Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Debiut literacki Terry'ego Hayes'a "Pielgrzym" miał w Polsce swoją premierę w 2014 roku. Książka okazała się rewelacyjna. Na kolejną książkę autor kazał nam czekać aż 10 lat. Poprzeczka była zawieszona bardzo wysoko. Czy "Rok szarańczy" sprostał wysokim oczekiwaniom?

Kane jest tajnym agentem CIA, który specjalizuje się w Regionach Niedostępnych. Wie jak wtopić się w tłum, tam, gdzie inni nie dają rady.
Agencja dostaje informacje od swoich informatorów, że szykuje się duży atak terrorystyczny. Nie wiadomo jednak ani gdzie nastąpi, ani kiedy. Kane rusza na pogranicze Iranu, Pakistanu i Afganistanu, aby spotkać się z informatorem i uzyskać więcej informacji. Misja nie idzie jednak zgodnie z planem. Okazuje się, że terrorysta, który był uważany za martwego, żyje i planuje coś niewyobrażalnego dla świata. Czy Kane'owi i agencji uda się go powstrzymać?

Jestem fanką powieści sensacyjnych, szpiegowskich zwłaszcza tych z akcją właśnie w niebezpiecznych rejonach Afganistanu, Iraku czy Pakistanu. "Rok szarańczy" idealnie wpisywał się w to, co lubię. I przez większą część książka wpisywała się w ten gatunek i klimat. CIA, tajne misje i szpieg, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych. Pewnie trochę czytelników będzie mówiło, że Kane powinien już kilka razy zginąć i bardziej jest jakimś herosem niż szpiegiem. Mnie to za bardzo nie przeszkadzało. Jednak to, co zaczęło się dziać po ok. 500 stronach, to już było za dużo.
Dlaczego zapytacie? Ponieważ nagle książka zmienia całkowicie gatunek i nagle zaczyna się sci-fi. Jakbym nagle pałeczkę w pisaniu przejął inny autor, który ma zupełną wizję tej historii. Nie chcę za dużo zdradzać, co się zadziało, żeby nie psuć czytania, tym którzy lekturę mają przed sobą.
Nie mam nic przeciwko sci-fi, bo lubię ten gatunek. Jednak jakoś nie pasował mi on do tej książki, tym bardziej że pojawił się on na ostatnich 200 stronach. I gdyby cała fabuła była w klimacie sci-fi, postapo to nie miałabym nic przeciw. Tu niestety coś nie zagrało. W mojej głowie pojawiło się trochę pytań, na które nie znalazłam odpowiedzi. Wydaje mi się, że ta część nie była tak dopracowana, jak początek. Chociaż trzeba przyznać, że takiego zaskoczenia i zwrotu akcji nie zaserwowała mi żadna inna książka.
Mimo że nie mogę powiedzieć, że cała książka była zła. Bo dobrze się czyta, fabuła wciąga. Kane jest ciekawym bohaterem, który stara się łączyć pracę szpiega z życiem rodzinnym. Co nie jest najłatwiejsze, kiedy nie można nic zdradzić o swojej pracy, wyjazdach i ranach, które się odniosło, a które są widoczne gołym okiem.
Jednak dziesięcioletnie oczekiwanie zaostrzyło apetyt i oczekiwania wzrosły. Miałam nadzieję na coś wow. Na książkę, która chociaż dorówna "Pielgrzymowi", bo poprzeczka była zawieszona bardzo wysoko. Tak się niestety nie stało. Więc przeżyłam lekkie rozczarowanie. Niemniej mam nadzieję, że na kolejną książkę Terry'ego Hayes'a nie będzie trzeba czekać kolejne 10 lat i spełni ona moje wygórowane oczekiwania.

Debiut literacki Terry'ego Hayes'a "Pielgrzym" miał w Polsce swoją premierę w 2014 roku. Książka okazała się rewelacyjna. Na kolejną książkę autor kazał nam czekać aż 10 lat. Poprzeczka była zawieszona bardzo wysoko. Czy "Rok szarańczy" sprostał wysokim oczekiwaniom?

K...

Rozwiń

Zwiń

Mikołaj Borzym jest czyścicielem. Czyści bogate domy z wartościowych rzeczy. Jest mistrzem w swojej pracy. Razem ze swoją wspólniczką jeździ po Polsce i szuka kolejnych ofiar.
Do czasu aż w jego życiu pojawia się przedstawiciel rządowej agencji i zleca Mikołajowi zadanie. Jeżeli nie będzie współpracował, trafi do więzienia. Borzym ma wykraść pewną figurkę z domu szczecińskiego biznesmena.

