Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Audiobook wysłuchany w Empik Go czytany przez Julię Kamińską.
Słabe rozpoznanie zrobiłam na temat tej książki i doszło do nieporozumienia. Ponieważ czytałam 2 pozycje fantasy tej autorki, mylnie sądziłam, że ten tytuł też będzie z tej kategorii. Tymczasem jest to historia obyczajowa bez elementów nadprzyrodzonych, za to z zagadką kryminalną i tajemnicą z przeszłości. A rozpoczyna się motywem niespodziewanego spadku i rozpoczęcia nowego życia w nowym miejscu. Jeśli chodzi o mnie, uważam, że ten motyw jest nadmiernie wyeksploatowany, ale najwyraźniej jest lubiany i ceniony przez czytelniczki (przyznaję, nie zakładam, że panowie sięgają po tego typu literaturę), stąd ciągle żywy i obecny. Dodatkowym czynnikiem, którego nie znoszę w tego typu historiach, jest nowy, świetny facet w pakiecie z nowym domem i nowym życiem. Tutaj nie zabrakło i tego! Ale to jeszcze nie koniec drażniących motywów. Jest jeszcze motyw kobiecej przyjaźni, wsparcia i kobiecej siły. Bardzo wysoko cenię te wartości, absolutnie nie mam zwyczaju ich negować lub krytykować, ale relacja Niny (głównej bohaterki), Agaty i Zuzy w tej książce to nie moja bajka i niełatwo było mi ją znosić. Już sama nazwa, którą przyjęły dla swojej trójki - Trzy Gracje, kojarzy mi się niezbyt dobrze, a im dalej, tym gorzej.
Czyli ogólnie, bez szału. Mało tego, myślałam że chociaż jako nagrodę za wytrzymanie do końca dostanę tytułową tajemnicę domu Uklejów, ale nie, będzie kontynuacja, więc tajemnica pozostała tajemnicą. W tej kwestii też przyjęłam błędne założenie, że to pojedyncza pozycja, a to pierwsza cześć trylogii (a wystarczyło sprawdzić na LC;-). Okazuje się, że opowieści zamknięte, bez kontynuacji i cykli, są w mniejszości, a ja nie zawsze nie jestem chętna lub gotowa na pozostawanie z daną historią przez kolejne części. Tutaj, być może chęć poznania tajemnicy, dobrze podkręcona przez autorkę pod koniec części pierwszej, może spowodować, że zdecyduję się spotkać ponownie z Gracjami, ale na razie muszę od nich odpocząć;-)

Audiobook wysłuchany w Empik Go czytany przez Julię Kamińską.
Słabe rozpoznanie zrobiłam na temat tej książki i doszło do nieporozumienia. Ponieważ czytałam 2 pozycje fantasy tej autorki, mylnie sądziłam, że ten tytuł też będzie z tej kategorii. Tymczasem jest to historia obyczajowa bez e...

Rozwiń

Zwiń

Cóż za tytuł. Mocno przyciągający uwagę. Taki książkowy clickbait. A może trochę prowokacja. W każdym razie spodziewałam się, że to raczej zabieg marketingowy niż rzeczywiste stwierdzenie autorki. Ale gdy tylko poznałam 6-letnią Nett i jej mamę z marzeniami o karierze aktorskiej dla córki, okazało się, że to bardzo uzasadniony tytuł. Bardzo ciekawa, dobrze opowiedziana i jedocześnie zatrważająca historia relacji rodzinnej. Tragiczne dzieciństwo i patologiczna relacja matki i córki, ciekawostki z planów filmowych czy reklamowych, codzienność dziecięcej aktorki i ciężka praca przed kamerą i na castingach. Mała dziewczynka drżąca o zdrowie i życie matki, starająca się ze wszystkich sił ją zadowolić i uszczęśliwić, nastolatka i młoda kobieta nie mająca prawa od samodzielności i własnego zdania lub własnych wyborów oraz konsekwencje, jakie z tego wyniknęły. Bardzo przygnębiająca historia dziewczyny, której życia i kariery zazdrościły zastępy rówieśników i fanów. Bardzo smutna i bardzo ciekawa opowieść. Mam nadzieję, że opisanie i wyrzucenie tego wszystkiego z głowy (serca/ duszy) pozwoliło (pozwoli) autorce uporać się z gnębiącymi ją problemami.

