Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jednym słowem? Specyficzna.
Horror, groza, zaświaty.
Nie jestem doświadczona w takich klimatach.
Zdecydowanie bardziej podobały mi się "Wiatraki".
"Taniec..." przeczytałam z większym i mniejszym zainteresowaniem. Wątek książki Zajasa w książce Zajasa również jest dyskusyjny. Niby fajnie, no "ale". Czuję niedosyt, tylko nie wiem czy spowodowany książką, czy bardziej moimi oczekiwaniami, które się rozminęły z treścią.

Jednym słowem? Specyficzna.
Horror, groza, zaświaty.
Nie jestem doświadczona w takich klimatach.
Zdecydowanie bardziej podobały mi się "Wiatraki".
"Taniec..." przeczytałam z większym i mniejszym zainteresowaniem. Wątek książki Zajasa w książce Zajasa również jest dysku...

Rozwiń

Zwiń

Książka o macierzyństwie. O jego blaskach i cieniach. O mnóstwie rzeczy, które przeżyłam, a o których nikt mnie nie uprzedzał wcześniej. O przeróżnych małych cudach, których doświadczamy jako rodzice. O tym, jak znane Mamy sobie radziły, z czym się borykały, jak godziły wszystko w życiu. Pod tym względem polecam ją bardzo.
Jednak sposób prowadzenia narracji jest taki..."słodki, co nie do końca do mnie przemawia.
Oczywiście to są moje, sukbiektywne odczucia.
A! I jeszcze jedno-widziałam gdzieś zarzut, że opis książki nie uprzedza o tym, że wiara odgrywa tutaj istotną rolę. Dlatego uprzedzam Was-odgrywa!
Tylko wiecie, w końcu to wydawnictwo katolickie 😉

Książka o macierzyństwie. O jego blaskach i cieniach. O mnóstwie rzeczy, które przeżyłam, a o których nikt mnie nie uprzedzał wcześniej. O przeróżnych małych cudach, których doświadczamy jako rodzice. O tym, jak znane Mamy sobie radziły, z czym się borykały, jak godziły wszystko w życiu. P...

Rozwiń

Zwiń

Dzień dobry! Takie książki uwielbiam!
Akcja, reakcja, ciekawi bohaterowie (to wcale nie jest oczywiste, zazwyczaj jedni zwracają uwagę czytelnika bardziej, inni mniej, a tutaj naprawdę o każdym czytałam z zaciekawieniem i chciałam się dowiedzieć jak najwięcej).
Tytułowa pani prokurator zderza się ze ścianą zwaną "polityką" i "ponad prawem", ale Autor nie tylko tym nas raczy. Jest wiele wątków, wiele spraw, dzieje się!
Mnie jednak najmocniej poruszył temat psychiatrii i oceniania niepoczytalności.
To jedna z tych książek, które oprócz tego, że są nieodkladalne, również nie dają o sobie zapomnieć.
Wielka czytelnicza przyjemność.

Dzień dobry! Takie książki uwielbiam!
Akcja, reakcja, ciekawi bohaterowie (to wcale nie jest oczywiste, zazwyczaj jedni zwracają uwagę czytelnika bardziej, inni mniej, a tutaj naprawdę o każdym czytałam z zaciekawieniem i chciałam się dowiedzieć jak najwięcej).
Tytułowa pani prokurator zde...

Rozwiń

Zwiń

Historii z wojną w tle powstało i nadal powstaje wiele. Jednak napisać taką, która nie jest ani przerysowana, ani "zbyt" w żadną stronę wcale nie ma tak dużo.
Autorka pisze wyjątkowo-dla mnie: jest jedną z najlepszych.
Do tego w tle okolice Łomży, do której mam ogromny sentyment.
Piękna historia o sile miłości, o okrucieństwie wojny, o tym, że nie zawsze brak szczęśliwego zakończenia szczęśliwym nie jest. Życie jest pełne niespodzianek.
Bardzo Wam ją polecam.

Historii z wojną w tle powstało i nadal powstaje wiele. Jednak napisać taką, która nie jest ani przerysowana, ani "zbyt" w żadną stronę wcale nie ma tak dużo.
Autorka pisze wyjątkowo-dla mnie: jest jedną z najlepszych.
Do tego w tle okolice Łomży, do której mam ogromny sentyment....

Rozwiń

Zwiń

Poznać Frankę to była prawdziwa przyjemność. Chociaż ta bohaterka potrafi zszargać nerwy czytelnika 😅 to jest genialnie wykreowaną postacią.
"Zabójcza nadzieja" to nie taki typowy kryminał. "Zabójcza nadzieja" to przede wszystkim skomplikowane tło obyczajowe i wiele problemów, które dotykają nas na co dzień.
Czytając z perspektywy matki, oczywiście najmocniej dotknęła mnie relacja samotna matka-nastolatka.
Działo się dużo, wrócę do tej historii na pewno.