Nie wszystko idzie po jego myśli. Mikołaj zostaje wplątany w międzynarodową aferę. Musi wspiąć się na wyżyny swojego talentu i intelektu, aby wyjść z tego cało.

"Kameleon" to kolejna komedia kryminalna Marka Stelara. Podobnie jak autor po pisaniu mrocznych historii lubi napisać coś lżejszego, ja po czytaniu tych mrocznych książek, lubię sięgnąć po lżejsze lektury, a najlepiej takie z humorem. "Kameleon" właśnie taki jest.

Mikołaja Borzyma nie da się nie polubić. To, w jaki sposób opowiada on swoją historię, jak mówi o rodzicach i o swoim fachu. No po prostu od razu zaczynamy mu kibicować. Chociaż jego działalność nie jest zgodna z prawem. Nasz bohater nie zna innego sposobu na życie. Kradzieżami zajmowali się jego rodzice i on kontynuuje rodzinną tradycję. Stara się jednak nie popełniać błędów rodziców i nie dołączyć do nich w więzieniu. Z jednej strony to całkiem mądry i ogarnięty facet. Z drugiej zaś jest bardzo naiwny i łatwowierny, przez co pakuje się w kłopoty.

Fabuła jest nieprawdopodobna, zabawna i ciekawa. Fabuła jest pełna akcji. Dzieje się tu tyle jak w dobrym kinie akcji. Szpiedzy różnych nacji, agencje rządowe i chiński gang to tylko część atrakcji. Ta lektura nie pozwala się nudzić. Za to humoru tu pod dostatkiem. Uwielbiam takie książki i humor w takim wydaniu.

Gorąco Was zachęcam do poznania niezbyt urodziwego "Kameleona", który swój złodziejski fach traktuje, jak sztukę.

Mikołaj Borzym jest czyścicielem. Czyści bogate domy z wartościowych rzeczy. Jest mistrzem w swojej pracy. Razem ze swoją wspólniczką jeździ po Polsce i szuka kolejnych ofiar.
Do czasu aż w jego życiu pojawia się przedstawiciel rządowej agencji i zleca Mikołajowi zadanie. Jeżeli nie będzie...

Rozwiń

Zwiń

Artur jest byłym żołnierzem, który stara się odnaleźć w cywilu. Stara się zadbać o relacje z córką, która wychodzi z narkotykowego nałogu oraz ułożyć życie z nową partnerką.
Dawna znajoma z armii amerykańskiej proponuje mu pracę dla organizacji charytatywnej, która transportuje leki do Afganistanu. Artur długo się nad tą propozycją nie zastanawiał.
Isaad Kazimi, studiował w Związku Radzieckim, a później przez długi czas służył w armii rządowej w Afganistanie. Teraz gdy rządy przejęli talibowie, obawia się o życie swoje i swojej rodziny. Żyje nadal tylko z jednego powodu. Jest potrzebny. Bashid Norzai, afgański narkotykowy baron, składa mu propozycję nie do odrzucenia.
Okazuje się, że biznes narkotykowy w Afganistanie ma się świetnie. A heroina to cenna waluta, za którą można kupić broń czy naprawić stare samoloty.
W jaki sposób losy tych dwóch bohaterów się łączą? Gdzie w tym wszystkim jest miejsce na rosyjskich oligarchów i najemników z grupy Wagnera?

Marcin Szymański ma już kilka książek na koncie. Dla nie jednak to było pierwsze spotkanie z jego piórem. Autor jest byłym żołnierzem i brał udział w misjach bojowych, między innymi właśnie w Afganistanie. Czytając książkę czuć, że autor wie, o czym pisze. Przybliża czytelnikowi realia tego kraju, jego historię, mentalność mieszkańców i politykę. Fikcja bardzo płynnie łączy się tu z faktami.

"Afghan Narcos" to wciągające political fiction. Historie dwóch mężczyzn przeplatają się między sobą, aby w końcu się spotkać. Fabuła biegnie powoli swoim tempem. Akcja rozkręca się dopiero przy samym końcu. Szczerze mówiąc, to liczyłam jednak, że będzie tu więcej się działo. Niemniej książka jest ciekawa, wciągająca i świetnie skonstruowana.

Ja jestem bardzo ciekawa poprzednich książek autora, które są jego wspomnieniami z pracy w wojsku, a ja lubię czytać wspomnienia byłych żołnierzy.

Artur jest byłym żołnierzem, który stara się odnaleźć w cywilu. Stara się zadbać o relacje z córką, która wychodzi z narkotykowego nałogu oraz ułożyć życie z nową partnerką.
Dawna znajoma z armii amerykańskiej proponuje mu pracę dla organizacji charytatywnej, która transportuje leki do Afg...