Cóż za tytuł. Mocno przyciągający uwagę. Taki książkowy clickbait. A może trochę prowokacja. W każdym razie spodziewałam się, że to raczej zabieg marketingowy niż rzeczywiste stwierdzenie autorki. Ale gdy tylko poznałam 6-letnią Nett i jej mamę z marzeniami o karierze aktorskiej dla córki,...

Rozwiń

Zwiń

Audiobook wysłuchany w Empik Go czytany przez Filipa Kosiora.
Wróciłam do Coopers Chase i emerytów zainteresowanych kryminalnymi zagadkami. Tym razem, dzięki przeszłości Elisabeth w MI5, zagadka i wyzwanie jest dużego kalibru. Zostaje poproszona przez swojego byłego męża, ciągle aktywnego agenta (ze względu na 10-letnią różnicę wieku na korzyść Douglasa) o pomoc w ukryciu się przed ścigającą go mafią właśnie na osiedlu spokojnej starości. Co tu się nie dzieje! Mafia, diamenty, szpiedzy ścigani przez bandytów oraz bandyci zabijani przez szpiegów, do tego lokalna królowa kokainy wymykająca się policji i pozostająca bezkarną, miejscowy chuligan, który napada i okrada Ibrahima, zemsta przyjaciół na młodocianym przestępcy itd. A całość bardzo przyjemna w odbiorze, doskonałe zagadki i świetne pomysły na rozwiązanie problemów, ciekawe zwroty akcji, znakomity relaks i odpoczynek. Po prostu przyjemność.
PS. Audiobooki zaczynają przeważać nad książkami czytanymi. Czy to dobrze, czy źle? Trochę mam wyrzuty sumienia z tego powodu, ale w sumie dlaczego się nad tym zastanawiam i dlaczego zamiast cieszyć się przyjemnością słuchania rozważam czy to w porządku słuchać książki. Możliwość korzystania z literatura podczas domowych obowiązków np. prasowania, sprzątania, mycia okien daje sporą przewagę tej formie odbioru, dostęp do wielu tytułów w ramach abonamentu pozwala sporo zaoszczędzić, a odwołanie do błogich czasów gdy czytali nam rodzice, starsze rodzeństwo lub pani w przedszkolu/ szkole też ma znaczenie w pozytywnej reakcji na audiobooki.

Audiobook wysłuchany w Empik Go czytany przez Filipa Kosiora.
Wróciłam do Coopers Chase i emerytów zainteresowanych kryminalnymi zagadkami. Tym razem, dzięki przeszłości Elisabeth w MI5, zagadka i wyzwanie jest dużego kalibru. Zostaje poproszona przez swojego byłego męża, ciągle aktywnego ...