Poznać Frankę to była prawdziwa przyjemność. Chociaż ta bohaterka potrafi zszargać nerwy czytelnika 😅 to jest genialnie wykreowaną postacią.
"Zabójcza nadzieja" to nie taki typowy kryminał. "Zabójcza nadzieja" to przede wszystkim skomplikowane tło obyczajowe i wiele pro...

Rozwiń

Zwiń

Było tak, jak powinno być: zabawnie, lekko, sympatycznie.
Zagadka kryminalna w starym stylu, Kornwalia w tle.
Flora i Jack skradli moje serducho, nie da się nie uśmiechnąć na ich wspomnienie.
Przyjemnie!

Było tak, jak powinno być: zabawnie, lekko, sympatycznie.
Zagadka kryminalna w starym stylu, Kornwalia w tle.
Flora i Jack skradli moje serducho, nie da się nie uśmiechnąć na ich wspomnienie.
Przyjemnie!

Saga rodzinna osadzona w Hiszpanii XIX i XX wieku. Nieszablonowa, emocjonująca, piękna i ciekawa.
Myślę, że zachwyci nie tylko fanów gatunku.
Dla mnie największym plusem są tutaj bohaterowie-ich kreacje, sposób spojrzenia na sytuacje, wyrachowanie i jego brak. To historia o ludziach, dla ludzi. Opowiadająca o wszystkim, co może nami zawładnąć, sięgająca daleko wstecz latami, a nadal tak bardzo aktualna.

Saga rodzinna osadzona w Hiszpanii XIX i XX wieku. Nieszablonowa, emocjonująca, piękna i ciekawa.
Myślę, że zachwyci nie tylko fanów gatunku.
Dla mnie największym plusem są tutaj bohaterowie-ich kreacje, sposób spojrzenia na sytuacje, wyrachowanie i jego brak. To historia o ludziach, dla ...

Rozwiń

Zwiń

Igor Brudny po raz szósty! Jak widzicie, jest co nadrabiać, polecam bardzo!
Pan Piotrowski przemyca nam w tej serii kryminalnej odrobinę horroru, często też nutę historii, czy polityki (tutaj jej mniej niż w "Bagnie"), tym razem również trochę legend i wierzeń.
Igor i jego specyficzny sposób bycia-to nigdy mi się nie znudzi.
Świetna historia, która mrozi krew w żyłach, a przy tym jest tak bardzo ciekawa i wciągająca!
To była ogromna przyjemność

Igor Brudny po raz szósty! Jak widzicie, jest co nadrabiać, polecam bardzo!
Pan Piotrowski przemyca nam w tej serii kryminalnej odrobinę horroru, często też nutę historii, czy polityki (tutaj jej mniej niż w "Bagnie"), tym razem również trochę legend i wierzeń.
Igor i jego specy...

Rozwiń

Zwiń

Nie wiem od czego zacząć. Nie chcę nikogo do niej zrazić, mimo, że sama nie jestem przekonana. Pierwszy raz też mam tak, że im więcej czasu mija od przeczytania książki, tym coraz mocniej siedzi mi w głowie. To nie jest kolejna powieść z wątkiem wojennym, jakie znamy. Tutaj kluczowym słowem jest reinkarnacja. Można się oburzać, można wierzyć, można wyśmiać, ale nie można przejść obojętnie.
Nie porwała mnie ani historia z przeszłości, ani ta z lat 90tych. Ale! "Siadło" mi to w głowie i nie chce odejść. Pierwszy raz zdarzyło mi się coś takiego.

Nie wiem od czego zacząć. Nie chcę nikogo do niej zrazić, mimo, że sama nie jestem przekonana. Pierwszy raz też mam tak, że im więcej czasu mija od przeczytania książki, tym coraz mocniej siedzi mi w głowie. To nie jest kolejna powieść z wątkiem wojennym, jakie znamy. Tutaj kluczowym słowe...

Rozwiń

Zwiń

Jak to w historii: absurd goni absurd.
Jeśli masz choć odrobinę dystansu w sobie-ta książka poprawi Ci humor! Dla mnie to złoto. Śmiałam się w głos. Nie mam pojęcia ile z niej jest prawdą, ale też nie mam zamiaru tego dociekać. Dawno się tak dobrze nie bawiłam.
Drogi Autorze, poproszę o więcej!🫶🏻😆

Jak to w historii: absurd goni absurd.
Jeśli masz choć odrobinę dystansu w sobie-ta książka poprawi Ci humor! Dla mnie to złoto. Śmiałam się w głos. Nie mam pojęcia ile z niej jest prawdą, ale też nie mam zamiaru tego dociekać. Dawno się tak dobrze nie bawiłam.
Drogi Autorze, poproszę o wi...

Rozwiń

Zwiń