Rozwiń

Zwiń

Rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady. Pewnie znacie to powiedzenie. Byliście już w Bieszczadach? Ja niestety jeszcze nie.

Igor Brudny właśnie rzucił wszystko i wyjechał w Bieszczady. Mieszka w starej chacie z dala od ludzi. Co jakiś czas jednak pod jego dom trafia jakiś zbłąkany turysta. I tak przypadkowo pojawiają się u niego dwie turystki, którym pomaga naładować telefony.
Kilka dni później pojawia się u Brudnego policja. Turystki, którym pomógł, zaginęły. Podejrzenia padają na sąsiada Igora, Samuela, który zajmuje się wypałem drewna. Brudny nie wierzy w jego winę i rozpoczyna śledztwo na własną rękę.
Obcy na tym terenie nie są mile widziani. Zwłaszcza tacy, którzy węszą, wypytują i próbują przerwać panującą od lat zmowę milczenie.
Ile prawdy jest w legendzie o ponurym smolarzu?

"Smolarz" to szósta już część cyklu z komisarzem Igorem Brudnym. Tym razem akcja, jak już wiecie, rozgrywa się w malowniczych Bieszczadach.
Po raz pierwszy usłyszałam o zawodzie smolarza i wypale drewna w bieszczadzkich lasach. Muszę przyznać, że jest to bardzo ciekawy wątek, który dodaje książce klimatu. Podobnie jak legenda o smolarzu, który porywa turystów. Ta część ma więc trochę inny klimat niż poprzednie tomy. Dla mnie to oczywiście plus.

Brudny jest w formie. Mimo że próbuje oderwać się wszystkiego, odzyskać spokój, to szybko angażuje się w śledztwo. Nie potrafi przejść obojętnie obok zaginięcia turystek, które poznał przypadkiem. Jego policyjny nos od razu czuje, że coś w tej sprawie nie gra. I szybko łączy teraźniejsze wydarzenia z trudną przeszłością tego regionu.
Przemysław Piotrowski połączył prawdziwe wydarzenia z historii regionu z fikcją literacką. Wszystko łączy się i tworzy spójną, ciekawą całość.

Niezmiennie seria z Brudnym pozostaje jedną z moich ulubionych. I już bardzo się cieszę na kolejny zapowiedziany już tom.

Rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady. Pewnie znacie to powiedzenie. Byliście już w Bieszczadach? Ja niestety jeszcze nie.

Igor Brudny właśnie rzucił wszystko i wyjechał w Bieszczady. Mieszka w starej chacie z dala od ludzi. Co jakiś czas jednak pod jego dom trafia jakiś zbłąkany turyst...

Rozwiń

Zwiń

Co powiecie na darmowy turnus w luksusowym hotelu i spa w Wiśle?
Villa La Vistule w Wiśle właśnie świętuje wielkie otwarcie. Z tej okazji zaprasza na darmowy pobyt influencerów, aktorów, przedsiębiorców. Rita Braun, pracownica Biedronki, przyjeżdża do Wisły ze swoją przyjaciółką, znaną influencerką, i swoim bratem, który nie mógł przepuścić okazji na darmowe wczasy.

Pobyt w luksusowym hotelu nie przebiega, jednak pomyśli gościć. Zima stulecia odcina gości od świata zewnętrznego. Napięcie między nimi narasta. Rita dla zabicia nudy rozpoczyna śledztwo w sprawie greenwashingu w hotelu. Za namową przyjaciół zaczyna nagrywać podcast Zbrodnie na podsłuchu. Nieoczekiwanie pojawia się jednak prawdziwa zbrodnia. Jeden z gości zostaje zamordowany. Czy węszenie i prowadzenie własnego śledztwa, nie sprowadzi niebezpieczeństwa również na Ritę?

"Zbrodnie na podsłuchu" to nowy cykl komedii kryminalnych spod pióra Marty Matyszczak. "Przepraszam, tu był trup" to pierwszy tom tej serii.
Tytuł cyklu i pomysł na fabułę skojarzył mi się trochę z serialem "Zbrodnie po sąsiedzku". Oglądałam pierwszy sezon i polecam. Książka również nie zawodzi.

