czego go to doprowadzi? Najbardziej etyczny człowiek jest w stanie stać się okrutnym mordercą. 8/10⭐️

Nie jest to pierwsza książka autora, którą czytałam ale pierwsza, która wywołała u mnie aż tyle emocji. Co więcej autor nigdy nie wywołał u mnie łez wzruszenia. A tutaj były momenty, że moje oczy były mokre. Mogę nawet zaryzykować stwierdzenie, że „Wszyscy jesteśmy mordercami” jest zupełnie inna niż poprzednie. Oczywiście nie brakuje w niej zła, brutalności czy...

Twórczość Maxa Czornyja charakteryzuje się mrocznym klimatem, skomplikowaną fabułą i psychologicznym podejściem do postaci.
Jego książki często eksplorują najciemniejsze zakamarki ludzkiej natury, ukazując zarówno złożoność przestępców, jak i tych, którzy ich ścigają.
Są pełne napięcia, nieoczekiwanych zwrotów akcji i wnikliwej analizy psychologicznej, co sprawia, że są chętnie czytane przez miłośników literatury kryminalnej i thrillerów.
Tak jest również i z tą historią.
Czy znacie tak naprawdę siebie ?
Już kilka razy zadawałam Wam to pytanie.

Klaus jest profesorem etyki, którego w miarę szczęśliwe i ustabilizowane życie pewnego wieczoru zostaje wywrócone do góry nogami.
Podczas spaceru ze swoją żoną Różą zostają napadnięci, a co najgorsze jego żona zostaje zgwałcona.
Na domiar złego, dowiadują się o ciężkiej chorobie ich syna.
Splot wszystkich wydarzeń ukazuje jak życie bohaterów zmienia się pod wpływem moralnych dylematów i dramatycznych sytuacji.
Znacie teorie wagonika?
Jeżeli nie, to Klaus idealnie Wam ją przedstawi.

Twórczość Maxa Czornyja charakteryzuje się mrocznym klimatem, skomplikowaną fabułą i psychologicznym podejściem do postaci.
Jego książki często eksplorują najciemniejsze zakamarki ludzkiej natury, ukazując zarówno złożoność przestępców, jak i tych, którzy ich ścigają.
Są pełne napięcia, nieoczekiwanych zwrotów akcji i wnikliwej analizy psychologicznej, co sprawia, że są...