Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Rozwódki Konstancina” przyznam, że miałam mieszane uczucia, co do tej książki. Z jednej strony ciekawość, a z drugiej obawiałam się ciarek żenady. Co otrzymałam? O tym za chwilę.

Konstancin, czyli miejsce dla elity. Deptak spacerowy niczym w Ciechocinku, trzeba wyjść i się pokazać. Sezonowe imprezy, grille, wszelkie upadki i sukcesy, to wszystko jest na językach. Jednak nie tylko, wszystko kręci się także i głównie wokół pieniędzy. Ktoś zarabia, żeby ktoś wydawać kasę mógł. Tutaj układ jest prosty, panowie przynoszą pieniądze pod różną postacią do domu, a panie się w te pieniądze ubierają. Co jest w stanie zakłócić spokój elit? Głośne i z przytupem rozwody.

Bohaterka książki też była swego czasu tą szczęśliwą kobietą z portfelem wypchanym po brzegi. Znalazła się jednak w sytuacji, której nie planowała, a teść rusza jej z „pomocną ręką”. Czy aby na pewno?

Autorka wchodzi do domów rodzin Konstancina, zagląda do szaf i wyciąga z nich trupy, obok łóżka również nie przejdzie obojętnie. Towarzyszy żonom z Konstancina w bataliach jakie muszą stoczyć, żeby z rozwodu wyjść z twarzą i pieniędzmi. W tych zagrywkach nie ma miękkiej gry, a wytaczane są najcięższe działa, byle tylko dotrzeć do celu. Ewelina Ślotała zdecydowanie nie owija w bawełnę i nie ukrywa mocnych, a momentami nawet szokujących faktów. Bardzo ciekawa pozycja.

„Rozwódki Konstancina” przyznam, że miałam mieszane uczucia, co do tej książki. Z jednej strony ciekawość, a z drugiej obawiałam się ciarek żenady. Co otrzymałam? O tym za chwilę.

Konstancin, czyli miejsce dla elity. Deptak spacerowy niczym w Ciechocinku, trzeba wyjść i się pokazać. Sezo...

Rozwiń

Zwiń

Jak unikać toksycznych facetów? Pytanie, czy w ogóle się da? I to już nie tylko facetów, ale ogólnie osób. Według mnie nie da się. Zawsze znajdzie się ktoś taki, ale szydło z worka prędzej, czy później wyjdzie :)

Jagoda Bzowy napisała kawał dobrej lektury o dźwięcznym i mniej wdzięcznym tytule „Jak unikać toksycznych facetów”. Toksyczni mężczyźni nie różnią się na pierwszy, ale też na drugi rzut okiem niczym. Zakładają na siebie niesamowity kamuflaż, którego nie da się żadnymi metodami, sztukami, czy czymkolwiek innym zauważyć, dostrzec.

W książce znajdują się opisy toksycznych typów osobowości, takich jak: manipulacyjny narcyz, obsesyjny zazdrośnik, kolekcjoner kobiet, maminsynek, impulsywny czy ten, który próbuje nawiązać znajomość przez internet. Otrzymujemy na tacy przykłady kobiet, które stały się ofiarami takich osobowości, ale także podpowiedzi, jak je rozpoznać oraz unikać.

Czytelnik otrzymuje także ćwiczenia praktyczne, a także wskazówki, które mogą ułatwić budowanie zdrowszych, a najlepiej zdrowych relacji.

Ciekawym aspektem jest również odpowiedź na pytanie, które zadawały sobie również kobiety podczas terapii: dlaczego akurat taki typ osobowości przyciągam? I tutaj okazuje się, że najczęściej są to wzorce wyniesione z domu i relacje jakie łączą nas z rodzicami.

Myślę, że przy tej książce odnajdzie się każdy, kto chociaż trochę interesuje się psychologią albo relacjami międzyludzkimi, ale także zechce poprawić albo zmienić swoje relacje z innymi.

Jak unikać toksycznych facetów? Pytanie, czy w ogóle się da? I to już nie tylko facetów, ale ogólnie osób. Według mnie nie da się. Zawsze znajdzie się ktoś taki, ale szydło z worka prędzej, czy później wyjdzie :)

Jagoda Bzowy napisała kawał dobrej lektury o dźwięcznym i mniej wdzięcznym t...