Rozwiń

Zwiń

Audiobook w EmpikGo czytany przez Wojciecha Stagenalskiego.
Skusiła mnie wysoka (druga) pozycja tej książki w rankingu Top 100 Lubimy czytać w kwietniu oraz kategoria s-f. Pomyślałam sobie, że dawno nie czytałam fantastyki naukowej i mam ochotę sprawdzić, czy ta akurat pozycja spodoba mi się. Rozpoczynałam słuchanie z postanowieniem, że to tylko próba, tym bardziej, że moje antyazjatyckie (nie żebym miała coś przeciwko Azji, po prostu nie interesuje mnie ten kontynent) zainteresowania nie skłaniają mnie do sięgania po literaturę chińskich autorów. Co nie znaczy, że nie mogę spróbować:-) I owszem, na początku miałam problemy z rozpoznawaniem chińskich imion (imion i nazwisk?) i bardziej rozpoznawałam postaci po kontekście opowieści niż po imieniu, ale ostatecznie dałam radę i przestało to być problemem. 
Książka rozpoczyna się bardziej jako opowieść polityczna o rewolucji kulturalnej i walce frakcji czerwonogwardzistów oraz o represjach, które spadły na obywateli uznanych za wrogów państwa, co dla mnie miało ciekawy wymiar. Od samego początku autor potrafił zainteresować historią i ponieść czytelnika/ słuchacza. Fizycy, pracownicy obozów pracy, wojsko, policja, służby specjalne (i to nie tylko chińskie lecz również z innych krajów), miłośnicy gry komputerowej - w takich kręgach dzieje się historia. Jednym z tematów przewodnich są próby nawiązania kontaktu z cywilizacjami pozaziemskimi, natomiast dla miłośników gry Trzy ciała, ważne jest odkrycie zasad rządzących na planecie Trisolaris, będącej pod wypływem 3 ciał niebieskich powodujących długie okresy chaosu (podczas których warunki na Trisolaris są zabójcze dla ich mieszkańców i muszą szukać sposobu na przetrwanie) i nieprzewidywalnie krótkie okresy stabilności w ich świecie.
Bardzo ciekawa fabuła, z tym, że pod koniec proporcje wątków powieściowych do naukowych zostają zaburzone, z przewagą tych naukowych, ale mimo, że drażniło mnie to, to już za bardzo zaangażowana byłam w historię, by przerwać. Końcówka (od 95%) dosyć mnie zmęczyła, do tego stopnia, że stwierdziłam, iż raczej nie sięgnę po kolejny tom historii. Ale teraz, gdy odpoczęłam, to już tak kategorycznie tego nie wykluczam, bo w sumie trochę mnie ciekawi, co dalej się będzie działo.

Audiobook w EmpikGo czytany przez Wojciecha Stagenalskiego.
Skusiła mnie wysoka (druga) pozycja tej książki w rankingu Top 100 Lubimy czytać w kwietniu oraz kategoria s-f. Pomyślałam sobie, że dawno nie czytałam fantastyki naukowej i mam ochotę sprawdzić, czy ta akurat pozycja spodoba mi ...