Mamy tu grono nietuzinkowych postaci, z których Rita wydaje się najnormalniejsza. Turnus śledzimy z perspektywy kilku bohaterów. Tak więc jest aktor jednego serialu, bardzo skąpy, ale o wysokim mniemaniu o sobie. Producentkę ekologicznych kosmetyków, która przyjechała z matką. Trenerkę fitness z asystentką i kotem. Lokalnego przedsiębiorcę, właściciela cukierni z żoną i dwójką dorosłych dzieci. I zagubiony turysta, który szuka schronienia w środku śnieżycy. Oczywiście w zamian za darmowy pobyt, znani goście muszą reklamować w social mediach hotel i relacjonować swój pobyt. Tym samym każdy nagrywa każdego, ale niekoniecznie w momentach, kiedy druga strona chciałaby być nagrywana. Konflikty są nie do uniknięcia. Nie ma więc też nudy dla czytelnika. Postacie są barwne i mimo że jest ich sporo, to nie można się pogubić. Każdy jest inny.

Bardzo przypadła mi do gustu konstrukcja książki. Już na pierwszej stronie jeden z gości znajduje trupa. Jednak do końca czytelnik nie wie, kto zginął, a kto zabił, bo cofamy się do początku. Krótkie wstawki "Potem"na zakończenie każdego rozdziału, z komisarz Grzdyk w roli głównej, informują, co działo się po znalezieniu ciała, ale nie zdradzają nic więcej. Jest to fajny pomysł, który pobudza ciekawość czytelnika.

Czyta się naprawdę przyjemnie, lekko, nie brakuje też humoru, jak to na komedię kryminalną przystało. Ja oczywiście jestem na tak i czekam na kolejny tom cyklu. Chociaż mam też nadzieję, że w międzyczasie pojawi się też kolejny tom z serii Kryminał z pazurem. Jestem ciekawa co u Burbura i jego niewolnicy😉.

Co powiecie na darmowy turnus w luksusowym hotelu i spa w Wiśle?
Villa La Vistule w Wiśle właśnie świętuje wielkie otwarcie. Z tej okazji zaprasza na darmowy pobyt influencerów, aktorów, przedsiębiorców. Rita Braun, pracownica Biedronki, przyjeżdża do Wisły ze swoją przyjaciółką, znaną inf...

Rozwiń

Zwiń

Co sądzicie o sztucznej inteligencji? Stanowi pomoc, rozrywkę czy stwarza zagrożenie?

Ansa to mała krakowska firma technologiczna, która ma zamiar podbić świat swoim dziełem, sztuczną inteligencją o imieniu Era. Pierwszym krokiem są wielkie targi technologiczne w Hanoverze. Kiedy Oliwier Falk, jeden z założycieli Ansy, prezentuje Erę, jego przyjaciel i również założyciel Ansy, ginie w tajemniczym wypadku samochodowym.

Era ma być przyjazną sztuczną inteligencję, która ma tworzyć scenariusze oraz generować filmy na ich podstawie. Jednak po targach, zaczyna się buntować. Prezentowany przez nią serial staje się coraz bardziej nielogiczny i dziwny. Podczas gdy zespół Ansy próbuje uporać się z problemem, w tajemniczych okolicznościach znikają kolejni założyciele firmy. Czy to Era próbuje pozbyć się swoich twórców?

"Era" to druga książka napisana przez Kamila Piechura, a pierwsza, jaką miałam okazję przeczytać. Wątek AI mocno mnie zaciekawił, ponieważ nie często spotykam go w książkach. W filmach to co innego. Pewnie znacie historię, gdzie sztuczna inteligencja przejmuje kontrolę nad światem.

Wracając, jednak do książki to muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem. "Era" to spory grubasek, bo ponad 500 stronicowy, ale czyta się wybornie. Krótkie rozdziały z perspektywy różnych bohaterów oraz przerywniki w postaci skryptów serialu emitowanego przez Erę sprawiają, że przez książkę czyta się błyskawicznie. Historia stworzona przez autora jest nietuzinkowa, ale bardzo na czasie. Sztuczna inteligencja, która się uczy, która ma pomagać i bawić, w pewnym momencie zaczyna żyć własnym życiem. Czy to jest możliwe? Czy ktoś zhakował program?

Mimo że nie znam się zbytnio na nowinkach technologicznych i język informatyczny mi obcy to ta książka pochłonęła mnie bez reszty. Napięcie trzyma przez całą historię i nie ma czasu na nudę. Akcja nie zwalnia tempa. A zakończenia nie sposób się domyślić. Jest genialne i zaskakujące. Dla mnie bomba. Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych książek przeczytanych przeze mnie w tym roku.

Co sądzicie o sztucznej inteligencji? Stanowi pomoc, rozrywkę czy stwarza zagrożenie?

Ansa to mała krakowska firma technologiczna, która ma zamiar podbić świat swoim dziełem, sztuczną inteligencją o imieniu Era. Pierwszym krokiem są wielkie targi technologiczne w Hanoverze. Kiedy Oliwier ...

Rozwiń

Zwiń