Rozwiń

Zwiń

Do czego zdolny jest wydawca? A do czego zdolni są bookstagramerzy żeby zabłysnąć? Czy odnajdujesz się w tym miejscu?

We Wrocławiu nad Odrą zostają znalezione zwłoki młodego pisarza. Policja nie drąży tematu i uznaje, że był to tylko nieszczęśliwy wypadek. Jego matka jest przekonana, że było inaczej i prosi o pomoc dawną przyjaciółkę zmarłego Huberta, Igę Mróz. Bohaterka nie dostała się do policji, ale jej aspiracje i zdolności detektywistyczne mówią same za siebie. Dziewczyna nie ma pojęcia, że świat bookstagrama, książek, wydawnictw, w który wkroczy nieźle ją poturbuje. A wydawałoby się, że to takie czyste środowisko :)

Czy Iga rozwiąże zagadkę? I co odkryje w swoim dochodzeniu?

Nie było to moje pierwsze spotkanie z piórem Adama. Mamy tutaj do czynienia z kryminałem, z mocno rozbudowanym tłem obyczajowym. Autor ma bardzo lekkie i przyjemne pióro, dzięki czemu książkę można wciągnąć za jednym posiedzeniem :D

Jestem przekonana, że taka historia mogłaby się wydarzyć naprawdę biorąc pod uwagę brak skrupułów niektórych osób w wydawnictwach, ale no… Wszystko to „z miłości do książek” ;)

@adam.kopacki, część książki przeczytałam w papierze, a część odsłuchiwałam w audio. Jakie było moje zdziwienie, kiedy idąc rano do pracy usłyszałam o „Zaczytanym Beziku”! Raz, że parsknęłam śmiechem, a dwa musiałam cofnąć, bo nie byłam pewna, czy dobrze zrozumiałam :D Bezik oczywiście przeszczęśliwy!

Polecam L. & B.

Do czego zdolny jest wydawca? A do czego zdolni są bookstagramerzy żeby zabłysnąć? Czy odnajdujesz się w tym miejscu?

We Wrocławiu nad Odrą zostają znalezione zwłoki młodego pisarza. Policja nie drąży tematu i uznaje, że był to tylko nieszczęśliwy wypadek. Jego matka jest przekonana, że b...

Rozwiń

Zwiń

Lubisz odpoczywać pośród leśnych terenów? 🌲🌳

Autorka zabiera czytelnika do Puszczy Piskiej na Mazury. Na jej terenach zostają znalezione ciała dwójki podopiecznych poradni zdrowia psychicznego, a dwójka przepada bez wieści.

Dziesięć lat później w tym samym miejscu zostaje znalezione auto małżeństwa Jaśminy i Wojtka, którzy postanowili spędzić na Mazurach urlop.

Siostra jednego z chłopców nadal szuka wyjaśnienia tajemniczego zaginienia, a zniknięcie małżeństwa tchnie w nią nadzieję, aby wznowić śledztwo. Ale czy obie sprawy są ze sobą powiązane?

"Puszcza daje i zabiera..."

Nie jest to przyjemna wyprawa do lasu, a każdy trzask gałęzi wywołuje dreszcze. Mroczny, złowieszczy klimat. Ciekawa i wciągająca powieść z niebanalnym zakończeniem. Na pewno wprawi niektórych w osłupienie. Pełna skrajnych emocji.

Lubisz odpoczywać pośród leśnych terenów? 🌲🌳

Autorka zabiera czytelnika do Puszczy Piskiej na Mazury. Na jej terenach zostają znalezione ciała dwójki podopiecznych poradni zdrowia psychicznego, a dwójka przepada bez wieści.

Dziesięć lat później w tym samym miejscu zostaje znalezione auto...

Rozwiń

Zwiń

Wyobraź sobie, że dzwoni do Ciebie Anioł Stróż (czy wierzysz, w co wierzysz, nieistotne). Dzwoni. I pyta Cię, kto Ci w życiu przeszkadza albo co Ci w życiu przeszkadza/wkurza. Zapewnia też, że pozbędzie się Twojego problemu. Co odpowiadasz?

We Wrocławiu na jednym z osiedli zostaje zamordowany znajomy nadkomisarza Marcina Zakrzewskiego. Ten pojawia się jako pierwszy na miejscu zbrodni i odbiera telefon od Anioła Stróża, który przekazuje mu dziwną wiadomość. Zakrzewski z racji powiązania z ofiarą zostaje odsunięty od śledztwa. Chwilę później dochodzi do napadu i kolejnej zbrodni. Obie sprawy są ze sobą powiązane. Co Anioł Stróż ma wspólnego z wężem oprócz rozdwojonego języka? I co na sumieniu ma Zakrzewski?