Rozwiń

Zwiń

Wszyscy już dawno przeczytali Chłopki, a ja dopiero teraz. I to, pomimo faktu, że z radością rozpoznałam autorkę jako znajomą z książki "Służące do wszystkiego", która to książka (i autorka) podobała mi się niezwykle. Sądząc po tamtej pozycji, wiedziałam, że mogę się spodziewać dobrej lektury.
A jednak moja relacja z tą książką okazała się dosyć skomplikowana. Zaczęło się od ocen najbliższych czytających osób, z których jedna polecała z zachwytem, druga natomiast odrzuciła z komentarzem, że nie jest w stanie czytać o najgorszej odsłonie polskiego społeczeństwa, zabobonach, przesądach, magicznej religijności czy zwykłej głupocie. Dwie bardzo różne i skrajne reakcje, co jednocześnie zachęciło mnie do samodzielnego sprawdzenia czy mi się spodoba, ale też odrobinę spowodowało, że obawiałam się swojej reakcji. Wybrałam audiobooka czytanego przez Marię Peszek, lecz gdy wysłuchane miałam ponad 25% stwierdziłam, że mimo świeżo odkrytej miłości do audiobooków, to jest książka, którą muszę przeczytać. Mało tego, muszę ją przeczytać w wersji tradycyjnej, papierowej, a nie cyfrowej. A dodatkowo, muszę ją sobie kupić, po pierwsze aby nie czekać w obłędnie długiej kolejce w bibliotece publicznej, po drugie - po prostu chcę ją mieć na własność. Po nabyciu w drodze prezentu imieninowego od czytającej osoby z rodziny zaczęłam czytać od początku i tak to jakoś trwało, że dopiero teraz jestem po lekturze.
I rzeczywiście, potwierdził się talent autorki do przedstawiania w zajmujący sposób historii, z których niejeden zrobiłby flaki z olejem, do wyszukiwania niezwykłych materiałów źródłowych (gazety, poradniki, ankiety, pamiętniki, świadectwa szkolne, dokumenty notarialne, dokumenty kuratoriów szkolnych, monografie wsi, wspomnienia rodzinne wielu rozmówców i inne) i prezentacji znalezionych informacji w przystępny, przyjazny i atrakcyjny sposób. Brawo.
Jeśli chodzi o temat przewodni, czyli historię naszych babek, to nie czytałam tego jako nowości, odkrycia, objawienia. Większość, jeśli nie wszystkie, kwestie zaprezentowane w książce znałam z opowieści babci Broni (rocznik 1908) oraz mamy (rocznik 1944), co nie zmienia faktu, że książka podobała mi się bardzo. Co najbardziej mnie w niej poruszyło ? Trzy rzeczy. Po pierwsze, rola kościoła katolickiego w powstrzymywaniu wszelkiego postępu na wsi, ambicji, aspiracji i potrzeb kobiet wiejskich, sprowadzania wszystkiego do niewłaściwego, grzesznego postępowania i pogodni za nowinkami, próżnością, zbytkiem. Minęło 100 lat od historii opisywanych w książce, a przekaz KK nic się nie zmienił, z tym, że wszystko (no, prawie) z czym walczyli 100 lat temu stało się normą i musieli się z tym pogodzić oraz zaakceptować, a niczego ich to nie nauczyło. Po drugie, fakt, że rodzina tak bałwochwalona przez ten sam KK, że tak silna, mocna, ostoja religijności i wszelkich cnót, w rzeczywistości i w przeważającej większości była patologicznym układem zorganizowanym z chciwości lub pobudek wyłącznie materialnych, z wykorzystywaną kobietą, lekceważonymi i wykorzystywanymi dziećmi oraz leniwym, dbającym wyłącznie o swoje potrzeby, ograniczonym umysłowo i tyranizującym wszystkich ojcem. Oraz po trzecie, że to, do czego doszłam sama drogą poszukiwania odpowiedzi, dlaczego i w jaki sposób moja cudowna babcia, dobra dla wszystkich, dbająca i pomagająca wszystkim, miała mocno antysemickie poglądy, znalazło potwierdzenie w książce. Wyszło mi, że musiała je wynieść z przedwojennego kościoła, nie ma innej opcji , nie było żadnego zdarzenia, które mogłoby uzasadnić te przekonania i oto jeden z rozdziałów tej książki potwierdził kompletnie moje przypuszczenia.

Wszyscy już dawno przeczytali Chłopki, a ja dopiero teraz. I to, pomimo faktu, że z radością rozpoznałam autorkę jako znajomą z książki "Służące do wszystkiego", która to książka (i autorka) podobała mi się niezwykle. Sądząc po tamtej pozycji, wiedziałam, że mogę się spodziewać d...

Rozwiń

Zwiń

W dalszym ciągu z ostrożnością podchodzę do kryminałów (nie unikam zupełnie lecz wybieram bardzo starannie, a powodem jest chyba ich nadmiar w pewnym momencie mojego czytelniczego życia), ale w tym przypadku Agora jako wydawca wydała mi się gwarantem jakości, dodatkowo wpadła mi w oko rekomendacja, nie pamiętam gdzie, lecz polecana była nie tylko ta pozycja, lecz cała seria (jest seria;-) jako wybór na majówkę. Postanowiłam więc sprawdzić czy warto poświęcić czas na tę książkę. Po pierwszym rozdziale byłam rozczarowana, miał on postać wpisu w dzienniku/ pamiętniku prowadzonym przez Joyce, emerytowaną pielęgniarkę, która po śmierci męża przenosi się do osiedla dla emerytów Coopers Chase powstałego w miejscu zamkniętego katolickiego klasztoru. Tam poznaje nowych sąsiadów, którzy zapraszają ją na spotkanie Czwartkowego Klubu zbrodni, gdzie hobbystycznie zajmują się nierozwiązanymi kryminalnymi sprawami z przeszłości. Wpis Joyce brzmiał dziwnie i nie spodobał mi. Postanowiłam jednak dać szansę książce i okazało się, że dziennik Joyce przeplata się ze zwykłą powieściową narracją i ostatecznie spodobali mi się i bohaterowie i historia.
Gdy na spokojnym osiedlu dla emerytów (oraz w jego sąsiedztwie) dochodzi do dwóch zabójstw członkowie Czwartkowego klubu zbrodni postanawiają porzucić zagadki z przeszłości i próbują rozwiązać bieżące sprawy. Mało tego, podejmują rywalizację z policją, której przedstawicieli na różne sposoby (np. domowe wypieki lub inne korzyści lub dostęp do świadków) próbują przekonać do swoich pomysłów.
Ciekawa historia, bardzo dużo humoru, atrakcyjne rozwiązanie, niespodziewane zwroty i rozstrzygnięcia, dobrze mi było z tą książką, po prostu dobrze. Na pewno sięgnę po kolejne części.
Przy okazji rozpoznałam pojęcie cosy crime, jakim określona została ta powieść;-)