Mieczysław Gorzka jak zawsze potrafi zaciekawić czytelnika i utrzymać w niewiedzy do samego końca. Stopniowanie emocji sięgających zenitu. Książki spod pióra autora to zawsze kryminały wysokich lotów i tak też było tym razem. Powieść trzyma w napięciu, jest skomplikowana i skonstruowana z bohaterów z krwi i kości, a nie wydmuszek.

Dodatkowo zapewniam, że połączenie Gorzka i Kosior, to chyba najlepsze co może słuchacza spotkać w poniedziałek (a może każdego dnia?). Miód na uszy.

Wyobraź sobie, że dzwoni do Ciebie Anioł Stróż (czy wierzysz, w co wierzysz, nieistotne). Dzwoni. I pyta Cię, kto Ci w życiu przeszkadza albo co Ci w życiu przeszkadza/wkurza. Zapewnia też, że pozbędzie się Twojego problemu. Co odpowiadasz?

We Wrocławiu na jednym z osiedli zostaje zamord...

Rozwiń

Zwiń

„Lepiej być samemu niż z jakimś cymbałem - mawiała ciotka Genowefa.”

I ja ciotkę Genowefę za takie słowa szanuję! :D

„Spadek na cztery łapy”, to powieść obyczajowa, lekka i przyjemna, czyli coś czego właśnie było mi trzeba. Aneta ma czterdzieści dwa lata i wciąż nie trafiła na tego jedynego. Ma pracę w Warszawie i w miarę ustabilizowane życie. Aż do momentu, kiedy dowiaduje się, że zmarła jej ostatnia krewna, ciotka Genowefa. Gdyby tego było mało, zostawia jej pod opiekę psa. Bohaterka musi wrócić do rodzinnego miasta, aby uporządkować sprawy po zmarłej, a co za tym idzie odnawia kontakty z dawnymi znajomymi. Na jej drodze pojawia się też mężczyzna idealny, jednak jest jedno ALE. Jakie to ale? Tego nie zdradzę 😊.

Bardzo otulająca pozycja, dająca nadzieję i pełna niespodzianek. Autorka pokazuje, że najbardziej przypadkowe spotkania nie są wcale przypadkowe, a to co się dzieje to właśnie ten czas i to miejsce.

Szczypta ironii, humoru i życiowych prawd sprawia, że chce się towarzyszyć Anecie na każdym kroku jej przygód. I wiadomo, po burzy zawsze wychodzi słońce!

Pieseł oczywiście też odegrał bardzo istotną rolę w całej tej historii (:

„Lepiej być samemu niż z jakimś cymbałem - mawiała ciotka Genowefa.”

I ja ciotkę Genowefę za takie słowa szanuję! :D

„Spadek na cztery łapy”, to powieść obyczajowa, lekka i przyjemna, czyli coś czego właśnie było mi trzeba. Aneta ma czterdzieści dwa lata i wciąż nie trafiła na tego jedy...

Rozwiń

Zwiń

Skusił* byś się na darmowy pobyt w luksusowym hotelu ze SPA w Wiśle?

Villa La Vistule świętuje wielkie otwarcie, na które zaprasza influencerów, aktorów, osoby z branży fitness oraz zajmującymi się ekologicznymi kosmetykami. Same sławy! Wśród nich jest również Rita Braun, która pracuje w Biedronce, ale na wielkie otwarcie zabiera ją przyjaciółka, której zasięgi w mediach społecznościowych są kosmiczne. Na górskie wakacje wkręca się również brat Rity, któremu nic co darmowe nie może umknąć.

Załamanie pogody powoduje, że wszyscy, którzy dotarli do hotelu są odcięci od świata. Śnieżyca po same łokcie! Mało tego, zasięgi telefoniczne zostają zerwane. Przy tak wybuchowych i roszczeniowych gościach nie raz i nie dwa dochodzi do spięć. Rita wraz ze swoim przyjacielem prowadzi śledztwo w sprawie greenwashingu hotelowego. Powstaje podcast „Zbrodnie na podsłuchu". Wtem faktycznie na miejscu dochodzi do zbrodni. Był trup i nie ma trupa.

Liczne grono bohaterów i to tak różnorodnych bohaterów sprawia, że nie sposób się nudzić przy tej książce. Nie sposób było uniknąć konfliktów. Bardzo fajnym elementem jest również prowadzenie narracji okiem każdego z bohaterów.

Misternie skonstruowana fabuła książki. Do samego końca miałam problem z rozszyfrowaniem kto zabił i dlaczego. Bardzo czekam na kolejny tom!

Skusił* byś się na darmowy pobyt w luksusowym hotelu ze SPA w Wiśle?

Villa La Vistule świętuje wielkie otwarcie, na które zaprasza influencerów, aktorów, osoby z branży fitness oraz zajmującymi się ekologicznymi kosmetykami. Same sławy! Wśród nich jest również Rita Braun, która pracuje w ...

Rozwiń

Zwiń

Masz coś na sumieniu? 😈

"Sześć powodów by umrzeć", to thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Czytając nie miałam pojęcia czego spodziewać się dalej i to jest coś, co lubię.

Marta Zaborowska stworzyła doskonały portret bohaterów, z których to każdy ma coś na sumieniu, ale skrzętnie to ukrywa. Ba, często nie przyznaje się nawet przed samym sobą do swoich mankamentów.

"Nie stać nas na szczerość i każde z nas ma swój własny powód."

Miriam Macharow znika w dzień czwartej rocznicy ślubu. Rozpływa się bez śladu. Żadnego tropu. Po kilku miesiącach jej mąż Konrad jest pewnych, że znalezione, podpalone zwłoki to właśnie jego zaginiona żona. Jednak siostra Miriam Adela, nie rozpoznaje jej podczas sekcji, co potwierdzają również badania.

Skrywane telefony, tajemnicza gra i zażyłe stosunki Konrada i Adeli. Czy najbliżsi Miriam znali ją wystarczająco dobrze? I ile jest się w stanie poświęcić dla ukochanej osoby?

Historia opisana z perspektywy każdego z bohaterów dodatkowo mieszała tropy. Rozbudowana fabuła, która angażuje czytelnika i sprawia, że trzeba się na niej skupić. Wciąga! Mój analityczny umysł bawił się doskonale!

Masz coś na sumieniu? 😈

"Sześć powodów by umrzeć", to thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Czytając nie miałam pojęcia czego spodziewać się dalej i to jest coś, co lubię.

Marta Zaborowska stworzyła doskonały portret bohaterów, z których to każdy ma coś na sum...

Rozwiń

Zwiń

Wiesz z czym się je praca negocjatora policyjnego?

Zazwyczaj negocjatorzy rzucają się w oczy, w amerykańskich filmach. Reportaż Radomira Wita z emerytowanym już negocjatorem Krzysztofem Balcerem, to kawał rzetelnego reportażu. Nie są to flaki z olejem, które nudzą czytelnika, ale samo reporterskie mięso.

Zawód negocjatora, to odpowiedzialny kawałek chleba i na pewno nie jest to funkcja dla każdego. Autor przybliża kwestię, że wielu policjantów powzięło sobie zostanie negocjatorem, ale po odpowiednich przeszkoleniach i pierwszej akcji rezygnowali. Uznając, że się zwyczajnie do tego nie nadają. Często emocje i psychika nie pozwalają na poradzenie sobie z sytuacją.

Niezbędnym jest też wsparcie rodziny. Rodzinne uroczystości nie mają znaczenia. Jest akcja, trzeba jechać.

Próby samobójcze, porwania czy strzelaniny takie sytuacje nie są obce negocjatorom. Niekiedy docierają na miejsce, kiedy np. strzelec zdążył już zabić kilka osób.

Mottem osób pracujących w tym zawodzie jest ratowanie drugiego człowieka bez względu na to kim jest i jakie poniosą konsekwencje.

Książka bardzo ciekawie napisana i dostarczająca wielu emocji. Bez zbędnych ozdobników.

Wiesz z czym się je praca negocjatora policyjnego?

Zazwyczaj negocjatorzy rzucają się w oczy, w amerykańskich filmach. Reportaż Radomira Wita z emerytowanym już negocjatorem Krzysztofem Balcerem, to kawał rzetelnego reportażu. Nie są to flaki z olejem, które nudzą czytelnika, ale samo rep...

Rozwiń

Zwiń