W dalszym ciągu z ostrożnością podchodzę do kryminałów (nie unikam zupełnie lecz wybieram bardzo starannie, a powodem jest chyba ich nadmiar w pewnym momencie mojego czytelniczego życia), ale w tym przypadku Agora jako wydawca wydała mi się gwarantem jakości, dodatkowo wpadła mi w oko reko...

Rozwiń

Zwiń

Zupełnie przypadkowa lektura, z takich gdy podczas oddawania książki do biblioteki zerkasz na stos książek zwróconych przez innych i sięgasz po coś, co z notatki na okładce może wydawać się interesujące. Ostatnio zwykle miałam już starannie wybrane pozycje, ale tym razem nie byłam przygotowana i skusiłam się na to co jest aktualnie czytane.
Ostatecznie nie jestem pewna czy była to satysfakcjonująca lektura, owszem, czytałam nakręcona ciekawością, co zdarzyło się pewnej nocy w domu bogatej amerykańskiej rodziny, dlaczego 10-letni syn wypadł z drugiego piętra, co było tego przyczyną i czy rzeczywiście był to nieszczęśliwy wypadek. Zaciekawić czytelnika autorka zdołała, ale sposób opowieści nie był zachwycający, odnosiłam wrażenie, że czytam jakiś techniczny tekst a nie literaturę. Dodatkowo, bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii, a może wszyscy przedstawieni zostali zbyt płasko i zabrakło w nich życia, choć opcja, że wszyscy byli zakłamanymi i nieprzyjemnymi postaciami też jest bardzo możliwa. W każdym razie podsumowanie amerykańskiego snu o cudownym rodzinnym życiu na przyjemnym osiedlu na przedmieściach oraz serdecznych i przyjacielskich relacjach sąsiedzkich bardzo przygnębiająca, z efektem zimnego prysznica i całkowitego wywrócenia dekoracji.
Jeśli chodzi o zaskakiwanie czytelnika, to zrobiła autorka mały myk, że wyszło inaczej niż starała się przedstawić od początku, tutaj byłam czujna i wietrzyłam, że nie może być tak prosto, natomiast kolejnego rozstrzygnięcia już się nie spodziewałam i to mnie dało radę zaskoczyć. Samo zakończenie pozostawiło mnie ze sporym niedosytem, bo owszem, dowiedzieliśmy się wszystkiego co zaszło, ale niewiadome pozostały konsekwencje wydarzeń, z małą zapowiedzią, że nie będą one miłe dla części bohaterów. Duże pole dla wyobraźni i poprowadzenia fabuły według własnego pomysłu, ale też trochę rozczarowanie, że do końca nie wiadomo...

Zupełnie przypadkowa lektura, z takich gdy podczas oddawania książki do biblioteki zerkasz na stos książek zwróconych przez innych i sięgasz po coś, co z notatki na okładce może wydawać się interesujące. Ostatnio zwykle miałam już starannie wybrane pozycje, ale tym razem nie byłam przygoto...

Rozwiń

Zwiń

Szybko poszło, w sobotę wysłuchałam pozytywnej recenzji na youtubie u czytającego Dominikanina, w niedzielę odnalazłam audiobooka w Empik Go (w odczytaniu Filipa Kosiora), a we wtorek już skończyłam słuchać:-) A dodając pozycję do biblioteczki na Lubimy czytać zorientowałam się, że to kolejna książka roku 2023, tym razem w sekcji fantasy.
Zainteresowała mnie przedstawiona przez recenzenta ekipa: zakonnica, która nie do końca jest zakonnicą, pożegnucha (a to dopiero kto?), matka chrzestna, która nie potrafi błogosławić swoim dzieciom, wojownik o splamionym sumieniu lecz dobrym sercu, kościany pies i kura opętana przez demona i ich poważna misja przeciwko władcy Królestwa Północnego. Z całego zespołu rozczarowała mnie kura, znacznie więcej spodziewałam się po kurze opętanej przez demona, choć przyznać trzeba, że miała pewną rolę w drodze po zwycięstwo. Cała historia przedstawiona z dużą dozą humoru, co bardzo dodawało uroku opowieści. Z pozoru niewykonalne zadanie powoli, krok po kroku, jest realizowane dzięki pomysłom pożegnuchy oraz licznym talentom członków zespołu. Bardzo sympatyczna drużyna, aż żal było się z nimi rozstawać.

Szybko poszło, w sobotę wysłuchałam pozytywnej recenzji na youtubie u czytającego Dominikanina, w niedzielę odnalazłam audiobooka w Empik Go (w odczytaniu Filipa Kosiora), a we wtorek już skończyłam słuchać:-) A dodając pozycję do biblioteczki na Lubimy czytać zorientowałam się, że to kole...

Rozwiń

Zwiń

Audiobook w Empik Go, lektor Leszek Filipowicz (+)
Jakoś przyszła mi ochota na horror. Grahama Mastertona czytałam ostatni raz jeszcze w liceum, teraz po latach postanowiłam sprawdzić jak spodoba mi się jego książka, tym bardziej że uznana została za horror roku 2023 portalu Lubimy czytać.
Szpital św. Filomeny, gdzie leczeniu i rekonwalescencji poddawani byli brytyjscy żołnierze, którzy odnieśli rany podczas wojny w Afganistanie, został zamknięty przed wielu laty i budynek w stylu jakobińskim z XVII w. stał pusty. Aż do czasu gdy został kupiony przez dewelopera i podjęte zostały prace mające na celu przekształcić go w luksusową rezydencję mieszkalną (Filomena Park). Niestety, prace zostają zakłócone przez serię wypadków, które przytrafiają się pracownikom dewelopera. Dodatkowo, w budynku szpitala Filomeny dzieją się dziwne rzeczy, słyszane są krzyki i jęki, jeden z mężczyzn z sąsiedztwa twierdzi, że spotyka tam kumpli z wojska, drzwi i okna zatrzaskują się nieoczekiwanie. Lilian, odpowiedzialna za projekt Filomena Park, zakłada, że to miejscowi aktywiści, przeciwnicy ekskluzywnej rezydencji próbują zniechęcić dewelopera do przebudowy. Jest osobą bardzo racjonalną oraz bardzo jej zależy na pracy i sukcesie jej projektu, obawia się wypaść z deweloperskiej branży, dlatego nie zważa na trudności i wypadki i kontynuuje swoją pracę. Ostatecznie i do niej dociera, że to co dzieje się w szpitalu Filomeny, to coś więcej niż protest przeciwników przebudowy. Co tylko potwierdza, że problem jest trudniejszy, a znalezienie rozwiązania ... To właśnie trzeba sprawdzić czytając/ słuchając do końca.

Audiobook w Empik Go, lektor Leszek Filipowicz (+)
Jakoś przyszła mi ochota na horror. Grahama Mastertona czytałam ostatni raz jeszcze w liceum, teraz po latach postanowiłam sprawdzić jak spodoba mi się jego książka, tym bardziej że uznana została za horror roku 2023 portalu Lubimy czytać....

Rozwiń

Zwiń